Баян тіленшина туралы Өлеңдер ✍️

Ыбырай атам мектебі,Еңсесін тіктеп, көктеді,Егеменді еркіндік,Еліме нұрын төккелі.Азаттықтың құрдасы,Ақындардың жыр басы,Алтынсарин мектебі –Кәусар..

Президентім –айбарлым,Күндей нұрлы жайдарлым!Қазақтың байтақ жеріне, Егемен Туын байладың.Президентім –айбыным,Руханиятты байлығым,Шың тұлғалы..

Ендеше, мен- дағы сөз бастадым,Халайық, ұғып алшы сөз астарын,Балалар, қатын- қалаш, бері қара,Жаман мен жақсылықты біліп қалғын.Мәңгілік өмір деген..

Биік талға ұшып қонған кептарды,Біздің Нұрлан бүркіт екен деп қалды.Әпкесіне «қорқамын » деп жылады,Ләззат одан «не болды?» деп сұрады.Нұрлан оған..

Іздедім сені тарыла,Сағынған соң сарыла,Былшиып міне отырмын,Ішім пысты жарыла.Түсімде семен кездесем,Сыбырлап жәймен сөйлесем,Жүрегім шымырлай..

Бір өзің әлем, аспансың,Жазылып бітпес дастансың,Қиясы емес, өлеңніңШыңынан, әпке, асқансың!Асылдың титтей сынығы,Өлеңнің үлкен ұғымы,Жаныңа ләззат..

1. Апай, сізді сыйлаймын,Сондықтан да қимаймын,Қайда болсаңыз да сіз,Хатты көп қып жолдаймын.«Кеттім біттті танымаймын,Естен бәрі шығар» деп.Екінші..

Сіз бір жансыз –өткір сөзді ақын деген,Әділдік пен шындықты семсер еткен,Қанша нәзік болса да жүрегіңіз,Қайсарлық пен өжеттікті сізден көрем.Сіз бір..

Тіленші би бабаның ақсұңқары, Қазағымның шамшырақ, текті ұрпағы,Бастау алған даналық, ізгіліктен,Керімқызы –аққанат, Ақбаяны.Тіленші би бабаның пәк..

Жұмыр жерің іңкәрлікпен тұғырлы,Дана қазақ махаббатты ұғынды.Біздің дала Баяндарсыз біртүрлі,Бақыт –тағы Баянымен ғұмырлы.Жоғарыға жаутаң- жаутаң..

Жұлдыз жүрек жыр тілеп,Дүрсілінен танбайды,Жауатын күндей күркіреп,Найзағай шабыт ойнайды!Қырандай қағып қанатын,Қиялмен көкті шарлайды!Тағдыры..

Ақылға сыймас ақындық әлем,Тануға тіл қысқа, тұңғиық терең,Теңіздің асау толқыны тәрізді,Бірде алыс, бірде жақында өлең.Поэзия –жаныңның жарқын..

Әпкетай, сені алдайын дегенім жоқ,Ұяттан өртенемін, өлемін көп,Отырсың осы күні бармақ тістеп,Біреуге «қай- қайдағы» сенемін деп.Тек сенен..

Санамменен шамам жоқ кеңесуге,Жүрсем, күлсем, жатсам да сен есімде,Тұра алмастай өзіңсіз секілдімін,Бауыр басып барамын, сенесің бе?Қараң қалсын..

Дүние жетім арайсыз,Ер жігіт жетім талайсыз,Пікіріңізді күтеміз,Хатыма қалай қарайсыз?Жайымды, әпке, жақын біл:Болмаса –дағы асыл нұр,Өзіңе арнап..

Парасатты ой суырып тереңнен,Жазсам деп ем айтарымды өлеңмен,Үлкен олжа ұстатпады, ұғарсыз,Біз –төлміз ғой муза-ананы тел емген.Қараңғыдан қақырата..

Күз де келді, тағы бір күз кәдімгі,Кеміте ме, арттыра ма бағымды?Жамыраған қозыдай боп жаз кетті,Қалды елесі жүрегімде жағымды.Өткен күннің..

Алыстағы ақын әпкем Баянға,Жыр жүрегім, хал- жайыңды баянда,Басыңда тұр жарқын өмір сәулесі,Қырғи тілім, қарыштап қал, аянба!Шабытыңа үйрек ұшып, қаз..

Сахабалар сусындап төккен бата,Ақтан, Көлкен, ем бұлақ – Көктен ата,Ақын мешіт, Мыңшұқыр, Төрткүл төбе –Тіленші би, Қасымбек өткен жота.Гүлдеріндей..

Ел үшін төккен адал терің аға, Ақталды Алла қолдап Керім аға!Әлемге жеңіп алған азаттығын,Танытқан қаһарман ел,қазак бүгін!Ұрпақпен өшпес аңыз аялы..

Көгершіні Көмештің,Қатарласа тең өстім,Мұңшыл еді десе де,Жырсыз демес сені ешкім.Ұста -жырдағы Баянсың,Ұстаздықта аянсың,Керекеңнің атына,Шырқата..

(Баян Керімқызына)Әкең мен Әкем құрдас-тын,Жырың мен жырым сырлассын.Немерең мен немерем,Бозала таңда қырды ассын.Өріміндей таспаның,Өткен-ді бірге..

Сәмбі талдың түбінде,Тұрды Баян сызылып,Күлкі ойнап жүзінде,Кетердей бір үзіліп.Толықсыған аруға,Қарайды жұрт қызығып,Жақынырақ баруға,Дәті бармай..

Мақтан тұтып сыртыңыздан жүруші ек,Текті әулеттің ұрпағы деп білуші ек,Сіз жайында жылы лебіз айтылса,Ықыласпен сөзге құлақ түруші ек.Асыл жансыз..

Көмештің шипа суына сүңгіп ержеткен,Керім ата, кемеңгер едің сен неткен!Нұрыңды шашып айнала ел –жұрт, балаға,Ізгіліктің ілімін ерте..