Қыр туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Басқа: 1
Мақал-мәтелдер: 1
Тақпақтар: 2
Өлеңдер: 104
Жаңылтпаштар: 4
Әңгімелер: 3
Ертегілер: 2

Мінездің сан қыры бар
Мінездің сан қыры бар,Жасығы албыры бар,Қанша адам бір поезда,Соншалық тағдыры бар.Бір-бірін танымас та,Шыңдардың өрі таста,Қанша адам бір..
©  Шөмішбай Сариев
Қырдағы гүл
Айдалада қызыл гүл,—Көрді соны жас бала.Аймалады, қызықты,Иіскеді бассала.Жұтты еркін жұпарын,—Айдалада қызыл гүл,Аймаласаң өзің біл!«Майыстырам сені..
©  Иоганн Вольфганг фон Гёте
Ойшыл қарға
  Түнімен – жаңбыр.Таңертең – қар.Жалаңаш ағаш мүлгіп тұр.Төбесінде – қарға. Ойланып отыр. Не ойлайды?Қарғаның тілін білмеймін. Әйтпесе сұрар едім:–..
©  Шерхан Мұртаза
ҚЫР ГҮЛІ
Еркін өскен қыр гүліМені өзіне баурады.Мол төгіліп күн нұры,Толқын болып аунады.Құмыраның ішіндеТұтқын болып тұрмағанГүл бақыты үшін деҚымбат, ыстық..
©  Түрікмен поэзиясы
Қыр мынау – ұзатылар қыздай болып...
Қыр мынау – ұзатылар қыздай болып,Жүрегi дүрс-дүрс соғып, ойға кеткен.Дүрлiгiп, елегiзiп, қызды-ай келiп,Тiршiлiк табиғаттан той дəметкен.Қызынған..
©  Ғұсман Жандыбаев
ҚЫР СУРЕТI
Уа,Жөңкiлсе бұлттар дүркiреп,Бұзылған сеңдей күркiреп,Көк-күмбездiң қоңырауыКүңгiрлеп берсе, күмбiрлеп.Аспанның иiп омырауы,Ақ жаңбыр құйса-ай..
©  Ғұсман Жандыбаев
ҚЫР КӨКТЕМI
1Көкжиек – қалыңдықтың аш белiндей,Көл – айна, көз төңкерiп, көп тарану...Отауға жаңа түскен жас келiндей,Келедi кербез басып көктем ару.Салдыртып..
©  Ғұсман Жандыбаев
ҚЫРДА
Егіннің иісі аңқиды,Жел соқса сонау қыр жақтан.Жаңғыртып кетер сай-сала,Жапанға мынау үн қатсаң.Жазира дала, жайсаң бел,Қырлар-ай, қырлар гүл..
©  Есенқұл ЖАҚЫПБЕК
ҚЫРҒА ШЫҚСАМ
Қырға шықсам сөйлемей дала жатыр,Дала қанша өткерді заманақыр.Жылдан-жылға әйтеуір менің де осы,Сөздік қорым таусылып бара жатыр.Сөзді бекер болам ба..
©  Есенқұл ЖАҚЫПБЕК
Шақырады қызғалдақты қыр мынау...
Шақырады қызғалдақты қыр мынау,Шақырады Алатаудың орманы.Жасырмай-ақ, айтыңдаршы, құрбылар,Кімнің толық орындалған арманы?Көктем келсе, аққу келер..
©  Рза Қунақова
Құшақтап алып қыр түнін
Жалғаннан мынау жалығудан да жалықтым,Қайдасың менің жаныма түсер жарық күн.Кеудеме сірә құлап қалған тәрізді,Аспан дейтұғын алып мұң.Тыпырлап жүріп..
©  Ахат ӘШУҰЛЫ
Ауыл қырындағы ой
Арашалап әреңге жанымды оттан,Қыр үстінде отырмын сағым жортқан.Туған жерде тұп-тұнық тыныс алып,Асқақтатып аспанға әнімді атқам.Пай, пай, шіркін..
©  Ахат ӘШУҰЛЫ
ҚЫР ҮСТIНДЕ
Күн киiнiп қызыл алау жейдесiн,Аймалайды көкжиектiң кеудесiн.Күн емеспiн күнбатысқа жоғалар,Қыр үстiнде мұңаямын мен несiн?Тiрлiгiмнiң тағы да бiр..
©  Ұлықбек Есдәулет
Тымық түнде күбірлейді не деп қыр...
Тымық түнде күбірлейді не деп қыр,Қытықтайды қойнындағы бөбек-гүл.Боз сәулесін пейілімен ақтараТолған айды зәулім терек демеп тұр.Балғын қайың..
©  Жанат Әскербекқызы
Қырдағы қараша үй
Сыймайды жанарыма шара –заман,Қинайды қисыны кем жарамазан.Қазақтың қадірлісі, халің нешік,-Қараша үй, қара шәйнек, қара қазан?..Жүрмейді мына заман..
©  Рза Оңғарбай
ЖОЛАУШЫ СИЯҚТЫМЫН ҚЫР БАСЫНДА
Өмірдің көбі кетіп, азы қалды,Бәйкүнә балалықтың сазы бал-ды.Жастықтың өзі кетіп – назы қалды,Өмірдің көбі кетіп, азы қалды,Кез емес кететұғын..
©  Рза Оңғарбай
Қыр мен гүл
Жаздыгүні құлпырып қыр қалады,Түрлі гүлдер төсінде ырғалады.Жаздыгүні нұр жайнап қыр тұрады,Түрлі гүлдер төсінде құлпырады.Күздігүні құлазып қыр..
©  Балта Қосбармақ
Жауқазын гүл жасыл қырда бүр ашқан...
Жауқазын гүл жасыл қырда бүр ашқан,Білдірер ме сезімді?Жібек самал дүние шарлап, қыр асқан,Жеткізер ме сөзімді?Алтын күнді мөлдіреген нұр..
©  Қабиболла Сыдиықұлы
ҚЫРДАҒЫ ГҮЛДЕР
Құлпырып жатқан қырдан бұл,Гүл терсем деп ем, не керек!Қауызын ашып тұрған гүл –Қанатын жайған көбелек...Шақырып қырдың гүлдері,Көбелек келіп..
©  Медет Дүйсенов
ҚЫРДАҒЫ КӨРІНІС
(Осы бір күзгі шақ қандай!)Сорабы жолдың саралжым бояу жаққандай.Азаннан айқай жапанда жалғыз жылқы ауылТыныштық тапты сыланып көкте жатқанда..
©  Бірғали Байекеев
Бөтеке бүйір беткейі қырдың бөлекше...
Бөтеке бүйір беткейі қырдың бөлекше,Қалыңы біткен шуласып әлек жел өпсе.Қайғытып келіп қиядан ілді қарақұс,Тырнағы қанды, аузында-арам өлексе.Қараша..
©  Бірғали Байекеев
Отан ана, дала кезіп, қыр асып...
Отан ана, дала кезіп, қыр асып,Жағдайыңмен ұғыныстым сыр ашып.Ұлдарыңа риза болдым елгезек,Кезіккенге ағакелеп тұратын.Күйіп, жанып ,жан тәнімен..
©  Серікбай Бердияров
ҚЫР АСТЫНДА ҚҰЙЫНДАР ҮСІП ӨЛДІ
Таң атар тағы да бiр күндi үйiрiп,Ал кешке ай туады түнге иiлiпқыс пен жаз кезегiмен алмасады,Табиғат бiр шешiнiп, бiр киiнiп.Бере алмай көңiлге нұр..
©  Оңайгүл Тұржан
ҚЫРҒА
Әні: Жалғас КеңесовтікіАқ жаңбыр болып төгіліп жерге көктен нұр,Төбемде міне, аспаны күліп көктем тұр.Қиқулап бүгін үстімнен өтті аққу- қаз,Менімен..
©  Темір МЫҢЖАС
ҚЫР АСТЫНДАҒЫ ҚҰЛЫН
Ойпаң жердің Сыздау шөбін Жалаңаяқ далада,Басып келемЕлестегі Ұқсап ерке балаға,Шегірткелер шыр-шыр етіп,Ала қанат көбелек Көлбеңдейді...Жарты..
©  Баянғали Әлімжанов