Қалқатай туралы Өлеңдер ✍️

Айлы түнде адасам ай көрінбей, Елесіңсіз мұң басар қайғы– өлімдей. Мен де бірін сүйермін Абайдайын, Тоғжанға ұқсатқан Əйгерімдей.Жетпейді-ау, дауысың..

Гүлге оранған сұлулығын жер-көктің,Кірпігіңе іліп қойып тербеттім.Көктем сырлы елесіңе ынтығам,Күн дидарлы келбеттім.Күйіп-жанып көріскендей күн мен..

Көргеннен ғашық болып,Көңілім бекінді шын.Пейілім тасып-толып,Періштем секілдісің.Қайырмасы:Қалқатай, арманымсың,Қол жетпес ардағымсың.Көлдегі..

«Сен ар жақта, қалқатай, мен бер жақта,Кер арғымақ шұлғиды бау - шарбақта»...Кер арғымақ шұлғытқан қайран жастық,Қыз дүниенің қызығын тауыса алмақ..

Қасыңнан, қалқатай-ау, неғып кеттім,Жас болып жанарыңнан тамып кеттім.Бозарып жапырақтай тоңдымдағы,Көзіңнен түскен шоққа жанып кеттім.Күл..

Нұсқамен өлең жаздым, ей, қалқатай,Көргенде дидарыңды көңілім жай.Алмайсың бір сөзімді ілтипатқа,Қыз жоқ па елде сендей әкесі бай?!Хат жазып, өлең..

Қалқатайым, шықтың ба қыр астына?Құртқашаштың гүлдері бүр ашты ма?Жер жуалар бауырын көтерді ме,Аққу-қаздар амандық сұрасты ма?Көк масаты аймағың..

Қалқатай, құлағың сал мына сөзге-ау,Жоқ еді бөтен жұмыс-ай көңілімізде-ай.Қат-қабат осы сөзбен болып кетті,Аяғын құп білерсіз өзіңіз де.Зәм-зәмдай..

Ей, қалқа, жақындығың жандай еді,Құрбының өзің теңді маңдайы едің-ай!«Мырза шоқы жарлығы» тұрар тиіп,Кетпейді тәтті лебің таңдайымнан,Беу, шіркін..

Базардан алып келген айнасын-ай,Айнадай екі көзің жайнасын-ай.Көп айдың көрмегелі жүзі болды,Құрбыжан, бір көрінбей қайдасың-ай.Қайырмасы:А-ай! Ой..

Аралаймын аулыңды тарланменен,Қарамайсың қасыңа барғанменен.Ойнамаймын, күлмейін десем дағы, ахау,Өтіп барады жас дәурен..

Басы еді өлеңімнің-ей, айым-қайым-ей,Бітеді саздау жерге-ай, тал мен қайың-ей.Көп айдың көрмегелі-ей, жүзі болды-ей,Жүрмісің аман-есен-ай..

Дәйім менің мінгенім көгілдірік, көгілдірік,Көк дөненге жарасар өмілдірік-ай.Жерің шалғай кеткенде құрбыластар, құрбыластар,Осы әніме сала жүр..