Өлік туралы  ✍️

Күнделікті қарбалас бетпердесіндегі жымиыс өліктің бетіндегімен бірдей.

Ішімде отыр жүдеу көңіл бір кісі, Келмейді оның жұрт сияқты жүргісі,Келмейді оның жұрт сияқты күлкісі,Келмейді оның ештеңені білгісі.Сорлы адамдай..

Түсінде өліктің жылағанын көрсе—ол өлік қайғыда болғанынан хабар бергені, бірақ көрушіге жақсылық болады.

 Өліктің киімін тәуір көрсе—көрушіге сүйінішті хабар болар.

 Өлікті бассаң—өлім туралы хабар аласың.

Өлікпен бірге ұйықтасаң—табысқа кенелесің.

Кірпігіңнен талай моншақ секірді Енді күнің – екінді. Дүние болса дірілдеп тұр теңселіп Кір мәшине секілді. Бұл мәшине тазаламақ нелерді – Тозған..

Әулие өлік емес, тірік"Әулие өлік емес, тірік," - деген,Қолдай гөр біздей кәріп бейшараны!Шам сөніп, болды дүние - қараңғы үйдей,Кеттің ғой бір..

Арақ болса серігің, ерте шығар өлігің.

Наданға қор болған есіл сөзім,Өлікке жылаған есіл көзім.

Тамыз айының тынық түні. Жер бетінен баяу ғана көтерілген тұман көз көрер жердегінің бәріне буалдыр пердесін жапқан. Көлкіген тұман ай жарығында..

Білмеген (надан) көзі болса да — соқыр,
Тірі жүрсе де — өлік.

Қарт кебінін қапта сақта,
Өлігін апта сақта.

Жаманға ас берсең үйіңнен шықпайды,
Өлікке ас берсең түсіңнен шықпайды.