Юрий поройков өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

 Көктемде жиі түс көрем, Енеді түстер қайдағы, –Біресе бұлты торлаған, Біресе күндей жайдары;Біресе тылсым сыр ашқан, Тіл қатпай кейде томсарып;Үрей..

Рақым етіп – Кербездене иіліп,Періште тұр – көрік қандай, көз қандай:Күлкі үйірмей қуланбай-ақ қиылып,Тіл қатады тұрған бойы қозғалмай:– Сен бе..

Бастаған жанжал, егеске, Бәленің басы – сөз дейді.Кінәлі қайсы – жоқ есте, Кімге ауыр тиді – сезбейді.Айтылған бәрі сөздің де, Ызбары қайтқан көздің..

Көп емес менің көксеген нәрсем өмірде,Күлімдеп дәйім күн тұрсын деймін көгімде,Аспанның көркі ай туса деймін қиылып,Көктемде – жасын, ақ ұлпа қыста..

Алданба отқа, Арбаған шалқып жырақта,Ошақта жанған Өшірме отты бірақ та.Өткенді ойла, бүгінмен өмір сүрген аз...Ерінбей талпын, Жетуге ертең..

Құйтырқысыз ақиқат бар көпке аян,Қарапайым, жоқтай және басқа амал:Менмін – бармын,Ғұмыр ұзақ деп қоям;Мен де өтермін,Өмір сүрер басқалар.Маған да..