Автопортрет туралы Өлеңдер ✍️

Авторлық шын – портреттен үзінді,Берейін деп емешегім үзілді.Берсем деймін өңбетімді өрнектеп,Таниды жұрт онсыз дағы жүзімді.Бір байқасаң –..

Бұл халық па, бала халық бұл әлi,Ақындықты жындылық деп ұғады,Еркелiгi ессiздiк боп шығады,Батырлығы көзсiздiк боп шығады.Айт дегенге айтар ем-ау..

Қай пенде, ұқсаймын деп қай малғұнға,Мінеки,қарап тұрмын айна алдында!..Әлпетім сүрлеуіндей борозданың, Білмеймін,ет тартқышқа шайналдым ба?!.Жас..

Қайран көңіл қанша рет жем боп, талай жер соқты,Қасқа маңдай қаншама қауіп-қатер жол шекті!.....Кеше маған келді де, дәл өзімнен аумайтынКелімсекті..

Қыртысты,Шоқыр маңдай –Аралымдай,О баста туа - жекжат, ағайындай.Ұштары оқтын-оқтын түйісетін,Қайықтың қос ескегі – қабағымдай.Кім былғар?..Күнгей..

Қара көзім түпсіз терең, тұңғиық,Қарашыққа алғандай-ақ нұр құйып.Қара мұрттың болар-болмас ізі бар,Иегіме түк шығыпты тырбиып.Қара қасым садағындай..

«Жизнь моя, иль ты приснилась мне...»ЕсенинӨңім бе еді бұл өмір, түсім бе еді?Мен әлі де ештеңе түсінбедім.Айнадағы бейнеге ұқсасам да,Сол біреуге..

Сүлеймендей аң мен құсқа зар айғып,Өз басымды өз жырыммен қарайтып.Опат болып оты сөнген ғаламдай,Жанға дәру бір сәулені таба алмай.Ойларымды жинай..

Болды кезім әр нәрсеге еліккен...Енді қазір жас емеспін желіккен.Қайда барсам, өзіме шақ орным бар,Несібемді жеп келемін теріп мен.Үлкен болып..

Аты мәшһүр адамға елінде тымАударады назарын келім-кетім.Аварлардың жеріндейНегізіненТау-мұрыннан тұрады менің бетім.Қырық жасым — көктегі..