Жайлау туралы Өлеңдер ✍️
Мақал-мәтелдер: 1
Тақпақтар: 8
Өлеңдер: 95
Жаңылтпаштар: 3
Нақыл сөздер: 1
Әңгімелер: 6
Ертегілер: 1
Поэмалар: 2
Кең жайлау, араладық ат арбамен...
Кең жайлау, араладық ат арбамен,Сенде өсіп, қосылып ем қатарға мен.Таныстар «Секе» дейді, «кісі» дейді,Ауылда бұрын бұлай аталмап ем. Сағынсам туған..
© Серікбай Оспанов
Кең жайлау далам
Кең жайлау даламТаңғажайып түлейді кеп, тұманға еніп.Небір от-шоқ, түрлі түстерге боянып,Ерекше толқын атып тұрғандай.Самал жел ұшып келіп,Айнадай..
© Иоганн Вольфганг фон Гёте
ЖАЗҒЫ ТҮН. ЖАЙЛАУ
Сол жайлау шіркін…жатқан бір шөбі жайқалып,Өрістен мама сиырлар қайтар найқалып.Шар саулықтарың жайлаудың салқын түнінде,Мекіреніп қойып, жататын..
© Ұларбек Нұрғалымұлы
АЙЛЫ ТҮН, ЖАЙЛАУ
Сыбызғы көңіл сазың бар, Беу, өмір! шырқар әнім ең. Айтатын саған назым бар, Кеттің-ау, күндер сағымдар, Керуендей көшкен сәнімен. Аймалап ессіз..
© Тұрдыхан Айдарханұлы
ЖАЙЛАУ КЕШІ
Мұнарлы шың басына бұлты бұққан, Аңғарда өзен ағады бұлқынып сан. Құздан құлап кетердей шыңырауға, Хиялымның құстары үркіп ұшқан. Көкжиекке иегін..
© Тұрдыхан Айдарханұлы
Есектер жайлауы
Табиғаттың кішкентай бір бөлігі туралы бұл өлең ойдан құралған. Дегенмен, осы бір жайлаудағы азғындық ықтималдығынан сақтану ләзім..
© Дүйсебай Дәуірбек
ЖАЙЛАУДА БАР БІР БҰЛАҚ
Жайлауда көп өзендер,Ал, бұлақтар санаулы.Бір сиқырды сезем мен,Мазалаған санамды.Шырын сүйіп, жас тамды,Шын махаббат басталған.Бұлақ көзін..
© Түрік поэзиясы
Жайлау
Жайлау. Жалқын кеш.Көкжиек. Алтын көш.Кере қарыс маңдайыКең дүниенi жарық қып,Көкжиекке жантайыпЖатыр аспан жарықтық.Жабағы бұлт, мамық бұлт,Арық..
© Ғұсман Жандыбаев
ЖАЙЛАУ ТАҢЫ
Көкжиек алтын нұрмен сызылғандай,Жарқырап таң келеді қызыл маңдай.Дір етті ағаштардың жапырағы,Қапыда тәтті ұйқысы бұзылғандай.Маужырап жаңа ғана..
© Ақылбек Манабаев
ЖАЙЛАУ КӨРІНІСІ
Самолеттен қарап келем қызығып,Нелер сурет сызулы тұр төменде.Қарағандар шоқ-тоқ болып тізіліп,Қозылардай жусап жатқан көгенде.Жер ̶ дастарқан..
© Ақылбек Манабаев
ЖАЙЛАУЫМ – ӘНІМ
Жасаған кешегі,Бабамның мекені.Бар екен өмірде –Жайлаудың не теңі.Қайырмасы:Мен жүрген жайлаудың,Тауының биігі-ай.Арудан аумайтын Аяулы..
© Ермұрат Зейіпхан
Жайлауым менің
Ана – самырсын, баба – қарағай,Шүбат тұмалы саба салам - ай.Қызғалдақтарың қыз ерініндей,Қарақаттарың қара танадай.Жұмбақ жоталы жайлауым..
© Ахат ӘШУҰЛЫ
Жайлау. Балалық
Көшпен бірге көшетін бұйра бұлттар қазбауыр,Алқам-салқам асықпын, ғашықпын сол жазға кіл.Таңсәріде қозыны бүрген сайға қуып сап,Жабағыны тулатсам..
© Ахат ӘШУҰЛЫ
Ойда жоқ жасыл жайлау… жар бұрымы...
Ойда жоқ жасыл жайлау… жар бұрымы,Запыраны – шек-қарынның зарлы-мұңы –Мен көрдім қырт пен құрттың патшалығын,Аузынан ағып жатқан қанды іріңі…Ішеді..
© Серік Ақсұңқарұлы
Жасыл жайлау – жасыл жаз
Жаздың өңі жап-жасыл тотияйын,Аспанның да жағатын оты дайын.Қызыл-жасыл көйлегін киіп алып,Таранады сал – жайлау тотыдайын.Алақызбай мен қалай..
© Имашхан Байбатырұлы
Жаз шығып, жайлауына ел кетіскен
Жаз шығып, жайлауына ел кетіскенШілде кеп, əуе айналып жерге түскен.Аң да мəз, адам да мəз, жайлы уақытҚыз– жігіт көңілдерді тербетіскен.Күн қызған..
© Имашхан Байбатырұлы
Еркiн жел ем жаз шалқитын жайлауда...
Еркiн жел ем жаз шалқитын жайлауда,Күй дегенiң күйшi қолын байлау ма?Тағдыр менi нән шаһарға ап келдi,Құрекеңдi жiберткендей айдауға.Басындағың..
© Әмірхан Балқыбек
Жайлау түні
Қатпарлы қара-ала бұлт сеңі,Жасырса, жалаңаш ай жұзін.Көлеңке жаныңды жапқандай,Есіңе түсірер қайғы ізін…Қоңыр түн самарқау мүлгиді,Дірілдеп ұйыған..
© Қажытай Ілиясұлы
Жайлау кеші
Күн еңкейсе, көлеңке өсіп бауырда,Соңғы сәуле менің биік тауымда.Ірімшіктей қызыл-ала сиырлар,Азан-қазан шулап қайтар ауылға.Тояттай ма, жемін торып..
© Қажытай Ілиясұлы
Жайлаудағы шаңқай түс
Құбылтып торған самал бетегеніБір толқын, мың толқынды жетеледі.Қызыға телміреді күлімкөз күн,Кірпігін қағып қалса, не етер еді?..Аспан да тым өзгеше..
© Қажытай Ілиясұлы
Жайлау таңы
Қоңырқай дүниені сәндегелі,Сазан төс самалалап таң келеді.Бозторғай аспандағы қоңырауша,Шырылдап, ұқтырғандай әлденені.Ару күн күлім көзін қадап..
© Қажытай Ілиясұлы
Жанымның жайлауында бұлттар көшіп...
Жалғаншы тосады ылғи құр мазағын,Қай іске, қай тірлікке ырза жаның?Өмірдің қуаныштан мұңы басым,Мұңайсам мен егіліп жыр жазамын.Сол сәтті өзім шыны..
© Рза Оңғарбай
ЖАЙЛАУ ТАҢЫ
Таң шапағы орап алып қырқаны,Бозша торғай аспанда әнін шырқады.Аймалайды жібек самал жай ғана,Деп тұрғандай: «Ұйқыңды ашшы, тұр, кәне».Ғашықтардай..
© Қазданбай Қосжанов
ЖАЙЛАУДА
Айнала Қаратаудың сілемдері, Жамылған табиғаттың кілемдерін. Сіміріп бал бұлақтан мейірі қанып, Жайнайды тау етегі реңденіп.Алтын нұр батар күннің..
© Қабиболла Сыдиықұлы
ЖАЗҒЫ ТҮН. ЖАЙЛАУ. КИІЗ ҮЙ.
Күнгейден тұрса жел демде,Киізі қағар қалбалақ;Керіп бір тіккен дөң жергеКереге көзді кең қанат.Шаңырағын шырқау тігіскен,Шарбағын торлап мықты..
© Рахат Қосбармақ