![]() |
|
![]() |
Сарыарқа туралы Өлеңдер ✍️
Өлеңдер: 25
Әңгімелер: 2
Кенесарының Сарыарқамен қоштасуы немесе Төрт жылдық баян
Сарыарқа, саған шағам енді мұңды,Қызығым артта қалды кемді күнгі.Маң далаң маңдайыма сыймаса да,Кеудеме сыйдырамын кеңдігіңді.Көретін күн бола ма..
— Әбубәкір Қайран
О, Сарыарқа, Сарыарқа!
О, Сарыарқа, Сарыарқа! Самалың салқын жөн едің. Сырдан ауып келгенде, Жапырылмай шалғының, Балауса балдыр балғының, Тимеген ірге соны едің;Ойың балау..
— Дулат Бабатайұлы
Сарыарқада сардарым!
Жаза бассам жаңылып, шамырқанба, Киелім,Бір өзіңе сыйынып, сөзден сауыт киемін.Дамыл алып жатқандай ұлан-байтақ қазақтыңӘрбір сүйем жерінде сенің..
— Несіпбек Айтұлы
Сарыарқаға биыл қыс ерте келді
Сарыарқаға биыл қыс ерте келді,Ызғырық жел зарлы күй шертеді енді.Қазан кетпей, қараша жетпей жатып,Ақ боранға орады-ай ертегі елді.Көкке өрлеген..
— Сәуле Досжанова
Сарыарқаның самалы
Сарыарқаның соғады сар самалы,Сар даланың осы ғой аңсағаны.Бұлым-бұлым белдердің қары кетіп,Жер-Ананың ериді сонша жаны.Сарарқаның соғады қоңыр..
— Сәуле Досжанова
Арқа жақта апта жаттық
Сары-арқа, омбы қар,Ақ бас төбе, сорлы жар.Атқа тисе тақымы,Азат жүрек орнығар.Құлан дүбір тұқым-ды,Құл-құтаннан ұтылды.Ержекең1 сол шер айтып,Көзі..
— Сабыр Адай
Сарыарқаға арнау
Сарыарқа,сал көрікті сайын далам,қалмайды сен тұрғанда Айыңда мəн.Кеудеңнен қиырларға көз жүгіртіп,биік пен аласаны айырды адам.Еске сап..
— Фариза Оңғарсынова
САРЫАРҚА
Сарыарқа сап- сары алтын жүзген нұрға,Қоналқы мекен болған сан ғасырға.Сайран тау, самал жайлау, сырнайлы өзенЛебімен алар тартып, шықсаң..
— Қасым Аманжолов
Сарыарқаның сары гүлі
Сенсіз дала түрленбей,Құлпырасың маусымда.Сенің атың жүргендейАққулардың даусында.Ынтығам мен сан көріпАлаулаған кезіңе.Пай-пай, мынау паң көрікҚалай..
— Сайлаухан Нәкенов
Сарыарқа. «Протон» құлаған жыл
Еспейді самал таңмененШалдыққан шартарабымда....Жазира Жаңаарқам мененҚара орман Қарқаралымда.Мұң емес – мұқалмас қайғы,Ғасырдың қауіпті..
— Ғалым Жайлыбай
Алматыға Арқадан көшіп келгем
Қалса да өлең ауылға, бауырға ұнап,Сан шағылды тірлікте тауым бірақ...Көк зеңгірдің айналып ақ бұлтына,Туған жерге нөсер боп жауу мұрат.Зымыран күн..
— Ғалым Жайлыбай
Сарыарқа, сары күз.
Сездіріп Сарыарқаға күз келгенін,Жылы жаз үнсіз ғана үзген демін.Күлімдеп шуақ төгер күн де күңгірт,Тамырын кім жібітер мұз кеуденің?!Көңілдің көк..
— Серікзат Дүйсенғазин
Сарыарқа Сәкен ескен сайран дала
1Сарыарқа – Сәкен ескен сайран дала,Осы де жас жүзіндей жайраң дала.Асыр сап, балалармен асық ойнап,Асау тай жарыстырған қайран аға.Осы де шежіре..
— Тұрсынхан Әбдірахманова
Сарыарқа
Шалқыған біздің жақтың көлі қандай,Суы сүт, топырағы нәр, шөбі балдай.Аңсаған туған жерін ел ұлының,Құлаттың бір көргенде шөлі қанбай.Қайырмасы:Еркін..
— Қазақ халық ауыз әдебиеті
Сағындырдың, Сарыарқа
Жалпақ жер — жалғыз ауыл боп,Күнімді туған тойлап ең.Сақ-сақ күліп дауыл боп,Сахараңда ойнап ем.Самалды өлке, сайран көл,Аңсаймын енді жарымдай,Алыс..
— Сырбай Мәуленов
Сарыарқа
Туған ел!Қайдан сендей жай табылсын?Ақының асылыңды айта білсін.Сарыарқа!Басқа алтынға қызықпаймын,Сен менің шексіз алтын байтағымсың.Көріндің маған..
— Күләш Ахметова
Сарыарқа
1Дауыл, дауыл! Күркіретті,Ойдан қырға шаң шұбады.Тозған бұлтты жыртып өттіНайзағайдың қамшылары.Атылады ақтаңдақ ат,Ер адасса – қияда..
— Жұмекен Нәжімеденов
Құрманғазы "Сарыарқа"
1Дауыл, дауыл! Күркіреп тұр;Қырдан қырға шаң шұбады.Бурыл бұлтты жыртып өттіНайзағайдың қамшылары.Атылады ақтаңдақ ат,Ер жорытса – қияда..
— Жұмекен Нәжімеденов
Сарыарқа
Сарыарқа жерге қойған елдің аты,Бір сөзде ата қазақ махаббаты,Болжаған болашағын сан ғасырғаДаланың данышпаны — дана қарты.Сап-сары, сары..
— Ғафу Қайырбеков
Сарыарқа
Той толғауыӘперші, балам, домбыраҚаңсытпай күнге шанағын.Құлағын бұрап жаңадан,Жаңарта перне тағамын.Елуден асын кетті жас,Қашанғы науан..
— Әбділда Тәжібаев
Жол бойында
Бірінші жырБұл не деген Сарыарқам мол дүние,Қазақ бұған боп келген қалай ие!Теріскейге көктемі кеп қонып жатса,Түстігінде сарғайған шөбі..
— Әбділда Тәжібаев
Сарыарқаның кімдікі екендігі қазақтың осы күнгі әңгімесі
1Сөз шықты біздің қазақ баласынаПетербург келіңіз деп қаласына.Кеңшілік ойлай берсең келе жатыр,Сахараның көшіп жүрген даласына.Жақсылар өнер болса..
— Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы
Қалмақтың Сарыарқаны жоқтап жылаған зары
Қайран да, қайран, қайран тау,Тиюші еді пайдаң тау.Пайдасының белгісі -Үйімде тұрған үлгісі.Үлгісінің өрнегі:Шаңырағым, уығым,Үйде бақан, сырығым.Ат..
— Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы
Қалмақ Сарыарқадан ауғанда, тамақ сұрап жылаған балаларына айтқаны
Сорқара. Сортың бар ма?Сүрлеп жайған етің бар ма?Көнек, Толағайың бар ма?Көнекте тұрған қымызың бар ма ?! -деп ұрсады екен. Сорқара, Сорты - Сарысу..
— Мәшһүр Жүсіп Көпейұлы
Сарыарқаның жаңбыры
Көп уақыт жаңбыр көрмей, қурап, күйіп,Жоқ еді Сарыарқада көрер сыйық,Шөлдеген сол қатарда жан - жануарАузына тұра алмаған тілі сыйып.Айналған..