Орын туралы Өлеңдер ✍️

Күннің осы жылылығы жерден бе?Түнгі аспанның жұлдыздары сөнген бе?Мұхиттарда жүзе алмайды қайықтар,Кемелерің қайырлайды көлдерде.Тауқыметін тартарсың..

(С. Мұхаметжановаға) Шеңгелінде жазмыштың жастай қалып,Тұншықты өмір көзіне жас байланып.Жаншуынан үзіліп тас қоғамныңКетті тағы нәзік жан тасқа..

Жақсы орынды төр дейміз,«Жақсылықты көр!» – дейміз.Бірақ, кейбір жайлардыКөре тұра көрмейміз.Соқырды неге көр дейді,Моланы неге көр дейді?Көр дегені..

Жанымды күйттеп көргем жоқ,Жалықпай жаздым өлеңді.Жылынтып ылғи кеудемді от,Жазы, қыс жаным кенелді.Жазғам жоқ жəне мен оныЖақынды жасқап..

Алыс жол. Автобус. Қос орын,Он төрттей алда әлі сағат бар.Әңгіме шоғын кеп көседіңӨтірік-шыныңды ал, ақтар.Байқаймын көзіңде жай ойнап,Есіңнен..

Қадыр Мырзалиев!..Кім білмес бұл есімді?Əр жүрекке өлеңнен гүл өсірді.Қоян жылғы қаңтардың аяғындаАмал нешік дəм-тұзы түгесілді.Түгесілді дəм – тұзы..

Орнына үйлердің ағаш өсіп, ағаштардың орнына үйлер өсіп, Алматыда үйлер де, ағаштар да, адамдар да барады-ау үймелесіп.Мұңлы ойды арқандай..

Жатса орынды, орынсыз наз да айтылып,Бірді жақын көремін,бірді бөтен.Аз өмірді аяқтай жаздай тұрып,мың жасайтын адамдай тірлік етем.Кейде есіңе..

Қара орманды жырлайтын, ақша бұлттыАқындар да бүгінде жоқ шабытты.Қарқаралы басында – жалғыз арша,Жапырағын жалмаңдап от шалыпты.Қарағай мен шыршасы..

Жұлынып ағыл-тегіл жыр айтатын,Көңілді қуандырып, мұңайтатын.Толқын боп бүктетіліп, аунақшытып,Іркілмей түйдек-түйдек сыр айтатын.Өзегін үзіп айтып..

Сортаңда өскен қышқылтым жемістейін,Жырым ащы болса егер, не істейін?Ойлы-қырлы далама тартып тусам,Ой-қырымды мен қалай тегістейін?Кей жерлесім бал..

Орныңды біл, ей, адам ғаламдағы,Сен үшіні ол анық ғалам дағы.Бірақ, пенде, дүниеге махаббаттай,Шығар қане дертіңді санаңдағы!..Шықса ол сүю табасың..

Бәрі орнында.Тамсанумен жүремін,Алыстаудың кәусарына еш қанбай.Сүйем сізді,солай өмір сүремін –Қашықтықтың қатысы жоқ ешқандай.Ұлы өнердің сізге..

Төрдегі орным көрінер тұманданып,Сыртта тұрып есіктен сығаласам.Елдегі орным көрінер, ерте есейіп,Егделердің ішіне сыналасам.«Адам ұлы бол» деген..

ЖұмекенгеIӨлдің, ақын!..Жо-жоқ!Өлгенің жоқ!Өлгенің!..Бәрі өтірік –Естігенім,Көргенім! –Ақиқаттың ақтығына оранып,Ендің қара қалыбына пенденің!Жырмен..

Қашан дабір жақсы орын тиіп төрден,қарадым кісі бойы биіктерден,туғалы дойырдан да,сойылдан дакезім жоқ айылымды жиып көрген.Кезім жоқ..

Өткен жылдар өзінше ырыс бөліп,Бірте-бірте келеді тыныс кеңіп.Қош айтысып жастық шақ бара жатыр,Көмір қара шашыма күміс қонып.Бұрынғыдай тәттіге..