Өлеңдер ✍️

Үркітіп жіберген бе, түлен түртіп?!
Бір жақсылық алдымнан жүрем күтіп.
Тағдырдың тоқпағына шыдап келем,
Сан рет жіберсе де ренжітіп.
Мүмкін әлде болды ма кінә менен?!
Жығылсам да қасқайып тұра келем.
Ешкімнен аямағам көмегімді,
Қолымнан келер затты сұра менен.
Қақ тұрып,
Алай- дүлей сең соқса да.
Жаманға көңіл бөлме, селсоқ қара.
Жақсылық ет пендеге, қолыңды соз,
Өзгеге көмек бермес селсоқ қана.
Жақсылығың аманат, ол ертеңгі.
Көрмей кеткен жандар көп, сол ертеңді.
Қиналғанға қамқор бол, сол бір ғаріп,
Бәйтеректей сая етсін көлеңкеңді.
Беретін Алла ғана, жолыңды оңдай.
Кері кеткен кей іске көңіл толмай.
Өзгенің өтінішін шеше алмасам,
Жасимын жүргендейін жолым болмай.
Өмір ай,
Арпалыс ай, алыстырған.
Ақ пен қара жолақтар шабыс құрған.
Сабақ етіп, жаманнан жирендірген,
Жаны жайсаң жақсымен таныстырған.
Жазамын деп жазбаймын, жазарымды.
Жырымменен тербейін қазағымды.
Шүкір деп пешенеме бұйырғанға,
Базарлап жүрмін мен де базарымды.
Арман аққу самғайды, армандайын.
Талпынбасаң тірлік жоқ болған дайын.
Күн боп жүргім келеді шуақ шашқан,
Жақсы жандар кезіксін алдан дәйім.
Тұрлауы тарам-тарам бір ақ күндік,
Мансабыңның буына алданбайын.