Түрме туралы Өлеңдер ✍️
Мақал-мәтелдер: 3
Өлеңдер: 45
Нақыл сөздер: 6
Әңгімелер: 2
Поэмалар: 1
Анекдот, әзілдер: 2
Аңыздар: 1
Тас түрмеде
Тырнағыма қадаса да инесін,Білсін тағдыр өнер басын имесін.Өлсе өлер Файзолла ақын түрмеде,Бірақ өлең өмір кебін кимесін.Көре алмадым күннің жарық..
© Файзолла Сатыбалдыұлы
Караңғылық ерте түседі түрмеге...
Караңғылық ерте түседі түрмеге, –білмеп ем.Секілденді барлық есік жабылған, –бұл неге?Мөлт-мөлт жасы төгілгелі тұр гүл-бақ,о несі?Анау тұрған үш..
© Түрік поэзиясы
ҚАРАҢҒЫЛЫҚ МЕЗГІЛІНЕН БҰРЫН ТҮСЕДІ ТҮРМЕГЕ
Караңғылық ерте түседі екен-ауТүрмеге.Қанша мықты болсаң-дағы, əл жетпесБүргеге.Қанша күшті болсаң-дағы, бəрібірсол шақта,Қайғырасың, өмір сүргің..
© Түрік поэзиясы
ТҮРМЕ ТЕРЕЗЕСІНЕН
Бұл қалада біз де тұрдық, күл мейлің,еркін едік көліндегі балықтай.Енді ондай күн бола ма, білмеймін,Бұл қалада біз де тұрдық, күл мейлің.Бүкіл дүние..
© Түрік поэзиясы
С. СЕЙФУЛЛИННІҢ ТҮРМЕДЕ ТҮСКЕН ЕҢ СОҢҒЫ СУРЕТІНЕ
Қабағын қатуқақ жарған қаяу,Қиямет түніқалса да таяу,Қарысып, күтпейадамнан аяу,Қан басқанқыран көздерімен Қарайды ол ояу!Сақал-мұрт өскен, Сарсаң..
© Төреғали Тәшенов
ТҮРМЕ
Біздің қоғам борсыған ой, қотыр сөз,Сізде соған шырматылып отырсыз.Мен осындай ойсыздықтан ұшынып,Өзімді өзім өгей халге түсірдім,тамыр біткен..
© Ықылас Ожайұлы
Түрмеден қашқан адамның шошынуы
Атадан қалған мұрадай.Мұңданып күн-түн жылаған –қысымға қатал шыдамайтүрмеден қашты бiр адам.Күл болып кенет арманықалды оның жаны тарынып, –сығылып..
© Темірхан Медетбек
ТҮРМЕДЕН ЖАЗЫЛҒАН СӘЛЕМ ХАТ
Адамзаттың баласыАрманы болмас дүниеде –Алласы болса панасы.Жақсылар аттан жығылса,Жаманның қанар табасы.Тұтқынға алған біздерді –Сәл нәрсенің..
© Зәкәрия Сағындықұлы
Түрмеде
Тас түрмеге қамалдым,Қуарған кеспе томармын!жанымды жеді –ау жұлын-құрт,Халқым-ау, қайтіп оңармын!?Басымнан ақты-ау қара қан,Басым жоқ!...Қайда..
© Баян Тіленшина
ТҮРМЕДЕН ХАТ
Туған жерді алшаң басып,Жүрсің бе сау, Исабай?Сәлем жаздым хабарласып,Миды арытып бірталай.Елде болсам, ертелі-кеш,Мың келерсің қиқаңдап.Елде қалам..
© Баян Тіленшина
ТҮРМЕДЕН ХАТ
Зылиха, аманбысың?Анам қалай?Жүрсің бе от боп мұзбен оранғандай?Шерім мен Нұрмат ағам қолды бопты,Сейсе мен екеуіңнің шамаң қалай?Бірігіп өсіріңдер..
© Баян Тіленшина
ТҮРМЕДЕГІНІҢ ТІЛЕГІ
Тойларда биледік, ән салдық,Ұйқысыз таңдарды қарсы алдық.Соғылды бокалдар – сайтандар,Сананы суалтқан дел-сал ғып.Қайғырдық, қуандық, түнердік,Темекі..
© Серікбол Хасан
САРАЙ МЕН ТҮРМЕ
Чили-сарай көк тірейді, есебі:Чили-түрме жер астында деседі.Шаңқан-аспан, шалқайғаның не сенің –Хунта-үкімет қалтырап күн кешеді.Судан үркіп, шыңға..
© Жұмекен Нәжімеденов
Атадан ұл тумайды...
Атадан ұл тумайды мендей сабаз!Түрмеде жатыр екен өңкей маңғаз.Алты күн ақ түрмеге қамалған соң,Түсірді мировойдан1 маған қағаз.Ақылым бір басыма..
© Балуан Шолақ
ТҮРМЕДЕ ТУҒАН БАЛА ДА…
Таланам неге бүргеге,Күшіме ылғи сенемін.Жапса да қанша түрмеге,Бұзып шыға беремін.Жүрегім – алау, от – дене,Айдында жүзер кемемін.Тағдырым тепсе..
© Рафаэль Ниязбек
Көрдей суық түрмеде
Асаусып мейлі бас білме,Еркесі боп та халықтың.Жатқызады тас түрмеІшіне қара табыттың.Көрдей суық түрмеде:Таң атса да – таңым атпады,Күн батса да –..
© Рафаэль Ниязбек
Мәскеу түрмесі
Қай тұсқа да жарқылдап самғай барған,Елден келген кісі деп тау жайлаған,-Ат үстінде жүргендеМәскеу еді,Құрақ ұшып шылбырын сан байлаған.Шайқап ішер..
© Рафаэль Ниязбек
ҚАЛА САЙЫН БІР ТҮРМЕ
Сор-зобалаң халқыма еріп жүр бірге,Көкірегім қайдан толсын күмбірге.Қайда барып күн көреміз, ей, досым,Осы күніҚала сайын бір түрме.Сол қасіретті..
© Рафаэль Ниязбек
ТҮРМЕДЕ
Сүңгітіп жендет жібердіКөрдей суық түрмеге.Жасытып бұла жігердіКүрмелді сонда тіл неге?!Бұлқынбай қалдым мен неге?Бола ма енді жиі ұғып.Қойылған..
© Рафаэль Ниязбек
ҚҰРМАНҒАЗЫ-ТҮРМЕДЕН ҚАШҚАН
Күйші қашты түрмеден,Қорыққаннан емес қой.Айдын-құмға сіңіп кетті бір дене –торыққаннан емес қой.Күйші қашты түрмеден,сыңғырынан бұғаудың;жыңғылына..
© Жұмекен Нәжімеденов
ҚОРЫҚПАҢДАР ТҮРМЕДЕН!..
(Сонет)Жасыма, жас дос, жасқанба қапас түрмеден,Қаймықпа шынжыр, кісеннен!..Кейде бұл жыланСұп-суық болып сумаңдап кірер іргеден, –Қорқыта алмас..
© Тортай Сәдуақас
ТҮРМЕДЕГІ ЖОЛДАСТАРҒА
Етіміз өліп көндіккен мынау өмірде,Үзілер кісен, бұғаудан босап қауым бар;Сабылып ұшар сайраған ойлар көңілде, –Сүреміз өмір, сүреміз, біздер..
© Тортай Сәдуақас
«Чакабуко» түрмесінен жеткен сөз
Альбертоның алғашқы монологыҚұмар түндер...Қызығы тарқамағанМұнар түндер...Мұңымды арқалаған.Менен қайдаалыстап барасыңдарАйдай қалқыпаспанда..
© Нұрлан Оразалин
ТҮРМЕСІНЕ КӘПІРДІҢ НҮКТЕ ҚОЙҒАН
Жалтақтамай күн кешкен ер пішінде,Өзің едің жемісім, жеңісім де.Тозағынан Мәскеудің аман келіп,Сүріндің-ау Құдайдың тегісінде.Димаш кеткен ізбенен..
© Рафаэль Ниязбек
ТҮРМЕДЕ ТУҒАН БАЛАНЫҢ МҰҢЫ
Кім мені сонша қорлаған,Жырым көп жүрек толғаған.Түрмеде туған баланыңКөңілі көктем болмаған.Қасиеті сіңбей даланың,Түрмеде туған баламын. Ағарып..
© Рафаэль Ниязбек