Қимастық туралы Өлеңдер ✍️

 Қоштасар уақыттың жеткені ме?Сынаптай сағаттың өткені ме?Сағынып өтемін бастауышым,Орманын аңсайды көк бөрі де.Ер жеттік, есейдік, өстік міне.5ке де..

Сенен айырылып қалатындаймын,Қадіріңді әлі де байқамаймын,Уақыт өтіп бәрі өзгергенде,Мен сені сағынатындаймын. Шынарым сен менен үміт үзбе.Қай..

Жаным ау сені әлі күнге қимаймын,Бақытты екеніңді мойындай алмаймын.Сені көріп бұл дүниеге сыймаймын,Ғашық болған жүректі қайта баса алмаймын.Сенсіз..

Өзің барда жоқ менің үйге алаңым,Бар жақсымды тек сен деп жинағаным.Кейде қатты сөз айтсам, өкпелетіп,Алдым-ау деп артынан қиналамын.Жұбайыңды аяла..

Қызық еді бүл өмір ол барында,Кездесуші ек жалғанның жолдарындаҚашан көрсем: үстінде ақ көйлегі,Бір тал ақ гүл болатын қолдарында.Сонда менің..

Әні мен өлеңі Кәрім ЖұмағалиевтікіДаналық, ақыл, ғибрат алған,Бабалар сөзін сыйлаймын,Балалық шағым мәңгілік қалған,Атамекенді кимаймын.Елімнің..

Қымбатымды бұлдап-бұлдап жұмсаймын,Қара базар, арзан бөз.Көңіл көзі – кірлеп жатыр күн сайын,«Сандық» толы арзан сөз.Қимасымды жылай-жылай..

Бағлан сойып,Сары ала қымыз сапырып,Шалқытып əнді,Ақ таңды көзбен атырып...Думанға бөлеп дүбірлі мына дүниеніЖатқан да жоқпыз күнара қонақ..

Қимағанменен ел-жұрты, ерен-жараны,«Туған соң адам «түбі өлмек» деген бар əрі.Өлмесе пенде, жер бетіне сыймай кетпей ме,Жарық дүние сенен де менен..

– Мына жұртты жын қаққан ба? –деп ойлады қарт ана, –Есі дұрыс адам болса, тағдырынсалған жандай қартағаОсы жұртта мен білмейтін бар қылық,Жұмақ жерді..

«Жырым менің – жалғызым, жан дауысым»Деген сөзің жалғаспай қалмау үшін,Інілерің көтерді көк туыңды –Еркін елдің көгінде самғау үшін.Самғау үшін..

Құшағынан арайдың«Сен бар ма?!» деп қараймын,Аңсағаным, аяулым, арманым.Жаздың аппақ шуағы,Жанарыңда тұнады,Өмірде бар сұлулықМахаббаттан..

1Талайлар құт тілесіп, бақ тілесіп,Қуаныш жүздерінен шаттық есіп,Дүниеде жиған-терген мүлкін тиеп,Жаңа үйге жамырасып жатты көшіп.Бір кемпір көшу..

Қиқулап бəйге шапқан күндерім-ай,Қия алмай əлі күнге жүргенім-ай,Құйрық, жалы сүзілген жүйріктердей,Құйғытып өтеріңді білмедім-ай.Қадіріңді білмесем..

Жаутаңдайды жыл бізді қимағандай, Қоюланып барады түн дегенің. Өкінішім кеудеме сыймағандай, Мен де түндей түнеріп, үндемедім.Көңілімнің көгінде..

Өлімге мені қимайсың, жақсы білемін, Сезеді айқын, шымырлап кәрі жүрегім. Тәңірім тыңдап, тояттап, тойса тілегім, Жүз жасқа шейін жайраңдап жасап..

Бір бақытқа бастадың,Еш сырыңды ашпадың.Қысылмадың, қашпадың,Мәңгі ашық аспаным болдың, қимасым-ай!Айналайын бақ құсым,Бақытпысың..

Сенен безе қоймас ем, Кедейшілік,Алыс жолға төзбеді кемең шіріп.Тастай қаштым сұлбаңды шұрық тесік,Ақ шаңқан бір лайнерді керексініп.Баяғыша ығар ел..

Сен екеумiз қатар жүзген жұп аққу,Тағдыр-мерген,Бiздi бекер жылатты.Айырылдық аз күнге, әлде мәңгiге, –Жүрек құрғыр мұнша неге тулап тұр?!..Қуанышты..

Кеудемді аршып дақтардан,Сызданған шерді мүлгітіп.Мән іздеп жазған хаттардан,Кетердей кенет тіл бітіп,Отырғанымды қайтерсің?!..Көкейге жағып отты..

Достар бардатірліктің күйбеңіне қалмай батып,қимастық сезімдерді жалғайды уақыт,өмірдің сан тараулы жолдарындатабысқан жақсылармен қандай..

Қимай жүрмінәлі сол көктемені,Қимастай ғыпсол көктем кеткен еді...«Екі жүрек,бір арман...» деуші еді жұртБола алмадық ерке қыз,сөкпе мені.Өзендей..

Ойлар туар бiрiн-бiрi жоқтасып,Кейде қаңғып, кейде тура деп басып.Отырамын кейбiреуiн шеттетiп,Ал бiрiне өз ұлымдай жақтасып.… О дүние – ат алмаған..

Мекенiң-Жұмақ,Мiңгенiң-Пырақ,Караңғы үйің-Жарық болсын,Асыл Досым...*******************************************************3 жыл, 5 ай өтті көрмегелi..