Қалу туралы Өлеңдер ✍️

Жасымда жетім болып безіп кеттім,Қаңғырып айдаланы кезіп кеттім.Түсімде Қабекеңнен өлең алып,Қызырға бай қылатын кезікпеппін.Ауызданбай үш күндей..

Қалады думан дүние,Білдірмей уақыт ұрлаған.Қалады сарай, тағың да,Күтіп тұр басқа бір ғалам.Қалады даңқ, мәртебең,Мәңгілік оны жазбаған.Алланың досы..

Қалады бәрі, қызық пен қиын – бұл жалған, Қалады тауың, ағашың көктеп бүр жарған. Сарайың, тағың, күркеше, жүдеу лашығың... Қалады тегіс қол созған..

Көбі кетті, азы– қалды, мен білетін жандардың, Бұл өмірдің қысқалығын содан білдім, аңғардым. Қырылып-ақ жатса дағы, шеттерінен шыбындай, бұл адамның..

Қанша рет қалған аман бұл елімнен, есен-сау бұл шақтан да өтер елім. Мен мынау әлсіз соққан жүрегіммен,қайғысын күллі әлемнің көтеремін.

Қызымын ізгі елдің,Сенде бар батылдық.Бұл өнер біздердіжіберді жақын ғып!Қалайша жасырам,ерке наз күлкімді.Әйтеуір асығам,тыңдауға бір күйді.Өнеге іс..

Інілер кекшіл, аға арзан,Заманның заңы жаңарған.Сүрінген жанда есеп жоқ,Тағдырын іздеп табаннан.Безенген тілің тақылдар,Безбенді сөзде нақыл..

Жүзінен дүниенің нұр тамады,Ұшырып, күл ғып көкке үр – сананы.Тетігін дүниенің бір білуге,Пенденің ділгір қанша қылса амалы!Жүзінен дүниенің нұр..

Кеттің ұшып, қалдым жерде,Сағынышқа салдың демде...Сен – көктесің, мен – жердемін,Сен – періште, мен – пендемін,Жаутаңдаймын әркімдерге...Кеттің..