Абай құнанбайұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Босқа әуре боп келдің бе тағы мұнда?Хүкімші шалдар мәз боп отыр ма онда?Антұрғандық қылығын алла ісі деп,Нандырар қандай сопы, қандай молда?Мені..

Пайда ойлама, ар ойла,Талап қыл артық білуге.Артық ғылым кітапта,Ерінбей оқып көруге.Военный қызмет іздеме,Оқалы киім киюге.Бос мақтанға..

Қарасам қайғыртар жұрт бұл заманғы,Салқын, қуыс - өмірі я қараңғы.Білім де жоқ, білімге сенім де жоқ,Өнерсіз қартаяр деп біл балаңды.Жасынан білер..

Бір сөзім Мың бір түннен оқып жүрген,Өлең қып сол сөзімді айтқым келген.Болыпты ағайынды екі жігіт,Бағдатта Мұстапа мен Сапа деген.
Екеуі жетім еді..

Я, алла, құрметіне достың Махмұт,Тілге яр бер, білінсін тұғры мақсұт.Һаруан-Рашид халифа заманындаБағдатта бір жігіт бар аты Масғұт.
Шаһардан бір..

Осы жұрт Ескендірді біле ме екен?Македония шаһары – оған мекен.Филипп патша баласы, ер көңілді,Мақтан сүйгіш, қызғаншақ адам екен.
Филипп..

(Лермонтовтан)IБатар күнге шымылдық – көк бұлт кең,Толқынды қызыл торғын өртпенен тең.Өткен дәурен секілді нұры жайнапАрттағы мұнараға береді..

(И. А. Крыловтан)
Көршіні көрші шақырды,Болды да сыйлап ас бермек.Қулығын ішке жасырды:Баланың әнін есіттірмек.
Балалар шулап, бақырды,Ынтасы..

(М. Ю. Лермонтовтан)Әм жабықтым, әм жалықтым,Сүйеу болар қай жігіт,Көңілден кеткен соң тыным?Әм сүйіндім, әм түңілдім,Үнемі неткен үміт,Өткен соң бар..

(И. А. Крыловтан)
Боқтықта талтаңдап,Жан-жаққа жалтаңдап,Бір қарға жүр еді.Бір жатқан ірімшікКөзіне түседі,Көңілі өседі.Ірімшікті көрінгенТістеп ап..

(И. А. Крыловтан)
Жұрт біледі, күледі,Сұрқия тілдің жаманын,Қошеметшілердің амалын.Сонда да солар қайда жоқ?Ептеп айтса, ересің,Артынан өкінсең де..

(И. А. Крыловтан)
Қой жайылып жаздыгүнШыққан екен қияға.Аспаннан бүркіт құйқылжып,Сорғалап келіп ыраға,Бір қозы іліп ап кеттіҚұздағы қиын..

Сүйкімді болат қанжар, тұрсың жайнап,Ыстық, суық майданда шығады ойнап.Грузин ашулы ұста кекке соққан,Ер шеркес соғыс үшін алған қайрап.
Еркелі..

Ғашықтық іздеп тантымаАз күн әуре несі іс?Өзіңнің қара артыңа,Өткен өмір бейне түс.Өлгенше болар бар ма дос?Қуаныш, қайғы бәрі бос. 

(И. А. Крыловтан)
Шырылдауық шегірткеЫршып жүріп ән салған.Көгалды қуып гөлайттап,Қызықпен жүріп жазды алған.
Жаздыгүнгі жапырақтыңБірінде тамақ..

(М. Ю. Лермонтовтан)
Мұңлы шайтан — құдайдың қуған жаны,Күнәлі жер кез келіп бір ұшқаны.Өткен жақсы дәурені ойында оның,Сондағы не көргені, не..

(М. Ю. Лермонтовтан)
Асау Терек долданып, буырқанып,Тауды бұзып жол салған, тасты жарып.Арыстанның жалындай бұйра толқынАйдаһардай бүктеліп, жүз..

(А. С. Пушкиннен)Амал жоқ – қайттім білдірмей,Япырмау, қайтіп айтамын?Қоймады дертің күйдірмей,Не салсаң да тартамын.
Талайсыз, бақсыз мен..

(А. С. Пушкиннен)Тәңірі қосқан жар едің сен,Жар ете алмай кетіп ең.Ол кезімде бала едім мен,Аямасқа бекіп ең.
Талақ етіп бұл ғаламды,Болды мәлім..

(И. А. Крыловтан)
Көшеде піл жетелеп біреу жүрді,Кім көріпті хайуанды мұндай түрлі.Көрсеткелі ап жүрген жануардыТамашалап, артынан жұрт боп..

(А. С. Пушкиннен)Жарым жақсы киім киіп,Келді жанға жылы тиіп.Диуана болды бұл көңілім,Басылмай бір құшып, сүйіп.
Бойым тұр дал болып ұйып,Көңілім..

(А. С. Пушкиннен)Таңғажайып бұл қалай хат,Мағынасы – алыс, өзі жас?Сөзі орамды, әр түрі жат,Және әдепті, және рас.
Жас жүректің толқынын дөпЖаза..

(А. С. Пушкиннен)Құп білемін, сізге жақпасЕскі жара білтелеу.Ақ жүрегің енді ұнатпас,Мезгілі жоқ қай медеу?
Ықтиярсыз мұңды сезімКетті ыршып..

(А. С. Пушкиннен)Жасынан түсін билеп, сыр бермеген,Дәмеленсе, күндесе, білдірмеген.Нанасың не айтса да, амалың жоқ,Түсінде бір кәдік жоқ алдар..

(А. С. Пушкиннен)Хатыңнан жақсы ұғындым сөздің бәрін:Кірі жоқ, кіршігі жоқ мағыналарын.Жасырмай, жастықпенен, нанғыштықпенАйтыпты шыншыл тілің бар..