Портрет туралы Өлеңдер ✍️

  Түркі тегім,Жүрмеген әмір маған,Дүниеге бал жырмен тамырлағам.Шөлден мұңды, күш алып Алатаудан,Жұпар сезім тұлғамда мамырлаған. Мұсылмандық сіңіріп..

Өзiн-өзi ұнатпайтын бiр адамӨзiн-өзi iштей мiнеп, сынаған.Жардың түбiн үңгiп жатқан толқындайЖегi сезiм жолдас болып жүр оған.Бiрi шалып,Бiрi демеп –..

“Санаушы едім ғұмырлық жолдасыма, Сенуші едім бақытсыз болмасыма...” Дедің дағы бұрылып кетіп қалдың Ренжісіп қалдың ба болмашыға. Сүреңсіз ой..

Жарық қып шамы жан-жағынОқшау үй ауыл шетінде,Қарбалас жинап мал-жанын,Дамылдайды ызғын өтінде.Жанында үйдің қарайып,Маңқиған бейне атан бір,Алысқа..

Қыртысты,Шоқыр маңдай –Аралымдай,О баста туа - жекжат, ағайындай.Ұштары оқтын-оқтын түйісетін,Қайықтың қос ескегі – қабағымдай.Кім былғар?..Күнгей..

Семіздік те – дәреже, семіз кісі,семіздікте, ол үшін негізгісі.Жас босанған әйелдей исініп кіләлдекімді кеп тұрар емізгісі.Қарап жүріп исіну – ең..

Біреу жүр шыбын жаны үшін,Біреу жүр үзім нан үшін.Сіз істеп жүрген тірліктің,Түсіне алмадым мəнісін?Аңсаған қанат қағылып,Аулыма барсам..

Көмейі хәлуә шекер, тілі балдан,Төгілген аузынан үні маржан.Есіңнен айырады сол бір сәтіңЯпыр-ай, алақаныңа үріп алған.Меруерт кірпіктері тізіліп..

«Жизнь моя, иль ты приснилась мне...»ЕсенинӨңім бе еді бұл өмір, түсім бе еді?Мен әлі де ештеңе түсінбедім.Айнадағы бейнеге ұқсасам да,Сол біреуге..

Оны ойласам жай болмай шешенденер,күй де жоқ жұртта кеткен есемді елербір түйткіл көңілімді жайлайтұғын,жанына жақындайын десем де егер.Үркектеп..

Алдында тұрмын алыптар портретінің,Есімдері мен еңбектері бар білетінім.Жылдарды бойлапшегініп кері ойым түр,Саралай барлапмәнісін ел..

Сағаттың шықылдағы емес ермек,һәмиша өмір өтпек - ол білдірмек.(Абай)IТынбай жел бұрқыратып құмды айдайтынАқ шаңдақ көк аспанды ылайлайтын.Қойнында..

«Өлді ғой ол,Көмдім ғой мен», -Деп ойланып үйінде,Дуалдағы портреттенКөз алмаған күйіндеОтырды еркек үн қатпай.Бірақ оның..

Өзгергіш бояу секілді,Осы бір адам қызық - ақ:Жап-жаңа жүзі жылы едіСұрлана қалды бұзып ап.Ажарын баққыш өңгенің,Менікі дегіш – жеңгеніңҰмыта..

(Қыршын кеткен дүниеден талантты бауырым Әлібек Қоңыратбаевқа арнаймын)Апырым-ау, жоғалттым ба осы адамды,Өзіммен бір туғандай дос адамды.Жалаудай..