Сәт туралы Өлеңдер ✍️

Сәтті арадай бал терген қанша гүлден, Көксегенін көкіректің аша білген. Заңғар ойшыл Рудаки – нағыз алып, Ой пернесін әлемнің баса білген. Осы менің..

Ай туыпты жұмада әке бүгін, (Оған сәлем бермесем қателігім). Ай көрдім, аман көрдім деп айтатын, Бар емес пе қазақта мәтел-ұғым.Ақ бұлттары..

Мен бақытты сәтiмде отырып ап ой емем,Тауға, тасқа қарамай ағылады ой-өзен.Алакөлдiң толқыны лақтырғанда жағаға,Тамып кеткен жасымды саған бердiм..

Бастан өткен ғажайып сәт көбі ұмыт!.. Жан кіретін кез қайда екен бақтарға. Ауызыңнан алқызыл гүл төгіліп, Анадайдан өзің келе жатқанда?! Өмір –..

Ғажайып сәттің туарын сезіп те керім, Күн мінез Ләйлә, күлімдеп кезіккен едің... Ерке жүректі, ер кеуде, ессіз құсыңның Естімедің бе: «Ләй-лә», – деп..

Ғажайып сәт неге қысқа сонша, әттең, Қарадық та қызығына тоймадық. Бір көргеннен – жалт қарастық, сол сәттен Қара көзбен сиқырлы ойын ойнадық. Жаңа..

Жұлдыздары жымың-жымың күліп түнжібек нұрын шашып тұрды үміттің.Қашан еді, қай түн еді? –Ұмыттым.Зеңгір көктен қарағанда жылып күнбіреу – маған, мен..

Қоғамның ауасы,Қолқаны атады,Көңілдің дауасын,Тауып кім уатады? «Көсемдер» еседі,Таңдайы тақылдап:«Кеткендер кешегі--Бəрі де ақымақ!» «Өткенді..

Сəт таппай сыр ақтарар бір ыңғайлы,Бозбала сыр ұрлайды, қырындайды.Жас бүршік көкіректе гүлін жайды,Тоқтамай торғай жүрек шырылдайды.Бұла ару..

Қатал тағдыр жасап соңғы шешімін,Тербеп жатқан сəби жырдың бесігін.Қап-қара түн қара күпі жамылып,Ажал келіп қақты ақынның есігін.Жыр мен ашып сұм..

Бір сәт бағың тайған соң ұғынасың, Амалсыздан аяққа жығыласың, Маңайыңнан кешегі жолдас қашып, Өңашада ойыңмен сығыласың.Ұштығын да таба алмай..

Жұлдыздан шолпы таққан Ай бұрымыШаттыққа жетелейді қайғылыны...Сенбісің жүрегімде қауыз жарып,Жанымды ғашық еткен ләйлі гүлі?Періште қанатымен саған..

Әрбiр сәтпен бiздер өлiп жатырмыз,Бұл жөнiнде не бiлесiң, батыл қыз?..Жақсылықты қалдырмағын ертеңге,Тәттiң болса, осы бүгiн татырғыз…

Атқылап жырдың бұлағы,Жанғанда көздің шырағы.Қанғанда жанның құмары,Тілші қыз келіп жаныма:«Бақыттысыз ба?» деп сұрады.«Бақыттымын!» дедім..

Жалғыздықпен жолықтым − Тысқары қап қоғамнан.Есеп берер сәт сайын жанкешті жан боп алғам.Болмашы іс − ұрымен кеткен барса келмеске Уақытым-ай..

Мен әлі жас ем!Атансамдағы ақмаңдайлы ару айқабақ,Армандай жанмен жолығам деп пе ем ойда жоқкүтпеген жерде... Көз алдыңдағы тұлғаға,Мүмкін бе өту..

Əйтеу бiр күн бiр сəтке сенi ұмыттым.Сенi ұмытып бiр көлге шомылыппын.Байыз таппас жаныма дауа болмасБедерi жоқ, белгiсiз сол үмiттiңЖетегiнде бiр..

Батпан мұңнан сәтімде бір айыққан,Атты алдымнан бар жасауын жайып таң...Ойда жоқта көңілімді ұйқы-тұйқы етіп,Өміріме ендің менің ғайыптан!Құдірет-ай..

Ұмытсам деп ем мен сені, Жүректе жоқ-ау бағыныш. Көтертпей қойды еңсені Билеген бойды сағыныш. Ұқтың ба халін құрбының Жүрегі – әуен, жаны – жыр?!..

Тағдыр бәлкім ендігі сәтМұңдарымды шаттықпен алмастырар?Жапырағы жер құшқан тал-теректерАппақ жаулық жамылып,Күздің әнін басқаша..

Желмаям сол сәт сілкініп салып,Тұлпарға айналды Ақтангер.Ақтангер мініп, Көк Орда бардым,Ер түрік қазық қаққан жер,Көшпенді жұрттың көшпейтін асыл..

Үндемегін, үндеме біз оңаша қалғанда,Қандай рахат тең келер осы сәтке жалғанда.Жанарыңның нұрына шомыламын еркелеп,Еніп кеткен сияқты ертегі бір..

Әр сапарға соңғы рет шығарғандай,Ұзатып сап қараймын құмар қанбай.Сәл жымиып қолыңды көтересің,Сәуле шашып бойыма шырағдандай.Үнің қалып жан тербер..

Қас қағым сәт,Өтіп жатқан сағаттар.Әр кеудеде сарқылмайтын тағат бар.Өкпелеме,Зырғып өткен уақытқа.Мүмкін бәрі... асығады бақытқа.Иә, солай...Бір күн..

Қақпайлайды дəуір деген бақташым,Дəруішпіз ит пен құстан сақтасын.Жүзден көңіл, мыңнан ниет бұрылды,Көкірекке иман шамын жаққасын.Сағым қуған..