Этюд туралы Өлеңдер ✍️

Жетпекшi ед жердiң шетiне,Жiбермеген-ау жол аппақ.Кiп-кiшкене көлдiң бетiне,Қалыпты аяз қонақтап.

(Этюд)Тату көрші көптен біз,Үй арасы бір мойнақ.Жүретінбіз көктем, күз,Көрші қызбен бірге ойнап.Идеяшыл қыз біткен,«Ойын залы» майса еді.Сəби жүзі..

(Этюд)«Мылтық жөндеу дүкені» –Үш -ақ сөзден тұрады.Ең басқы сөз жүйкенісүле-сапа бұрады.Кірдім ары,Ендігі,біздің көңіл басқада:Төргі жақтан өңді бір..

(Этюд)Сары алтындай сөз тауып,соған айтам деп едім.Көңіліме алып бір қауіп,сөздерімді бөгедім.Жан баласы ықсырартұңғиық көз екен бір.Тұңғиық көз..

Бұғауынан босана алмай бір күштің,Тым ұзаққа созылғаны-ай, бұл қыстың.Аспан емес, аспан түстес көгілдір,Қабағынан қар жауып тұр Шыңғыстың!Түрпідейін..

Екі беті бір бозарып, бір күйіп,ұлым кірді төбе-шашы үрпиіп:– Әке!– деді екі иінімен алқынып,– Ұлым,– дедім,– ойланып ал, сәл тынық.– Пионерлер..

Сурет емес бұл тегі,басқа мағына бар мұнда:Қызыл бұзау үркедіарқандалған шалғынға.Қара еменнің басында аспан қалғыды,Жапырақтар жалбақтауын..

– Неткен ауыз әлгі ауыз?– Ауыз емес, жалмауыз!Ерін екеу, тісі отыз –аз байлық па бір бетке.Қорқу – жатса құрметке,Уа, дірдекте, дірдекте!Ауыз емес..

Мамық батты жамбасқа,темір төсек – шөгеді.Екі қолымнан басқатаянышым жоқ еді.Соның бірін,жаңылыпалмақ боп ең бір рет,сол ниетіңді әлі ұмытетпедің бе..

Ішім пысып ыңылдап отыр ем,Күн – Жексенбі,кітап қарап шкафтан көтердің сен өкшеңді.Электрлі қоңыраудай жаным менің шыр етті,сілкіп-сілкіп жіберді сол..

Кімге керек, келді, міне, сыр-сымбат,жаңа басшы жігіт екен бір сұңғақ:есігін қақ, тырсылдат,теріңді сүрт, ырсыл қақ.Әттең, әлі алда сын,алдана сал –..

Шыңдарды басып бауырғажылжиды аспан білінбей,ілінген бұлттар бұтағақотыр тайлақтың жүніндейқайызғақтанған;дөңдердіңтөбел-таз болған талайы.Қарт қайың..

Көк долы жел тұрды:көк таудың басынакөк бұлтты келтірді.Көк бұлттан – көк нөсер,көк нөсер көл-көсір.Қол шатыр алмаппыз –сен де есер,мен де есер.Көк..

Ей, қоңыр кешім,Өтіп бара жатқан не, өмір ме шын?..Жылап тұрып қоштасам әр күніммен,Сенің жасың төгілмесін.Жүрек өртенеді,Бұрын бәрі қызық та көркем..

Тауысып тағаттытағы бір таң атты,сыртылдап сыпайысо қалпы сағат тұр.Ерте не кеш демейсоғып тұр сес төге,қалыпты ырғағын,бұза алмай ештеңе,Емес ол..

Екпінінен тас үгіліп, жар құлап,Жосылады жазықпен сел-арғымақ!Бел-белесті бесігінде тербеттіГүл-тіршілік көктем-қауызын жарды да!Бұрқырайды жауқазын..

Берместен тоңми сөзге орам, Қашқандай алдан бір құмай, – Орайда-орай боз боран, Соғып-ақ берсе, шіркін-ай!Соққанда қара құйындай, Жабырқау жанға..

Азынаған үсті-үстіне үскірік...Түннің өзі дірдек қаққан ышқынып; Шоқ-шоқ болып ормандаағаш біткен дірдек қағып тоңғанда;жалаң аяқ секіріскен..

 Елек алып шаруа баққан түн тағы, –Елегені жұлдыздардың ұнтағы.Ай алтындай жарқ еткен сол шақ қандай,Сусып түсіп тұңғиыққа батқандай.Тамған шықтың..

Табиғат сондай ғажап шебер епті,Биіктен сәуле-әтірін себелепті.Қарашытөмен түсіп кетпесін деп,Аспанды жұлдыздармен шегелепті...

ШайырларғаЗәулім үйлер арасынан сәулесізСүйретіле шығып жатыр қара кеш.Бізді мүлде түсінбейтін, әуресізАлдымызда әлем жатыр алапес.Ызғарлы кеш..

Күз.Алтын шашты ұстаз-абыз,Сіз бізге айтыңызшы қысқаша аңыз.Бәрі енді ап-айқын, бәрі таныс,Енді кіммен, не үшін ұстасамыз?Күз.Тоғызыншы ай шығатын..

(этюд)От - жұлдызы тамған аспан айшықты,Шоқ - сезімді лап еткізді тұтатып. —Төбешіктің дәл үстінен ай шықты,Бөбешіктен шыққандай - ақ сүт атып..

(этюд)Бұлт бір шайыр — сақал - шашы киіздей,Жер - дәптерге үңіледі ол жиі үзбей.Жарты ай анау,Сол шайырдың қолындадір - дір еткен шарап толы мүйіз..

(Этюд)Таңда оятып сезімдерді біздегі,Тамыз ауа келіп жеткен күз бе еді?Аспандағы ақсұр бұлттың бұрымынӨріп жатты тырналардың тізбегі.Түнгі ызғар..