Жан-жануар туралы Мақал-мәтелдер ✍️

Асаудың теппесе
Ақысы кетеді.
Жыланның шақпаса
Ақысы кетеді.

Аттың жалында,
Атанның қомында.

Аласаны атқа санама,
Азаматты жатқа санама.

Атыңның басын алыпсың да,
Жорғасы қалып па?
Атыңның жемін таусыпсың да,
Дорбасы қалып па?

Құлын биең құнға кетті ме,
Тайлы биең таласқа түсті ме?
Кезекті суыңды сұмырай ішті ме,
Қолыңмен неге от көсейсің?
Жеңіңді неге жерге төсейсің?

Жабыны жауға мінбе жалды екен деп,
Жаманмен жолдас болма малды екен деп,
Баласын қазан аттың бақпай қойма,
Жем түсіп аяғына қалды екен деп.

Жылқының
Мінсең — үсті жел,
Ішсең қымызы — бал,
Жесең еті — бал.
Асауға ноқта,
Жүйрікке — тұмар.

Жүйрік ат — бірде ат,
Бірде — қанат.

Тұяқты тұяқ жібермейді.

Атын бергісі келмеген
Елге қарайды,
Құсын бергісі келмеген
Жерге қарайды.

Аттан түссең де,
Тұғырыңнан түспе.

Жақсы ат — көлік,
Жаман ат — өлік.

Ат қартайса
Жасқаншақ болады
Ер қартайса,
Мақтаншақ болады.

Атың болмаса,
Аяғыңа жалын,
Аяғың болмаса,
Таяғыңа жалын.

Айдың ізін ай басар,
Аттың ізін тай басар.

Жігіттің жігіті —
Түсінде жылқы көреді.

Жел мінезді жылқы мал,
Желеді де кетеді.

Ат қартайса,
Есекпен достасады.
Адам қартайса,
Төсекпен достасады.

Жүйрік атқа,
Жел қамшы.

Тұлпар - құлыннан,
Батыр- баладан.

Екі тартпа жоқ болса,
Ат үстінде ер тұра алмас,
Екі үзеңгі жоқ болса,
Атқа адам міне алмас,
Бәрі бірдей сай болса
Шайтан түгіл жын алмас.

Екі тізгін жоқ болса,
Ат басын адам бұра алмас.

Жаяушылық тартқанда
Жүрмес есек ат болар.
Қарын қатты ашқанда
Қара талқан қант болар.

Тұлпардың қадірін
Желгенде білерсің,
Жақсының қадірін
Өлгенде білерсің.

Сауын саусаң, бие сау,
Боз қырау түспей суалмас.
Түйткіл тартсаң, түйе сау,
Ауру, бәле, жын алмас.