Жақсыбек кемал туралы Өлеңдер ✍️

Қара түнде ақ көңіл де күрсініпМахаббаттан күтіп тұрды құлшылық...Жыры ұлы қыз,Ғұмырымыз мұңданыпТілектерді тонап кетті тіршілік...Өмірді де бір..

Күндіз ойда, түн – түсімде, ол сенбес –Жарқын жүзін көрем мен.Көңілдегі естеліктер өлшенбесМегабайттық көлеммен....Сезімімнің сыр-айнасы..

Жалау болмай жанымаӨткен еді көп күндер.(...Бұл жігіттің зары маЖоғалмай жатып жоқпын дер?)...Жо, жо-оқ, теріс ұқпағыңСендік күндер сый..

Бәрі бекерБұл өмір де болмаған.Сенім қайда?Пәтуа-пір зор маған.Тереңдікке бойлағанда ой-санамБиіктіктен Тәңір нұрын жолдаған.Сенім, сенім...Кейде..

Қуанышым мұң астына көміліпСезім өлді!Күпті көңіл оны ұғып...Шаршап кеттім.Аңсап па едім бұл күндіӨлеңдерім өгей жерде өріліп...Ащы айқайым аспан..

Аяз бен қар –Қарлығып үнім қалды.Қаңтар келіп жанымнан сырымды алды.Жыламайын деген ем, жырың мәнді,Сынамайын деген ем шыбын жанды...Қарасуық тағы да..

Аптап күні тамшы іздеген тағдырларТүнге келіп мұң шақты...Жылап жатты жүрегімде жаңбырлы АрЫсырып қойып ыңсапты!Ар жыласа, арманым да адасыпАуып..

Алас та қапас аласұрған дүниеАрым менен арманымды арбады,Тек сезімім Ұлы үмітті жалғады(Білем, ауыр салмағы.)Бағым қайда?Бағынбай ма құтты күн,Ұлы..

Жауабы аз, сұрағы көп өмір еңӨлмесіме сенгенмін.Тосырқанып, тосын «сыйға» көмілем –Өгей тағдыр – ерген мұң!Жердің беті жесірліктен жуасыпАсаулыққа..

Ақ боз үйлі ауылдаАқ тілектер айтылды.Ақ ниетті қауымғаАқыл да қымбат жай күнгі....Ағам келін ап келді – Ақ қыз жаңа тапты елін.Ақын сезді бапты..

Ұшып-қонған көмегісіз қанаттың,Көрінбейді қылықтарым ағат тым –Алаңдағы ала допты алаң ғыпТоқсан минут отырмайтын фанатпын!Тағы да сол Ақтөбенің..

Әжетханаға асылып өлді арлылықМейірім жүр мешіт жақты мекендеп...Барар жерім – қараңғы көр, тар құдықӘуре болдым, рас, бақытқа жетем деп.Аялдамада..

Ақ моншақ жаңбыр құйылды бүгінКейінде қалды құйынды күнім.Сезім де менде әр-сәрі күйдеҰғуға тырыс күйімді, гүлім.Сағынбағанмен сағымды шақты,Тулатып..

Ақтөбені ақ қар сүйді, құшаққа апАяз-сезім тым суық.Ұлыған күн төзімімді ұсақтап,Келіп қалды мұң суыт.Дүдәмалдау ой шашырап алапқаДүние тұр..

Ақ көңілменАқ ниеттер арқаланыпАдам болдым ұятқа, арға қанық.Арманымыз ағыспен аулақ кетіпАқиқатын өмірдің аңдамадық...Аспан, әніАшылмаған..

Аспан жақта арман жүр – Сендік арман жанған нұр.Көкке қарап жылайдыЖерде солып қалған гүл... Үмітімді үрледіСалқын самал. Таң.Жаңбыр......Менің ғазиз..