Бақыткерей ысқақ өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Жаз жайлау неткен кең еді.Жұпарын желмен төгеді.Балдырған тілді бұлақтарҚұлдилап шауып келеді.Ұшқан құсқа сорғалап,Жаяды төсін шартарап.Құлын, тай..

Сен-ая,Оны-ая,Мені-ая, мұңайма,Жалғыздық жарасқан,Жаратқан Құдайға!Сенің де,Оның да,Менің де кеудемдеКернеген запыран, құтылу оңай ма?!Тағы да..

Долы Қатын,Ашуланса, Кектенсе.Батыр туар- деген сөз бар ескіден.Ал, Әулие,Ақындарды тексерсеМыңнан біреу,Туады екен естіден!Сұлу емес,Ғашық жанға бас..

Қабағыммен жайдары, есігімді ашамын,Қуанышты, шаттықты, құшақ- құшақ шашамын.Шалқып кіріп үйіме, шалқайып бір жатамынИесіндей байлықтың, кең жайылып..

Жаза берсең, басында естелік көп,Ойлайсың кей біреуін тістеніп тек.Жадыңда жаңғырады өткен жылдарЖаңалықтың анасы - ескілік деп!Оралмасын, кей бірі..

Күлкі - сергек көңілдің Көзі деймін,Дертке дауа, өзімді есіркеймін.Шипа аурудың күзетсе, босағасынБұл ажал қайдан келед-түсінбеймін?Мұң..

Тұрмыс құрсаң,Көшесің түрлі бейнет,Жүрмей тұрсаң,Өшесің күлдей күйреп.Тұрады өмір,Қайғыдан, қуаныштанҚара түн, әкеледі-Күнді сүйреп.Жасасаң, бір..

Ағайын, бейнет шексең-Тағдыр,-десті,Көрінбей жаулап алды,Сыбыр, Есті.Тәңірді терістеген,Біздің дәуірЖетпіс жыл,Насихатпен ғұмыр кешті.Орны тұр,Ар..

Күн райы.Барып-барып қайтады,Бөрі барда,Жатпас ауыл айтағы.Ойға түсер,Уәдешіл-Ағайын,Кей бір ауыз,Айтас сөзді айтады!Өмір..

Асын ішіп Төренің төсті керіп,Топ ішінде,Сөз бермей бөсті келіп.Жоғын жоқтап кедейдің-ҚипақтауменЖолға тастап, талайды,Өсті-жеңіп!Ел арасын..

Жалтырайды тақырда жауын қағы,Жаңарып сала берді ауыл маңы,Сілкілеп етек-жеңін, тоғай тұрдыҚол ұстасып,Көк бұтақ бауырлады.Көз тартып асқақтайды..

Жібімей өтер, тіршіліктеПенденің қатқан көнегі.Жоқты қуу ерлік пеТимейді ешкім көмегі.Шексіз жұмыр ғаламда,Болмас, болсын дегені.Армансыз..

Соғады,Көз ілмейді-өмір желі,Тау, тас та,Мүжіледі темір тегі.Құлайды, Бәйтерек те бір теңселіпТек МәңгілікЖер, Аспан, Теңіздері!Тірліктің шуақ көзі..

Дауыл керек бұрқырар,Шаңдататын,Естіген, есі кетіп таңданатын,Тербетіп тал, теректі шайқалтатын,Өзен тасып,Толқыны жарға ататын!..Жаңбыр..

Түстің екен - күреске,Айлаңды асыр - күшіңмен.Кірістің бе бір іскеКүрмеуін шеш - тісіңмен.Бөркің төрге ілінбес,Басына жет - биліктің.Жүлде алғаны..

Бұлт төсіне, жауын симай себелеп.Жер маңдайын шертіп тұр.Қырдан аққан, қара толқын көбелепТерең арна,Жар қабағын кертіп тұр.Салқын леп,Торғын дала..

Зулап күндер, өтті айларым, жыл белең,Естелік боп жолдан - қалды өлең.Ақын Тәңір елшісі- депайтады,Жүрек отым, жүрген жолдарЖанар нұрым - сөнбеген!

Шағалалар,Жартас, шыңға қонақтап,Отыр теңіз әуеніне құлақ сап.Шақырады қайқы тұмсық толқындарКөк кітабын парақтап.Суға сүңгіп,Енді бірі биіктен,Жемін..

Жылдар, Айлар, қалдырма қатарыңнан,Өмір, сенің сескенем қаһарыңнан.Қаһарыңнан қорқамын - заһар мұңнанКүн - Жұлдызым қалдырма, сапарымнан!Енді туды..

Талғамыңа сай келсе - тас жұтасыңТас жұтасың,Тауды да қылғытасың.Тоймайды - көз,Ашқарақ көңіл-қарынДүниеге байлайды құл ғып..

Арман,Үміт,КүтуменАйлар,Жылдар өтеді.Ашу,Сүю,КүлуменКелер күнге - жетеді.Адамға тән жақсылық,Аяғыңның астында.Арам ниет аңшалықЖасайсың тек..

Көктем ұшып келеді құстарымен,Жарылды өзен мұзы ызғарымен.Ғаламдық жұлқыныстар,Бой көтердіҚұлпырған қызғалдақтың бастарымен.Шуағын,Алтын арна жайды..

Қыс, Бораны алыс қап,Өкпек желі кіреді.Жауқызынды қолға ұстапКөктем шығып келеді.Жоғарғы ток ішінде,Ағытылған арналар.Астананың көгіндеАйналады ..

Бұлақ құлап -Құздардың жақпарынан,Мұздақ түсті -Алатау ақ қарынан.Орман кетті -Тырмысып қыя бетке,Дала қашты, аялы алақаннан!Құстар ұшты -Көлдерге..

Бақыт іздеп,Байлық күтіп - өлеңнен,Өмір, Өлім арасында келем - Мен.Шаң шығармай,Қара жердің төсіндеКейде ұзарып, қысқарады көлеңкем!Бір - біріне..