Эсселер ✍️

Қазіргі қоғамда адамдар арасындағы қарым-қатынас барған сайын күрделеніп барады. Әлеуметтік желілер, мессенджерлер, видео-қоңыраулар – бәрі де “байланысты” жеңілдеткен сияқты. Бірақ шын мәнінде, біз бір-бірімізді сирек түсінеміз. Адамдар бір-бірін тыңдағандай болады, бірақ іс жүзінде тек жауап беруге дайындалып тұрады. Тыңдау – жай ғана құлақпен есту емес, жүрекпен қабылдау. Ал бұл – көпшіліктің қолынан келмей жатқан үлкен өнер.

Сөйлесу – екі жақты процесс. Алайда қазір көп жағдайда диалог емес, екі монолог жүріп жатады. Әр адам тек өз ойын айтуға асығады. Әңгіме барысында қарсы жақтың не айтып жатқанын шын мәнінде түсінуге емес, өз пікірін жеткізуге көп көңіл бөлінеді. Бұл – қоғамдағы көптеген түсініспеушіліктердің, жанжалдардың және жалғыздықтың басты себебі.

Кейбір адамдар үшін тыңдау – уақыт жоғалту сияқты көрінуі мүмкін. Олар “уақытым жоқ”, “бәрібір көмектесе алмаймын”, “өз проблемам жеткілікті” деген сылтаулармен басқа адамның ішкі күйін түсінуге тырыспайды. Бірақ адамға кейде кеңес емес, жанашырлық қажет. Тек тыңдай білетін адам ғана шынайы қолдау көрсете алады.

Тыңдай алмау отбасылық қарым-қатынастарды да бұзады. Ата-ана мен бала арасында, ерлі-зайыптылар арасында, достар арасында шынайы диалог жоқ болса, сенім де жоғалады. “Мен сені түсінем” деген сөзді айту оңай, ал шын мәнінде түсіну үшін алдымен тыңдай білу қажет. Бұл — тек қарым-қатынас емес, адамның адамға деген сыйластығының белгісі.

Қазіргі таңда ақпарат ағымы өте жылдам. Адамдар бір жаңалықты естіп үлгермей жатып, келесі бірін көріп отырады. Осындай жылдам өмірде терең түсіну, шыдаммен тыңдау, сабырмен ойлану екінші қатарға кетіп қалғандай. Ал бұндай бетбұрыс қоғамның эмоционалды денсаулығына кері әсер етеді. Біз бір-бірімізге көңіл бөлмей, тек өзімізді ғана ойлайтын болсақ, адамгершілік құндылықтарымызды жоғалтып алуымыз мүмкін.

Тыңдау – бұл жай ғана әрекет емес, бұл — мәдениет. Тыңдай білетін адам өзгелерге де тыныштық, сенім, жайлылық сыйлайды. Бұл қасиетті қалыптастыру үшін ең алдымен өзімізден бастау керек. Әр диалогта шыдамдылық танытып, өз пікірімізді айтуға асықпай, алдымен екінші адамның ойын соңына дейін тыңдап үйрену – үлкен жетістік.

Қорытындылай келе, қазіргі заманда бізге көп сөйлейтіндер емес, шын тыңдай алатындар қажет. Адамның ішкі жан дүниесін түсіну үшін тыңдау – ең маңызды қадам. Егер әр адам осыны түсінсе, қоғамымыз әлдеқайда мейірімді, сабырлы әрі тату болар еді.

Аккалиева Камила Махамбетовна