Надан туралы Өлеңдер ✍️

Білімді мен наданның, Жер мен көктей парқы бар.Ханнан кейде қараныңПарасаты артылар.Шаш ал десе бас алғыш, Сұмпайы елді бүлдірер.Əзезілдер..

Наданы тағы жабылса, арамы қалмай...Білемін, білем уайымның араны қандай!Арктикаға тірелген мұзтауға айналып,Сахара жақта есілген боламын..

Адамы көп, наданы жоқ бұ қала,Арманы көп, алғаны жоқ бұ бала,Тағдыр айдап табысқасын тар жердеТақсыретiн бөлiседi күнара.Бiреуiн шу, бiреуiн ой..

Екі жігіт отырды бір жиында:Бірі шағын, бірі алып денелі.Болмаса сәл өнері,Адамға сол қиын да.Үлкен жігіт отырды тек нан соғып.Жоқ еді өзге..

Қамбада Бидай тұрды,Қоймаға симай тұрды.Көп дәннің арасындаКүшіне қарасын ба?Бір Арпа тұрып жатты,Күпініп күлім қақты:«Мен неткен асыл едім,Бидайдан..

Шошқа Еменнің түбіндеЖаңғағын жеп, тойып алды асқа бір.Тынығып ап ұйқылы-ояу күйінде,Көзін ашып қасқа бұл,Тұмсығымен Еменнің түбін қаза бастады.«Тиер..

Түртіп жүріп боқтықты,Тауып алды Қораз түйір маржанды.Деді сонда: «Арзан бұл,Керегі де жоқ тіпті!Адам бұған неге сонша құмар-ақ?Ал, мен үшін арпа..

Елден ерек қыры түсіп,Біздің үйге ұры түсіп,Көп нәрсені үптеп кеткен,Ашуландым жыным қысып.Дүние емес қысылғаным,Ақшасы да құрсын бәрі.Сақтап жүр ем..

Қызықпадым күміс пенен алтынға,Жағымпаздық жасау да жоқ салтымда.Адамдардың адалдығын аялап,Қабылдадым кір шалмаған қалпында.Дана болсаң – сөз..

Таныса Аллаһты адам жақсы көрмек,Сөйтсе адам «Аллаһ» деген жақсыға ермек.Сөйтсе адам «Аллаһ» деген жақсыға еріп,Болмайды онда надан бақсыға..

Қимаймын "адам" — "далын" надандарғаНадан көп осы жүрген адамдарда.Далаға "далдың" әрпін жібермеңдер,Ғылымға ойдың көзін қадаңдар да!Кей ақымақ..

Жалқаулық надандықтың бір белгісі,Қуанарлық наданның жоқ үлгісі.Кеңестің кеңдігінде білім алмай,Текке қарап оңар ма жүрген кісі.Еңбексіз пайда..

Ғалының кәпір қашқан туларынан,Дарияның бұлт шығады буларынан.Тағы бір әңгіме бар ғакіш (қисса) болған,Қазақтың ести берсең қуларынан.Бір надан түк..

Ташкенттен келген бұл хат жаз басында,Наданның кешіп күні жамбасында.Сандыққа жүкке жиған түсіп қалып,Жүн-жұрқа қалған жатып далдасында.Жаз оқып..

Өгiздi өрге салма — қанатың талар,Наданға көзiңдi салма — сағың сынар.Досыңа өтiрiк айтпа — сенiмiң кетер.Дұшпанға сырыңды айтпа..

Қызы бар жалғыз үйде жеке жатқан,Он сомдық ылғи алтын шолпы таққан.Білімсіз көп наданның бірі бұ да,Несі артық бояп койған қуыршақтан?
Қыздың да..

Шығамын тірі болсам адам болып,Жүрмеймін бұл жиһанда жаман болып.Жатқаным көрде тыныш жақсы емес пе,Жүргенше өмір сүріп, надан болып.
Мен балаң..

Секілді өмір қысқа, жарты тұтам,Надандар деп ойлап жүр өмірді ұтам.Аз өмірді ақындық жолға бердім,Лепес қып түкірген соң молда Мұқан,Қаламды шын..

Жарқынбай дәулетімен «қадірлі» адам,Болса да көрдей соқыр, нағыз надан.Мал мақтатпай қоя ма өтірік-ақ,Ақыл, ойсыз болса да малдан..

Ұждандыны мақтайды тамам адам,Мейлi ғалым болса да, мейлi надан.Ар, нысаппен iс қылып, азап тартып,Ақ жолында өледi бiрталай жан.Разы қылам дейтұғын..

Мен жаздым өлеңменен бiрталай сөз,Бұл ендi талай жанға болады кез.Жалықпай жоқты шатып жаза берген,Демеңiз осынша қырт, не қылған ез.
Наданға азғана..

Жас өтті тынымсыз,Өнерсіз, ғылымсыз,Надандық жолыменКеттім-ау білімсіз.
Оқытпай баламды,О да өсті тыюсыз.Ойламай шамамдыАлды-артым жиюсыз.
Бақ..

Молдалар өзгелерді кәпір дейді,Өзі надан, наныңыз, түк білмейді.Өзімшілдік көкейін тескен сорлы,Аузына келгенді айтып жанын жейді.
Орыстың..

Жар көрмеген надандарЖарың кiм деп күледi,Оқыған ойсыз адамдарЖансыз өмiр сүредi.
Ойласам, олар – жанды өлiк,Меңiреу, мисыз бiр көлiк.Осыдан..

Менсінбеуші ем наданды,Ақылсыз деп қор тұтып.Түзетпек едім заманды,Өзімді тым-ақ зор тұтып.Таппадым көмек өзіме,Көп наданмен алысып.Көнбеді ешкім..