Аударма туралы Өлеңдер ✍️

(Борис Слуцкийден)Жалдайды суға күн туса жылқы,Малтығып демде қалады, бірақ.Үйірдің сансыз бұзылды шырқы,Бетінде судың, сапарда ұзақ.Тиеліп жылқы..

С. Есениннің ізіменЖас төкпен, өкінбен өткенге,Өтер барша – гүліндей алманың.Алтынша сарғаяр шақ жеткен бе,Мен – жасарман қайтып, алдар арманым!Семді..

(А.С. Пушкиннен)Ермек іздеп асыр салған күндерім,Сенің бүйтіп кетеріңді білмедім!Ну орманым, құлазыған кең далам,Кешіре гөр, бесігім ең сен..

(М.Ю. Лермонтовтан)Ақын өлді! – құл боп арға,Ұшты оққа. Улады өсек.Кек ала алмай кетті арманда,Асқақ басын жерге төсеп!..Төзе алмады ақын..

(А.С. Пушкиннен)Аспанда ұшқан бұлт ыдырап барады,Мұңды жұлдыз бір жылт етіп қарады!Сенің сәулең – нұрландырған даламды,Күңгірт құз бен мүлгіп тұрған..

(А.С. Пушкиннен)Құшады мұнар, ышқынып теңіз,Жағаға шыға келеді ойнап.Толқынға төніп, шыңда тұр бір қыз,Аққудай түнгі қанатын қомдап.Жарқ та жұрқ етіп..

(А.С. Пушкиннен)Қанатын жайса қара түн,Жарқыраушы еді жұлдыздар.Жадырап соған қалатын,Қабағын түйген шың-құздар.Түнекте таңды аңсап ең,Ұшқын бір..

(А.С.Пушкиннен)Көк теңіздің жағасында,Өздерінше жарасымда,Шал мен кемпір тұрып жатты,Солғын өмір сүріп жатты.Тұрмысы жоқ тасып-толар,Тұрып жатты..

 Көктемде жиі түс көрем, Енеді түстер қайдағы, –Біресе бұлты торлаған, Біресе күндей жайдары;Біресе тылсым сыр ашқан, Тіл қатпай кейде томсарып;Үрей..

Рақым етіп – Кербездене иіліп,Періште тұр – көрік қандай, көз қандай:Күлкі үйірмей қуланбай-ақ қиылып,Тіл қатады тұрған бойы қозғалмай:– Сен бе..

Бастаған жанжал, егеске, Бәленің басы – сөз дейді.Кінәлі қайсы – жоқ есте, Кімге ауыр тиді – сезбейді.Айтылған бәрі сөздің де, Ызбары қайтқан көздің..

Көп емес менің көксеген нәрсем өмірде,Күлімдеп дәйім күн тұрсын деймін көгімде,Аспанның көркі ай туса деймін қиылып,Көктемде – жасын, ақ ұлпа қыста..

Алданба отқа, Арбаған шалқып жырақта,Ошақта жанған Өшірме отты бірақ та.Өткенді ойла, бүгінмен өмір сүрген аз...Ерінбей талпын, Жетуге ертең..

Құйтырқысыз ақиқат бар көпке аян,Қарапайым, жоқтай және басқа амал:Менмін – бармын,Ғұмыр ұзақ деп қоям;Мен де өтермін,Өмір сүрер басқалар.Маған да..

Қаралы сол бір күндері, Қоршады ляхтар қаланы;Минамен бұзып іргені, Дамылсыз атой салады.Казак пен мещан әулеті, – Олар да үзбей үмітін;Зеңбірек –..

Бас идім, жыршым, жырлаған халық тағдырын, –Талай мың жаннан, тілектес болған кезінде,Украинаның атынан, шеккен зарлы мұң,Өміріңді арнап, куәсі..

Еріккен бала ермегі, –Бос қиял емес, елес құр;Шықпаған даңқы ер ме еді?!Албырт та сұлу емес бұл;Күйдім де сүйдім емес бұл,Жел – шуы, толқын – жарды..

(Сонет)Жасыма, жас дос, жасқанба қапас түрмеден,Қаймықпа шынжыр, кісеннен!..Кейде бұл жыланСұп-суық болып сумаңдап кірер іргеден, –Қорқыта алмас..

1.Табиғат-ана!Шеберсің мұнша сен неткен!Жайқалған байтақ жазираң жанды тербеткен, Өмірді бірақ тұйықтап тап-тар клетка,Қуыста құйттай ержеткен.Қиялды..

Парсының байтақ жерінде, Дәулетті небір қаланың;Жайлаған аштық елінде, – Қынадай қырды адамын.Қарс жауып патша қабағын, Шақырды шонжар..

Адам ата күнәкар боп қуылып,Біздің әулет оралмады пейішке, –Жаратушы кәрін төгіп, қуырып;Арот, Марот деген екі періште, –“Сіздікі жөн!” – депті келіп..

(Еркін аударма)Ау құру – аңшы ермегi, Ажал тұр кiмге жолығып?Сазайын тағдыр бергенi, – Түскен соң торға торығып.Үзе алмай тор мен қазықты, Сол ауға..

Сүйгем жоқ, жо-жоқ өзіңді,Жұпарын шашқан лала гүл;Сүйгем жоқ нұрлы көзіңді, –Басқадан ыстық дара бұл.Ол да емес – сылқым күлісің,Сыңғырлап болған..

Бауырым, Русьті сүйдің сен,Сүймеген оны – мен жасық?!Шын сүйген сенсің, бауырым,Мен жүрмін – текке жер басып?Бауырым, Русьті сүйдің сен,Сүйесің май..

Мен, Сурка, сорлы еврей,Бермеген көрік құдайым:Қортық боп бойым өспеген,Қорлықпен кетті шырайым.Қалайша бірақ болмақпын, –Сұңғақ та Сурка..