Сарыарқа туралы Өлеңдер ✍️

Сенсіз дала түрленбей,Құлпырасың маусымда.Сенің атың жүргендейАққулардың даусында.Ынтығам мен сан көріпАлаулаған кезіңе.Пай-пай, мынау паң көрікҚалай..

Еспейді самал таңмененШалдыққан шартарабымда....Жазира Жаңаарқам мененҚара орман Қарқаралымда.Мұң емес – мұқалмас қайғы,Ғасырдың қауіпті..

Қалса да өлең ауылға, бауырға ұнап,Сан шағылды тірлікте тауым бірақ...Көк зеңгірдің айналып ақ бұлтына,Туған жерге нөсер боп жауу мұрат.Зымыран күн..

Сездіріп Сарыарқаға күз келгенін,Жылы жаз үнсіз ғана үзген демін.Күлімдеп шуақ төгер күн де күңгірт,Тамырын кім жібітер мұз кеуденің?!Көңілдің көк..

1Сарыарқа – Сәкен ескен сайран дала,Осы де жас жүзіндей жайраң дала.Асыр сап, балалармен асық ойнап,Асау тай жарыстырған қайран аға.Осы де шежіре..

Шалқыған біздің жақтың көлі қандай,Суы сүт, топырағы нәр, шөбі балдай.Аңсаған туған жерін ел ұлының,Құлаттың бір көргенде шөлі қанбай.Қайырмасы:Еркін..

Жалпақ жер — жалғыз ауыл боп,Күнімді туған тойлап ең.Сақ-сақ күліп дауыл боп,Сахараңда ойнап ем.Самалды өлке, сайран көл,Аңсаймын енді жарымдай,Алыс..

Туған ел!Қайдан сендей жай табылсын?Ақының асылыңды айта білсін.Сарыарқа!Басқа алтынға қызықпаймын,Сен менің шексіз алтын байтағымсың.Көріндің маған..

1Дауыл, дауыл! Күркіретті,Ойдан қырға шаң шұбады.Тозған бұлтты жыртып өттіНайзағайдың қамшылары.Атылады ақтаңдақ ат,Ер адасса – қияда..

1Дауыл, дауыл! Күркіреп тұр;Қырдан қырға шаң шұбады.Бурыл бұлтты жыртып өттіНайзағайдың қамшылары.Атылады ақтаңдақ ат,Ер жорытса – қияда..

Сарыарқа жерге қойған елдің аты,Бір сөзде ата қазақ махаббаты,Болжаған болашағын сан ғасырғаДаланың данышпаны — дана қарты.Сап-сары, сары..

Той толғауыӘперші, балам, домбыраҚаңсытпай күнге шанағын.Құлағын бұрап жаңадан,Жаңарта перне тағамын.Елуден асын кетті жас,Қашанғы науан..

Бірінші жырБұл не деген Сарыарқам мол дүние,Қазақ бұған боп келген қалай ие!Теріскейге көктемі кеп қонып жатса,Түстігінде сарғайған шөбі..

1Сөз шықты біздің қазақ баласынаПетербург келіңіз деп қаласына.Кеңшілік ойлай берсең келе жатыр,Сахараның көшіп жүрген даласына.Жақсылар өнер болса..

Қайран да, қайран, қайран тау,Тиюші еді пайдаң тау.Пайдасының белгісі -Үйімде тұрған үлгісі.Үлгісінің өрнегі:Шаңырағым, уығым,Үйде бақан, сырығым.Ат..

Сорқара. Сортың бар ма?Сүрлеп жайған етің бар ма?Көнек, Толағайың бар ма?Көнекте тұрған қымызың бар ма ?! -деп ұрсады екен. Сорқара, Сорты - Сарысу..

Көп уақыт жаңбыр көрмей, қурап, күйіп,Жоқ еді Сарыарқада көрер сыйық,Шөлдеген сол қатарда жан - жануарАузына тұра алмаған тілі сыйып.Айналған..