Жауап туралы Өлеңдер ✍️

Мүңкір періште жақсыңды жазып отырады,Тізеді Нәңкір тек қана айып-кінәні.«Тафсир»...Алдымызда бір сот бары анық бұл,Жұмақ, бәлкім тамық-дүр.Біз..

Кім дейсің жанымдағы жолдастарым,Тебіскен құлын-тайдай құрдастарым,Жыры бір, əні де бір сырластарым,Олармен бір байтақ жер, нұрлы аспаным.Сұрайсың..

Әлдекімге қарау ой боп қонатынмені, мені ағартады қара түн.Таң алдында ақ періште құсаймынқыз-келіншек қырқып алған қанатын.Пәк жыр жазып өткізбек ем..

Айтқанымның бəрі рас, – деші орынды.Жақсы-ақ еді жинасақ «қос» өнімді.Сен түгіл жазушылар қоғамы да, Əлі де сақтап отыр бос орнымды.Кейбіреу: – осы..

Сөзіме жауап бер жаным!?Көңілім қалмасын десең,Мәңгілік жан досым десең,Ақ гүлін адал махаббатымның,Солдырып алмасын десең,Қарлығаш..

1. Мінезі үйлеспейтін,Адамша сөйлеспейтін,Қоғамға қылығы жат,Ол кім?(Бюрократ)2. Ұйқыдан бас тартпайтын,Жұмыстан қашқақтайтын,Табатын түрлі..

Жауабы аз, сұрағы көп өмір еңӨлмесіме сенгенмін.Тосырқанып, тосын «сыйға» көмілем –Өгей тағдыр – ерген мұң!Жердің беті жесірліктен жуасыпАсаулыққа..

Не айтар ең, жолықсаң сен Алламен?Журналист сұрайды, кейіпкерден...Маңызы зор, оңай емес, осы сұрақ, Әр адамды әр қалай ойландырмақ.Туып жатса..

Арман көп қой, белгісіздеу дерегі – белгісіздеу жаққа ертіп келеді.Қайта-қайта арт жағыма қараймын,керек болып дана-қиял көмігі.Көрген жоқпыз төзім..

Көн дейсің бе тағдырым, көнейін бе,Көніп-көніп көр болып өлейін бе.Көлденеңдеп біреу жүр қарсы алдымда,Көлденең бір сұрақ тұр көмейімде.Қалансам деп..

«Мен кеше жұлдыздармен сырласқанда...»Сен мендей ғашық па едің түнгі аспанға?Өзіңдей сыймай кетем бөлмеге мен,Кеудемді əлдеқандай мұң..

От көрсем де көзіңнен нұр атылған,Жаралсаң да даланың қуатынан.Қылыштарға оп-оңай қиылмай ма,Сен секілді шыбықтар бұратылған.Балақ бауы алынбай..

Бөктерінде өскенмен бала шынар,Қарасы бар таудың да, аласы бар.Төсінде оның жоқ демеЖорғалағанҚара шұбар жыландар, қара шұбар.Асау бұлақ арна іздеп..

Бұлағың ем ілгері ойлы аттаған,Қызығымды жатсын деп тойлап далам.Сұсты мерген бармаған құзарындаЖас киіктің лағындай ойнақтаған.Бұлағың ем жырым от..

Кім жетіскен мес қарын бақырға еріп,Алшаң басып қасыма жақын келіп:– Сауалыма жауап бер, – деп шіренді, –Жүрген жоқ па жұрт сені ақын көріп.Шыбық..

Бақ көремін жырымды, құт көремін,Ұнап жүрген кісі едім жұртқа өнерім.Бірде менен сұрады бір жас ақын:– Бар шығар деп сенің де мықты..

Бірінші сөзСәл ғана саябырда тауып рақат,От үрлеп сұр окопта отыр солдат...Кім білер сол солдат мен екенімді,Алтын от алдымдағы – дос жазған хат?Ақын..

Желтоқсанда білесің ғой ояндым,Қызыл қанға жастарменен боялдым.Қыз-жігіттің жігер отын лаулатып,Түсірмедім қабақтарға қаяу мұң.Жастар- мені, мен..

Атам малмен күн көруші еді,Сөзінің жоқ қатесі.Атам менің, кім болушы еді?Әкемнің ол әкесі.Ерте кетіп, түн келуші еді,Ісінің жоқ шаласы.Атам менің..

Елге кетем, өлгенше ел деп өтем!Исраил.Елге кетем, — дедің бе, — елде не бар? —Толып жатыр ел жайлы менде де Зар.Қасіреттен елге кеп құтылмақсың,Таба..

Бір жиында Ғалиянұр деген бір ноғай молда Ақанменайтыспақ болады. Ақан ноғайдың ормақ мұрнына теңепсөз бастайды. Ноғай: «Мен ормақ болсам..

Ореке, біздің сөзді қалдырғаның,Шар салып өз сөзінді алдырғаның.Жайықтың өне бойын жырлағанда,Балық пен айтқан жоқсыз ба балдырғанын?Сіздің сөз..

Сені ойлап, жібек едім, болдым жүндей,Бұлт басты көңілімді шыққан күндей.Қайғыдан көңіл шіркін шат болмайды,Жарымен көңілі сүйген..

Қайдан жүрсің қарқылдап,Қара қарға қарағым?-Туған жерді төрт маусым,Қарашықтай қарадым.-Оның жақсы қарғатай,Бірақ қарқыл жараспас?!-Әсем үнім бұл..

Аяулым-ау!Арыстандай айбатпен,Қарс айырды жүрегімді қайғы әттең.Тағдырыма тағдырыңды таңып ап,Бақытыңды жүрмін бе осы байлап мен?Күлкісіз күн..