Жауқазын туралы Өлеңдер ✍️

Мен сенi ұмытқым келдi!Өзiңмен кешкен тұнық күндердi,аспаны шайдай тымық түндердi,ұмытқым келдi, ұмытқым келдi.Тағдырым маған сынық гүл бердi,қабағы..

Жауқазын шақ жалт етті,Қызғалдақ күн қылт етті.Мұнарланған көгімдіКүңгірлетіп бұлт өтті.Жанарымда түн қалды,Жүрегімде мұң қалды,Несіне Аллам..

Жауқазын гүл жасыл қырда бүр ашқан,Білдірер ме сезімді?Жібек самал дүние шарлап, қыр асқан,Жеткізер ме сөзімді?Алтын күнді мөлдіреген нұр..

Мен сені ұмытқым келді! Өзіңмен кешкен тұнық күндерді, аспаны шайдай тымық түндерді, ұмытқым келді, ұмытқым келді.Тағдырым маған сынық гүл берді..

(Қарындасым Тотықұсқа)Жауқазын гүл ед жаңа шыққан қауыздан, Қатерлі дертпен қалайша теп-тез ауырған. Ал енді бүгін амалсыз қидық қабірге, Не бар еді..

Туған жерАуыл таңыХөх голБабам меніңЖазғы түнЖастық үніАқын болғым келедіМенАқынХирург ҚұзыкейгеСырлы əуезСен бе едің?Спектакль үстінде «Сылбыр..

Көңіліңді жабырқатса тыныш бақ,Жүгіре шық белес қуып тыныстап.Жауқазындар жаутаң қағып тұрады,Көктеменің күміс шығын уыстап.О, кербездік! Гүл білегін..

Жаңа бір түскен келіндей,Нәп-нәзік сырлы сезімдей, Ашыла түскен ып-ыстық, Ләззәтқа толы еріндей. Жауқазын, сені көрем деп, Келуші ем осы маңайға...

Табиғаттың құдіретінен сыр түйіп,Жердің тоңын жарып шыққан қылтиып.Дірілдейді жауқазынның күлтесі,Көрген жанның көңіліне нұр құйып.Алты ай қыста..

Қаһары боп қаңтарда тоңғандардың,Намысы боп құлаған қорғандардың, –Соғыс жылы туғандар – жауқазындарОрнына өскен өртенген ормандардың.Со бір күндер..

Жауқазындай жан құрбым,Жүрегімді жандырдың.Ұмыттырып әлемді,Ақылымнан тандырдың.Сүйкімдісің тәніңмен,Сүйкімдісің жаныңмен.Сенің жұмсақ жүрегің..

Ауырып жүрек жылайды,Тәңірден саулық сұрайды.Халқым деп ғана халқым деп,Жауқазын жүрек жырлайды.Жүрегім бүгін мұңайды,Дәрменсіз адам сыңайлы.Қиындық..

Жұрт сүймес сөйлегенді бостан-босқа,Жақсылықты қайырсыз жаннан тоспа.Дүниеде әр нәрсенің өз орны бар,Жең деген етек емес артық қоспа.Тірліктен көп із..

Ғалымнан надан артпас ұққанменен,Тағдыр көрмей қоймайды бұққанменен.О-дағы қалыбынан аса алмайды,Жауқазын ерте көктеп шыққанменен.

Жазғытұрым қылтиған бір жауқазын,Қайдан білсін өмірдің көбін азын.Бәйтеректі күндейді жетемін деп,Жылы күнге мас болып, көрсе жазын.Күз келген соң..

Санамашы оны да балаға енді,
Жылдар легі шаттығын ала келді.
Қамсыз жүрген кешегі балаңдау қыз
Он жетіде өзгеріп сала берді.

Студенттік дәурені..