Бақтыбай жолбарысұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Береміз біздер сəлем Жəкелерге,Үй тапсақ, кірер ме едік кепелерге.«Бірі кемнің – бəрі кем» дегендейін,Мал тапсақ, жіп таппадық жетелерге

Ассалаумағалейкум, болыс-биім,Бұл жерде барлығыңыз бопсыз жиын.Дəм татып, кеңес құрып отырсыздар,Көрдіңдер Жəкең берген құрмет сыйын.Бұл кім деп мен..

Атамыз Адам пайғамбар,Топырақтан жаралған.Дін, мұсылман, халайық,Сол ғазизден таралған.Ұрлық пенен қарлықтан,Өтірік, ғайбат, зорлықтан,Бойыңды..

Екеу еді қайының,Ерасыл атаң тірі еді.Шуақбай атаң о да өтті,Көкайыл ердің бірі еді.Жау келгенде қаймықпай,Қарсы алдында тұр еді.Орақтыға сыйынып,Дос..

Ағуз-зи-биллə сөздің анасы,Бісмиллə сөздің сарасы,Осылай деп айтады,Құранның отыз парасы.Қымбатын мұның қарашы,Жақсы менен жаманныңЖер менен көктей..

Жасымда жетім болып безіп кеттім,Қаңғырып айдаланы кезіп кеттім.Түсімде Қабекеңнен өлең алып,Қызырға бай қылатын кезікпеппін.Ауызданбай үш күндей..

Туыппын өзім туған Текеліде,Ежелгі ата-бабам мекенінде.Асырау қатын-бала қамыменен,Кетіппін көрінгеннің жетегінде.Домбырамды арқалап жан..

Мырзада Қабан өткен – Қабылиса,Атақты ақын болған санақтағы.Белгілі Аңдастағы Қарынбай би,Аузына Жалайырды қаратқаны.Күшіктен шыққан екен Жолбарыс..

Ассалаумалейкум, Есімбек,Не айтасыз, Есеке?Шақырыпсыз келсін деп.Шақырған əлде боларсыз,Қазы-қарта жесін деп.Келгеннен алдың тыншымды,Жоғары шық..

Əр іске Мəйке батыл ғой,Атағы мұның жатыр ғой.Ғалименен алысқан,Жəнəбілдей батыр ғой.Торғайдан бұлбұл тумаған,Есектен дүлдүл тумаған.Бақтыбаймен..

Бұдан бұрын «Жөйттен»,Туған еді Байқұлақ.Ақын болып арындап,Құлашты кең жайдым-ақ.Өліп қалып Байқұлақ,Көзді жаспен шайдым-ақ.Кедей ғыпты..

Ер жігіт Дарабоздай қатын алса,Не керек қатын деген атын алса.Жігіттің маңдайының соры-дағы,Ол байғұс маңдытпаса, отын алса.Тұзды қанша саларын біле..

Тарланның талайымен жарыстым да,Мықтының не бірімен шалыстым да.Дес бермей ел намысын есте ұстап,Байшыкеш Бəйімбетпен қағыстым да.Түзелген ел іргесін..

Мен бе едім, Үп-əулие, жек көргенің,Бөркім бе басымдағы көп көргенің?Құдайдай қуат берген екі қолым,Кəнеки, тап бергенде, ап бергенің?!

Мен болдым сөйлер сөзге шапқан жорға,Дəулет жоқ сөзден өзге біздің қолда.Ақынды кей кездерде жасытады.Бірі деп қайыршының қожа, молда.Жүрсем де..

Саламын əн сал десең, бүлкілдетіп,Өлеңге өзім түгіл жұртым жетік.Арғынның созып салған əні құрсын,Кісідей биыл келген, былтыр кетіп.

Əуеспіз Уəйістің əн-күйіне,Тараттық Тарақтыға көп сүйіне.Келер деп күтіп сені жатыр едім,Мұддаға кінə қойма бұл күйіме.Біздің жай, көріп тұрсың..

Жан баласын күндемес,Періште ол үндемес.Жақсы жағын асыралы,Көтеріп күнде бір белес.

Тасқа қына біткені,Қорек алып өскені.Жерден кісі кеткені,Түтінінің өшкені.Ағайын тату болмаса,Берекенің кеткені.Астық бітік шықпаса,Тұқымның зая..

О, Жəлменде, Қожбанбет!Естімеген елде көп.Ебін тапқан епшілдер,Биге де шығар екі жеп.Көргендерің көп дейтін,Айтыңдар енді ақ сөйлеп,Не деген сұмдық..

Асып тудың талайдан,Жалайырда Жəлменде.Озып жүрсің маңайдан,Жан менен де, малмен де.Жолдас болдың болыс, би,Бекпенен де, ханмен де.Істес болдың..

Ей, Қареке болысым,Туысым бір қонысым.Теңдігімді алып бер,Түсіп тұр саған зор ісім.Əділетпен шешпесең,Халықтың бір сорысың.Түйінін дəлдей..

Болған соң келін кербез, кемпір саяқ,Құдайдың қойғаны ғой аямай-ақ.Балаң арам боп туса, амалың не,Тере бер тезегіңді жыламай-ақ.Тезек теріп, боздап..

Талай-талай көрдік қой,Талай елдің қыздарын.Талайынан жылынып,Талайынан мұздадым.Некелі жолдас болды да,Бұрынғыдай қызбадым.Серттен қайтқан..

Қария, бай сиырын шықтың айдап,Апарып апай төске салдың жайлап.Жасың болса ұлғайып қалған екен,Асау өгіз мініпсің сорың қайнап.Қария, биені ал да..