Тасқын туралы Өлеңдер ✍️

Жолдағыны жайратып Сыр екпіні,Жоқтан болған теңіздің шыр етті үні.Сырдың беті ауғалы тұзды АралдыңТағдырына қақталды жүрек түбі.Әділеттің алыста..

Қоршауы жоқ жүрекке тасқын кірді,Жотасымен жоқ қылды қашық гүлді...Аласапыран бұлқыныс өлер еді-ау,Өлмей қойған сағыныш асқындырды.Өлең оқи береді..

Суға толды, үлкен арна кеңіді,Қыста қатқан тау мұзы да еріді.Өркеш-өркеш асау толқын есірді,Жайып салып құлашын кең көсілді.Ысқырады, ышқынады..

Тамырын жүрегімнің көрем елден,Бүр атамын.Іздерсің сен ертең-ақ сөрелерден,«С» қатарын.Сейфуллин, Сүлейменов шығар алдан,Шығар томдар.Жұбансын..

Қызыл алтын тасқыны шатыр-көктeн тайғақтап,шeксіз көкшіл әлeмгe ұшқындарын шашады,көк өскіндeр нәр ішіп, құлпырады әйбат бақ,масаң жасыл аймақты..

Кеткендей бiр керемет тасқын жүрiп,Қойдың-ау, арманымды асқындырып.Көңiлдi шуағыңа жаяйын мен,Ызғары, қытымыр қыс,Жатсын жiбiп...Көктемнiң буырқаған..

Кеткендей, бір керемет тасқын жүріп,Қойдың-ау, арманымды асқындырып.Көңілді шуағыңа жаяйын мен,Ызғары, қытымыр қыс,Жатсын жібіп...Көктемнің..

Телегей өмір тасқынынБөгей де алмас еш қамал.Өтіп те кетті жас күнім,Жақсылық көп пе еске алар?!Сапарға шықсам жел күні,Қалмады менде басқа..

Шұбарытып кетті құла қақ,жыралар жылап, тас ұлып,жатқандай көшіп кең алап алыс бір жаққа асығып.Ағаштар елдір-желдір боп қабаққа қарсы..

Долы өзең тасқынымен арындайды,Жүректе тұнып жатыр қалың қайғы.Аспанды тіліп өткен найзағайдай,Кеудемде бір от ұшқын жалындайды.Айтқым кеп еді, бірақ..

Іргемізден ағатын тасқынды өзен, Жағасында отырып жас күнде мен. Дидарыңды сар далам сенің ғажап, Алғаш рет өлеңмен кескіндегем.Өзіңде өтті бал..

«Аманжол, Рақымжанның Қасымымын...»Шырқалды əн. Бəрі естіді ақын үнін.Дүние тербетілді жырларымен«Біреудің аспандағы асылының»«Қасым солай болмаса..

Толқын бір, толқын тасқынға,толтырып сайын өр тынды.Төпеген жаңбыр астында,баса салмай тұрмын өртімді.Сонда да сөкпен өңлімді,өңлім бір – өскен..

 Махаббатын сұрағанАйдан сұлу, таңдардан,суға кетті бір адам,жер үстінде қалды арман.Таудың соғып өкпегі,жер-әлемді қозғады;тасқын алып кетті..

Көрсең шіркін кезімді алабұртқан,Тауларымды шайқаймын қарауытқан.Өйткені мен өзіме алсам керекЖойқын-жойқын жасынды қара бұлттан.Жарқылдаған жанарды..

(Тайырға)Ақынның болса да онда балғын күні,Кететін көкке самғап дабылды үні.Айқай сап Алатаудан атылатын,Тасқынның тасқа соққан жаңғырығы.Сол..

Алғашқы аспан күркіріСалютіндей көктемнің.Дүниенің бар түкпіріҚұшағында көктердің.Қөтеріп дала жасыл гүлКөктем күнін қарсы алған.Тек қана таудың басы..