Тыныштық туралы Өлеңдер ✍️

Жапырақтың демін тыңдап көзіммен,Ояу жатып көз ілгем.Ай созғанда ақ білегін,Ұйықтап жатып сезінгем.Түн құшақтап алып кетті алысқа,Қандай бақыт..

Сіз осы қандай жансыз?!Қыздырып əлде кімді үлгі етесіз,Көмкеріп көңілімді гүлдетесіз.Біресе, кіп-кішкентай бала сынды,Өмірдің сабақтарын..

(1795)Кеткендей қалғып су беті,Тұп-тұтас көктің көбесі.Сұрланған теңіз суретінШолады шошып кемеші.Қалған ба құрып жел деген?Өліктей үнсіз тұр мол..

Махаббатынан айырылған,Қамыққан көңілдің орны толмасҚайғы-қасіретке келеді алып.Соншама тамаша-ғажап,Қайда енді бәрі, қалай сен өмір сүріп,Қалай сол..

Бөлмемде – тыныштық,Төбе – бейнебір қамқор анамдай.Маған үңіліп қарайтын сияқтыЖаны ашып бəлкім алаңдай.Төрт қабырға – бауырларым сияқты,Сыр ашам –..

Бесігіңді тербетемін, жан-тəніммен өбіп сені,Құлыншағым, таянышым, қылығыңмен еліт мені.Бар жүгіңді аянбай-ақ арқалар ем иығыма,Сен жүретін..

Тыныш мекенненшықтым дауылға.Кештiм лайсаң,Көштiм жауында.Менi ешкiм деүйден қуған жоқ,Жақын қашаннанЖаным ауырға.Жайлы қоныстанжылжып кеттiм..

Асқарға ұмтылып ертерек,Арманға жол ашу үшін,Өз ортаңа еркелеп,Аяқты алшаң басу үшінТыныштық керек.Шаттыққы көңіл тойдырып,Шарықтап бір тасу үшін,Шар..

Ай астында сүттей ұйып көл жатыр,Орман,о рман тіл қатпастан ол да тұр.Дала төсін біраз тінтіп жүрді де,Зерікті ме, тына қалды жел де ақыр.Алтын..

Жанға тыныштық жоқ,Отырмын тыныс сұрап.Дүние-ай, шіркін деймін,Отырсам бір күн деймінОңашада сырлы бақта,Ағатын күміс бұлақ,Ағаштар төбесіненАймалап..

Тыныштықта тау мен дала шүрілдеп, Терең сайда жатыр өзен гүрілдеп.Тыныштықты бұзбаса екен деп біреу, Жан жүрегім отырғаны-ай дірілдеп.Біздің жақта..

Тыныштығын бұзып келген түнектіңТанисың сен дыбысынан өкшемнің.Өкінішті-ақ, лүпілінен жүректіңЖан дүниемді таниды ғой деп сендім.Мен келгенде-ақ..

Адамға керек тыныштық,Есту үшін əн-күйді.Адамға керек туыстық,Белестен асар сан қилы.Өмірге керек тыныштық,Ұйықтайтын тыныш адамзат.Əлемге керек..

Беймәлiм жүк артып жондарға,Тұр мүлгiп тау, су да, орман да.Туған жер төсiнде не жетсiн,Бiр мезгiл ойланып алғанға.

Есіл неге тұнықсың,Есіл неге тынышсың,Толқының да дірілсізАғысың жоқ тұныпсың.Көктем көрем тынышсың,Жазда көрем тынышсың,Баяғы көрген..

Сен де тыныш,мен де тыныш,тынышпыз,Ұры уақыт өтіп жатыр ұрыссыз.Ойлап көрсек бәрі тыныш секілді,Жүрек,бірақ,қалмайды ғой жұмыссыз.Жүрміз қазір үнсіз..

Көңіл-көлдің тыныштығын тағы ұрлап,Көктем ағып бара жатыр мамырды ап.Үндемейді маған енді үр ернің,Гүлдемейді қаладағы қалың бақ.Жұлдыздармен жаздым..

Ұлы армандарға асқақтап,Тыныштық мінер тұлпарым.Ән – ұрандармен бастап нақ,Тыныштық әнін шырқадым.Тыныштық болса өмірде,Зереңге күлкі..

Тыныштық!Бұл сөз естілсе,Шабытты өрге сүйрелер.Құлаған таудан көшкіншеКөмейге лықсып жыр келер.Құлашын көкке сермейді,Жырың да еркін..

Тып-тыныш ғұмыр кeшу мe?Мүлдe жат маған,Мүлгігeн, маубас патшалық біткeн – дұшпаным.Мeндeгі сoл дeрт арымды аршып, ақтаған,Ыза-кeк бoлып тамырда..

Тыныш! Қадаймын мeн жүрeгіңeтікeнeкті мынау сан,бұл дeгeнің раушан ғoй, раушан,oл жармасты көлeңкeгe,таң сұрап,әйнeк-айна бeтінe қатып қалды..

Біздің барақ қар астына көмілгeн,Мeн мұндамын, сeн андасың eстілмeйді дыбыс түк.Нe сoқпақ жoқ, жoл да үзіліп, бөлінгeн,Арамызда мынау аппақ..

Бала боп біздер мінбедік таяқ ат қылып, Ататын таңнан тіледік жалғыз жақсылық.Жеңісті күттік атам да, мен де, анам да,Жүрекке – қайғы, иыққа кетпен..

Ән – адамның қос қанаты самғайтын,Өмір сырын биіктеткен барлайтын,Өнер деген-құдіретті серігі,Бүгінгі болашаққа жалғайтын.Қайырмасы:Қанат керек..

Арайлы мынау ғаламда,Жер ортақ барлық адамға.Тіршілік керек, тіршілікоған да, саған, маған да.Қуармасын бір шілік.Бір үйге түсіп бір келін,Ақындар..