Көңіл айту туралы Өлеңдер ✍️

Мысық тірлік, аяқ жалар ит әлем.Хайыпқа да толып тұр-ау хит әлем.Мысық шіркін жылы үйде маужырап,Көріп жүр-ау тіршілігін ит әрең.Билік, халық, түсіне..

Көріп көңіл айтады кез келгендер,Келіп көңіл айтады көз көргендер.Бәрі сені еске алып есіркейді,Таңырқап сәт сағатың тез келгенге.Кітабыңның қисапсыз..

Сонау, жиырмасыншы-отызыншы жылдары Сәттіғұл Жанғабылов ақыннын балалары өліп, жаны жаралы, көңілі қаралы болып жүрген ауыр кезеңдерінде онымен бірге..

Кеш келіп інім маған көңіл айттың,Баламды ауызға алып егіле айттың.Қайтейін жұдырық боп түйіліп кеп,Жайылған алақан боп кері қайттым.Үйіме көңіліңді..

Қуатжан, көз жазыпсың Балташыңнан,Баланың ішіндегі ерке асылдан.Үсікке ұрыныпты абайсызда,Жауқазын гүлі жайнап ерте ашылған.Адамның бұрын-соңды..

Бірге туған болғанмен,Бірге жүрмек жоқ деген.Адам қанша толғанмен,Бар арманға жетпеген.Өлсе өлді келінің,Ол – Тәңірдің қалауы.Өшпесін тек..

(Үзбен, Әскерге көңіл айту)Ауырып жатқан сүзекпен,Баласын ағаң күзеткен,Бара алмай содан жырмененАйтамын кеңіл ізетпен.* * *Сабыр да, сабыр..

Даладай дархан жүрегі,Жүрегі Күндей жылы еді!Желкілдеп ескен ботадайСүйкімді жанның бірі едіАялап арман құшқанда,Ұядан жаңа ұшқанда,Жолықтың, қайран..

(Шыңғыс төренің жиені Кәшімоллаға Ақанның көңіл айтқаны)Ассаламуағалейкум, мырза Кәшім,Құдай артық жаратқан бір баласың.Құдайым атаңызға дәулет..

Жусан жоқ боп, бетін басты бетегең,Емен сынып, асқар тауың құлады.... Мен алтыда айрылғанмын әкеден,«Жетім қалдың» деп сонда жұрт жылады.Аусар кезім..

Қайғырма, қалқам, беліңді енді бу бекем,Қазаға қабір қара жер деген қу мекен.Суытпай қоймас...Қырық күн қара жамылдың,Сыңсыды дауыс: «Сорлы боп неге..

\Ұлы Балғабайдың қазасына.\Асыл әпке,Арысыңды,Қара жерге бөледің.АялағанАқ сүтіңнің,Кім өтейді төлемін.Жанға демеу,Дертке дауа,Бола алмайды..

...Қайғының бір қиялы түсті ойға,Жайылды шымырлатып өне бойға.Адамзаттың басына іс түспесе,Адамға сөз келе ме бекер жайға.Ажал тура келіпті..

Ай, Ысмайыл мырза!Күншілік жерден көрінген,Дарақ едің таудағы.Барша халыққа паналы.Бас бұтағы екі алма,Біреуі жерге түсіпті,Тікенсіз ажал..

Есенқұл мен Қозыбай уақ руындағы Батырханның баласы өлгенде былай деп көңіл айтқан екен:— Жазмыштың ісі күшті,Ақ сұңқар ұядан ұшты.Кетті келмес..

Келіп ем, шақырған соң Сары жаққа,Көрмеген ағайынды танымаққа.Қадірлі болыс қайтыс болған екен,Әуелі дұға оқыдым аруаққа.Бір Алла ақыретін..

Қайрат деген қыран бар,Қайғыға тізгін бермейтін.Қайғы деген жылан бар,Өзекті шағып өртейтін.Үміт, сенім, тілек бар,Қуантып қуат алдырар.Жылау деген..

Аққу ұшып көлге кетті,Ақ сұңқар ұшып шөлге кетті.Ол адасып кеткен жоқ,Бәріміз баратын жерге кетті.Арғымақтың тұяғыТасты басса, кетілер,Сазды басса..

Тиген соң, апа, бізге жазған хатың,Болды ұмыт бала-шаға, үй мен қатын.Кеуілдің көрпесіне от тигендей,Өксідім отыра алмай, шыдап дәтім.Ақылымнан..

Ағузыбіллә тартуға,Тіріге қайыр айтуға,Орнына келдік жақсының,Бәсі қымбат даңқтының.Қыранынан айрылып,Пұшайман болып қайғырып,Отырған осы халық..

Бұл өлім қайда жоқ:Жарқыраған айда жоқ,Күркіреген күнде жоқ.Өтері өтіп кеткен соң,Мың теңгелік қайғыданБір теңгелік пайда жоқ

Сонау Еслам үздік туған бала екен,Байтақ елге асқар таудай пана екен.Сол панадан, сол баладан айрылып,Жалпақ Жауар жүрегінде жара екен.Көлі кетіп..