Аяу туралы Өлеңдер ✍️

Елді аяймын – таң нұры түспейтұғын көзіне, Жерді аяймын – тағдыры түсініксіз өзіне. Жайсам деп ем дастарқан гүлге шарап орап та, Жердің үсті –..

Мен сені ұнатамын,Сен бірақ менсінбейсің.Қолыңмен жаққан отқа,Өртеніп өлсін дейсің!Қараймын үміт пенен,Қараймын ажарыңа.Көнемін қайғың менен,Көнемін..

Аямай-ақ жанымдыАйттың маған «Келме» деп.Ұмытып қап бар үнді,Ән үйрендім мен бөлек.Есім екі жарылды,Сен – басқа да, мен – бөлек.Мұңды ән еді ол..

OлТүнімeн мұң ұялап кeлбeтінe,жылайтын Ай –жүр, әнe, қoнғысы кeп Жeр бeтінe.Білeсің бe, бұл қалай?Мұң-тeрeзeм мына мeнің тұрса дeй мe..

Артылғасын қалмайын ақылды аяп: Кейде алтынның құны да бақырдай-ақ! Мен көретін заманда байлыққа өзі Бақыт жаяу келеді шақырмай-ақ!Сатып алған ол да..

Сен мені түк аямайсың, сүймейсің,Мүмкін ептеп сүйсімсіздеу болармын.Шын сүюдің не екендігін білмейсің,Сезіміңнен әлде қашан тоналдың.О, бойжеткен..

Ақын болу – өзіңді-өзің аямау, Айта білу ақиқаттың шындығын. Адамзатты алақанда аялау, Және оның әшкерелеу сұмдығын!Ақын болу – ауыздықтау..

Тілегім ақтық өзіңнен сұрар,Көңілім, тоқта, тоятта.Талығып келіп көз ілген шығар,Ұйықтасын, мұңды оятпа!Бере ме Тәңір тілегін әр күн,Болғанмен пенде..

Адамды адам аямайды,Аллаһ адамды аяйтын!Адамды адам аяй алмау ақылдыға жай айқын.Адамды адам аяу қайтып келмек адам қолынан,Аяу сезімді Аллаһ бермей..

Құс қанатты терістіктен соғар леп,Жылусыз ба, сая күн?.Сүмбіленің салқынына солар деп,Гүлдер сені аядым.Тізбектелген керуен күн көшердей,Саған құшақ..

Аузынан еш сөзі түспей есіліп,Қашан көрсең жүргені оның есіріп.Үлескенде жастар жақсы әзіл-назОсы байғұс қалса керек кешігіп.Дөрекі әзіл, дөңбек..

Бата алмай, айта алмай ойыңды,Мұрныңның астынан міңгірлеп.Кеулеген ызамен бойыңдыКүпіндің әркімді бір күндеп.Аяйды-ау қалпыңды көрген көз,Сөзінде..

Кей біреуді аяймын,Үйірлеу даңқ-атаққа көп.Кейбіреуді аяймын,Үйірлеу сән құрмаққа көп.Кейбіреуді аяймын,Үйірлеу баянсыз баққа көп.Кейбіреуді..

Ақ лақ маңырап,Енесін іздейді.Ал Әсем таңырқап. –Тиді екен кім? – дейді.Көрмек еді уатып,Ақ лақ көнбедіБасынан жұбатып,Сипауға бермеді.Кім сені..

Сен-ая,Оны-ая,Мені-ая, мұңайма,Жалғыздық жарасқан,Жаратқан Құдайға!Сенің де,Оның да,Менің де кеудемдеКернеген запыран, құтылу оңай ма?!Тағы да..

Мені ойлап, аяп, тіпті қиналма.Бітпейтін дау, құй даулама, құй даула.Менің мұңым мидай дала мұңы еді,Тола қоймас бар қажетті жиғанда.Сәні оның..

Қара тайым тым жүрдек,Желе аяңдап басады.Тартсам дағы тізгіндеп,Бой бермейді басы әлі.Қолы түсіп қалар деп,Орынсыз көп шаппаймын.Тойда бәйгі алар..

Жақсы сізге, балалар,
Қысқы кеште рақат
Жылы үйде жайланып
Отырсыздар көңіл шат.
Ызғарлы боран соқса да,
Терезеге тақ та тақ.
Балапандай..