Шаяхмет оразымбекұлы туралы Өлеңдер ✍️

Жаратқанның осы екен кесімі анық,Сен қиылдың, мен қалдым есім ауып.Алатаудың қойнына жаттың барып,Биік шыңын ескерткіш етіп алып.Қоюшы едің алдыңа..

Қызықтырар əзəзіл пендешілік əрнеге.Дүниауи тірлікпен түсем кейде əуреге.Көрем дағы бір кемтар қайыршыныкөшеденШүкір, Шүкір, Шүкір... деп келем қайта..

Үміт күтіп келешек күндерімнен,Қандай-қандай жолдармен жүрмедім мен.Ауыздықтап тастап ем асаулықтыБасынбақшы бүгінде кім көрінген.Кейде өкпелеп..

Зіркілдеу бір өнер ме, Көпшілікке кінə артып.Əкім, əкім дегенгеКете берме тым артық!Ұлық болсаң егер сенТепсінбе де ісінбе.Таразылар ел ертеңСалмақ..

Алла менің ашып еді бағымдыШибөрілер иектеп жүр маңымды.Қарпып жұтып қолдарынан келсе егерҚарақшыдай тонап алмақ барымды.Сақшыға айтсаң бұған қандай..

Бұзылғанның құптарсың қай бір ісінБұрыс жолға түскен бұл қай жүрісің?Бет алмақсың қылмыстың əлемінеТоқта, баспа күнаға байлық үшін.Жұпынылық..

Көз алдайтын бет-пердені жамылыпЖүргендер көп жақсы атанып, танылып.Əлсізді əлді күйдірсе егер нақақтанАра түспес ешбірі де қамығып.Құлқыны мен қу..

Келіп едің « бір сорлы, пақырмын» депЖасап едім қамқорлық, тасындың кеп.Жал бітті де бойыңды аулақ салыпМəз боп жүрсің «айламды асырдым» деп.Жан..

1Сырттан, Сырттан деуші едік көк төбеттіБəлкім біреу зекіп қап өкпелетті.Көше жортып бір күні үйден ұзапСайтан түртіп аулаққа текке кетті.Қылығына..

Қан майданда ел қорғап қалған ерлер,Селдіреп қалды-ау бүгін ардагерлер,Жасындайын жарқылдап, айбаттанып,Бір кездері жауға атой салған ерлер.Жарқ-жұрқ..

Мұқтажымды айтқызбай таба алған дөпБауырым ең жайыма алаңдар көп.Өзіңменен тетелес өссем дағыЖайланатын көңілім «жағам бар» деп.Ауыл барсам жарқылдап..

Өшпейтұғын артыңда ізің қалды.Асыл бейнең асқақтап , тұғырланды.Кеткеніңмен өткінші бұл өмірденҚауышады халқыңмен жырың мəңгі!Жасын дағы тəнті еткен..

Тұмағам, хош, хош, Тұмағам!Айдыны шалқар жыр-ағам.Өзіңмен бүгін қоштасыпАлты Алашың тұр жылаған.Өлімге табар кім айлаАртыңда қалды жыр-айнаңАқынын..

«Аманжол, Рақымжанның Қасымымын...»Шырқалды əн. Бəрі естіді ақын үнін.Дүние тербетілді жырларымен«Біреудің аспандағы асылының»«Қасым солай болмаса..

Қадыр Мырзалиев!..Кім білмес бұл есімді?Əр жүрекке өлеңнен гүл өсірді.Қоян жылғы қаңтардың аяғындаАмал нешік дəм-тұзы түгесілді.Түгесілді дəм – тұзы..

І«Өзгереді, дүние өзгередіƏуелден сол адамның көздегеніКереметті ескертіп кереметтерКеремет шақ ақыры кез келеді»...Бұл бодандық амалсыз төзген..

Мың тоғыз жүз сексен алты. Желтоқсан.Аяз қысып, тұрды ызғырық жел соққан.Сескенбестен шықты алаңға жас толқынИмперия састы сонда сең..

Айта бердің тайсалмай, айта бердің.Іштен тынған жандарға рух беріпЖыры болды бұл талай қайсар ердің.Партияны жырлаған жаршы сындыДеген жоқсың асығым..

Қаптап кетті бүгінде дүбараларКөсемсиді-ау жағымпаз «ғұламалар»Бір ақырса қаһарлы қожайыныБұлғаңдатып құйрығын тына қалар.Өздерінше қыран боп құзғын..

Əлдебір күман көңілменЖерұйық бар ма? десе кімАйтар ем бар деп сенімменОл – менің Атамекенім!Əлемнің шарлап көп елінҒажап жер көрдім десе кімБəрінен..

Тік қадалған бұлттарға сына басыМұнарасы Эйфельдің, мұнарасы.Елжіретер əлемнің еркесі бопТұра берші мəңгілік құламашы.Өзің жəйлі толғап ой түйіп..

Əлде мұны көрмей ме, əкім-қара?(Жаппайтыны белгілі ақын жала)Жоғарыдан сəл ғана көз жіберсеңКөк түтінге қақалып жатыр қала.Зəулім-зəулім көрсетпей..

Күн сүйіп, Алатауды нұр тарадыЖадырап шындары мен қырқаларыНе берері белгісіз тағы ашылдыТіршіліктің жаңадан бір парағыОйлама деп түндегі күнə..

Наурыз келді, Əз келді!*Көңілдерге жаз келді.Бүршік жарып ағаштарТіршілікке сəн берді.Наурыз келді, Жыл басыШабытпен ақын жырлашыҚұстардың үнін..

Адамдарды бал сезімге бөлеген,Ақ қайыңдар сұлусыңдар не деген.Дəл сендердей «аппақ айын» еске алып, Қайсысыңа сүйенді екен Төлеген.Ақын біткен жыр..