Кету туралы Өлеңдер ✍️

«Кетем дедің.Кетсең кет!Мен өлмеспін.Күндер кештік.Күй кештік,Төленбес құн,Неге деп сұрамайды сенен де ешкім,Неге деп сұрамайды менен де..

Мен кетемін,Сен кетесің,Ол да өтер,Біздер жүрген болмау керек жол бекер!Өзің салған соқпақ бар ма, не қалды?Ізсіз күндер інге тығар, сорлы етер! Өмір..

  Жетеді маған,бұл күнге дейін көргенім.Сансыз елеске жолығып жүрмін бар жерде. Жетеді маған,бұл күнге дейін алғаным, Аспанның асты,күн мен түн түгел..

Қойнауы құтты, киелі,Нарша бір шөккен — ауылым!Таулары биік, еңселі...Аршаға бөккен — ауылым!Бар ма екен жердің бетінде,Өзіңдей мекен —..

Сезім...Мен сені іздегелі,Алтын тонын қымтанып күзде келді.Тереземді соққылап суық жаңбыр,Көрсем деген түсімді жүзге бөлді.Сосын...Озды да күн..

Дүйім жұртқа жарасқан жұп дегізбей,Алыс кеттік ажыратқан егіздей.Өлең жетім, селт еткізе алмағанСезіміңді сенің шалқар теңіздей!Ойың-жұмбақ, оны..

Күндей шыққан аялдама аруы,Вокзалдарда кімді күтіп тұрады.Жүрегіме такси жалдап келдіме?Кім екен қиылған қас-қабағы,Бір сөмкесін ұстап алған..

Барлығын қоятын шығармын бір күні,Мен көрдім ғой тек қинайтын сезімді.Мазаламай кетіп қалғым-ақ келеді,Тек көңілім босап оны жібермеді,Жүрегіме..

Жығылған жерден тұруды үйрендім,Қадірін ердің білуді үйрендім.Жүгімді айбаттап жиюды үйрендім,Шын жылап, шын күлуді үйрендім.Құлазуға да шыдауды..

«Махаббаттың құпиясы бар мың түрлі»Сезім үшін кетірмеймін шырқымды,Өтіп кеткен күндерді ойлап былтырғы,Сен де мендей ұмытып көр күлкіңді,Қош, саған..

Кеткім келеді алыстарға...Қайда барам?Мылқау әуен сыр шертеді айдаладан.Сезім — малай, тән билікте жерідім мен,Кеш, жер ана қоныстанған Айға..

Елге кетем,Елге барып егiн сап, еңбек етем.Қала iшiнде жұқтырған ауруымдыЕндi қалған өмiрде емдеп өтем.Елге кетем,Жайымды айтып кiмдерге телмең..

Тағы ішіп келдім,Бокалмды қағысып келдім жындармен.Алысып келдім сұмдармен,Жарысып көрдім жылдармен,Жазып бір келдім жырымды,Жарамай түкке құр..

Шу-шұрқандардан шамырқанамын,Сағындым даламның сағым самалын.Қамалсам қапырық қатігездікке,Тартылып кетер сабыр – садағым.Ауылға кетем, шыдамым..

Уыс-уыс өрікті басқа шаққандай,Кәрі-құртаң қынжылды, жас та шаттанбай.Жалғыз ақын әкімді тайдырдық па,Қылпылдаған қылышты тасқа шапқандай.Қолтығынан..

Сен кеттің де, басталды солай бәрі,Құмырада қызыл гүл қарайғалы.Сызылды сарсаң бастың сан ойлары,Үзілді тіршіліктің арайлы әні.Түс көрем, тіпті..

Мен сенен бәрібір де кете алмадым,Жат қыздың жанын мекен ете алмадым.«Басқаға басы бүтін берілдім» деп,Өзімді-өзім, қалқам, өте алдадым.Аттағым..

Кeтeмін мeн, аяулым,Eнді сeні таппасын –Жат көкірeк жаяу мұң,Қайғы eсікті қақпасын.Кeтeмін мeн, қымбаттым,Қалсын тілeк шуағы.Бұлтын..

Кеттің алыс...қызыл құмның ішіне,Бүгін тағы жүрсің кіріп түсіме.Қызығамын –күнде өзіңе жолығып,Күнде өзіңді көріп жүрген кісіге.Қызығамын –жүрген..

Кетеміз біздер,Мына күн –Пендеге берген сынақ бір.Басыңда, әне, сыңарың,Жанарын сулап жылап тұр.Қалады, Бәрі – бір нүкте.Жанұя, Жиһаз,Жан..

Айтатын әні,Басқа ән,Біз айтқан әнде жатса мұң.Сызықтай түзу қоспаған,Бізді де тағдыр қоспадың..Бар дейді тапқан,Бар теңі,(Өтеді жылдар..

Жан-жарым-ау, қайда жүрміз, қайда кетіп барамыз,Тұман басқан күн секілді тұмшаланды санамыз.Бойға қуат, жанға медет қайдан іздеп табамыз?Кеше ғана..

Қасқа күйді айтасың...Қыздың үйден кеткені.Басқа сыйды қайтесің,Бұл өмірдің өткелі.Билеп алған сананы,Көңіл жатыр өкпелі.Қаздар ауып барады,Қараша..

Айлы түнде жұлдыз қалқып барады,Көз алдымда мың өшіп, мың жанады.Төскейіне ақ моншақтай шашылып,Нұрын шашып жадыратты даланы.Көріспейміз енді, мүлде..

Кеткенде сонда алыстап сен қасымнан,Көздегi қос тамшыны мен жасырғам.Сенделiп жүрiп келем жынды адамдай,Секiлдi құс жолының сәулесi ұрған.Мәңгiлiк..