Арғымақ туралы Өлеңдер ✍️

Бұйым болмай сай-салаң да, шыңың да,Жалын шайқап, жортқаны ұқсар құйынға.Жүрісін-ай, тұрысын-ай аттардың,Аты аңыз боп келе жатқан бұрын да...Төрт..

Таң атып қалды, бүгін түн кірпік ілмедім,Жайымды ұғып, халымды жөн-ақ білгенің.Қасынан мені әкетші мүлде алысқа,Көзі ашық анау көмусіз қалған..

Арда туған арғымақпын демеспін,Қарапайым халықпенен тел өстім.Бір басымнан артылады кемшілік,Сондықтан да мен періште емеспін.Ел қатарлы қоңыр тірлік..

Арыны артық жалқыдан,Тұяғын тұлпар тарпыған,Шашасына шаң жұқтырмай,Шауып бір шығар шаршыдан.Шалдырмас жүйрік пырағым,Желдейін жүйткіп тұратын.Шамалы..

Жүнше түткен кедергі желді екпінмен,Сырласқам талай арғымақ деген тектіммен,Үстінде дене өзімен бірге тұтасыпКөне тақа құйрық көп мінген.Келеді..

(Ерлан Бәттәшұлы Сыдықовқа)Аламанға ел қосқан арғымағым,Алаштан бас оздырып, жанды бағың.Сенің даңқың, атағың шыққан сайын,Шуылдап қоя берер оң..

Арғымағын ащы терге бөктіріп. Аламанға айбынды сөз ұқтыртып, Аярлардың аяғына бас ұрмай,Батыр өлер емендерше тік тұрып.Құм Нарын мен құралай көз..

Жан әке басын беріп арғымақтың:«Мә, балам, мынау тұлпар қарғып -ақ мін».Дедің де, жолын тілеп шар тараптың,Бір үйдің бар үмітін арқалаттың.Содан бері..

Әзер-ақ жүр ме ең, жазған-ай,Асау жел ойнап жас қанда.Жарқ етіп қара найзағай,Атылды-ау кенет аспанға.Тоздырып жердің аяңы,Жеттің бе бұған..

  Арық боз ат! Арғымақ ең тайыңда,Енді барлық қой торымен бірдейсің.Ақындардың құдіреті жайында,Сен болсаң ғой ештеңе де білмейсің.

Қара арғымақ арыса,Қарға адым жер мұң болар.Кәріліктен, жоқтықтан,Кәдірлі басың сұм болар.Арылдаған арыстан,Айға шауып мертіксе,Аңдығаны тышқан..

Павлодардың шалғынын жапырып ажарлы кезгі,Гробнодан Тысқа өтіп, базарды кездім.Келген жұртты алдап, бір күнде мың күміс ұтқам,Қара шытыр карта ұстап..

Арманымның арғымағы,Ауыздықпен алысқан;Қияметтен қарғыма да,Жаңылма да шабыстан.Қанатың да талған шығар,Тұяғың да тоза ма?!Бəлкім,Ой да жалған..

Арғымақ – арынымен,Жастық шақ – жалынымен,Хас талант – дарыныменДараланар;Еңселi ел – ұлығымен,Өсер мал – түлiгiмен,Естi қыз –..

Арғымағым!Тимей менің жастыққа жар құлағым,Тұяғыңның дүбірін ести қалсам,Қара түнді, көз ілмей, таңға ұрамын.Шұбар айғыр!Арналады өзіңе..

Олжас СүлейменовкеБәйге жиі болады ен далада,Ат жарыссыз ен дала кең бола ма?Демалыста көңілін көтередіАт спортын қызықтап ел қалада.Дүбірлеткен..

ЖАУЛЫҒЫН ДҮНИЕ БҰЛҒАЙДЫ(«Сағыныш. Ой толғау» дәптерiнен)«Сағынып, аңсап барғанда,сағына күткен жан бар ма?!»Мұқағали Ей, мөлдiр тамшылар!Жөңкiлген..

Қия-құздан өлке ғой қыраны асқан,Гүл көмкеріп бөктерін, қына басқан.Жетісу – жеті шылбырЖеті арғымақАтырылып кермеден жұла қашқан.Жарыса өрлеп құба..

Қасқырлар талап түсімде,Сарқылған қуат, күшім де.Тұрғандай кейде сезінемҰстараның өткір жүзінде.Біреулерге жазықтымынТірі жүргенім үшін де.Сан алуан..

Алыстарға атылған жырым – жебе,Тасқа әлі де табаным тіліне ме?Арыстан дауыс жігіт ем күні кеше,Шықпай қалған құмығып үнім неге!Көмейіме жұп-жұмыр тас..

Бойынан аулақ қалып жай күнгі мұң,Арғымақ ұшқалы түр, пай, дүлдүлің! —Сәуріктер енді мұны тепкілемей,Шоқтығын жұлмайды енді айғыр мұның.Тепкі жеп көп..

Астымда ақ арманым – арғымағым,Келеді жапалақтан үркіп өтіп.Тарқатып ақын көңіл бар құмарын,Ауылын өлең-қыздың дүркіретіп.Ауылын өлең-қыздың..

Тілімізді басқан кезде жар құлап,Туды қоғам туған айдай балбырап.«Қазақ тілі» – дөнен, құнан, тай емес,Туғаннан-ақ тулап жүрген арғымақ!Таразыға..

Түсімде көрдім қасқа құлынымды,Апыр-ау кісенеген үні мұңды.Желпінтіп самал желге бетім тосқан,Сағындым сенің салған дүбіріңді.Жібектей күлте жалы..

Тоғыз таспа өрме жүген –Таңсық жанға көрме білем.Тиегі бар тобылғыданСағалдырық берген ірең.Төсте күміс өмілдірікКөн шашағын төгілдіріп,Өрге салса..