Саян есжан туралы Өлеңдер ✍️

Под шум и звон однообразный,Под городскую суетуЯ ухожу, душою праздный,В метель, во мрак и в пустоту…А.БлокБасылмай желік көңіл,Құстардың көшіне..

Сырғып жатыр мезгілмен сынап –Уақыт,Сезім мен Төзімжолын жырақтатып...Жүрегімде бар едібір-ақ ару,Жүрегімде бар едібір-ақ бақыт...Басқамен таптың ба..

Үнсіздігіңдіұғына алмадым,Тағдыр жазуы солай ма?!Тіл қатсаң болды,ұғынам бәрін,Түсінем Күнім,қалайда...Жоқ, әлде сынғасалғаның бе екен?Сезімге..

Жол бар ма адаспауға,жаңылмауға,Өмірдің жаңа ғұрпынқабылдауға?!Махаббат парақтарынтағы ақтарып,Тым болмасаөзіңді сағынбауға.Төзімнің жүзін..

Телефонтағы да үнсіз,Тағы даүнсіздік түні.Қара түнұйқыда мұңсыз,Ұйқыдакөктеме гүлі.Тыныштықмүлгіген сәттер –Көзіңдейтұп-тұнық неткен!...Тағдырым..

Жалғыздық.Мұңлы атырап.Астана түнерулі....Жел ғана жүр бақылап,Мені –және бұл Өмірді...Жаңа Алаң.Кәрі қала.Жалғыздық – жүдеткен ой.Сағыныш соңы –..

Жарығым,қалай ғана сағынбауға болады?Көктемені аңсарымдытүлеткен,Көктеменіжас жүректе шым еткен –Әр күнінде –әр қайғымның обалы....Бүгін..

Өткен күннің сене бер,наласы ұмыт,Бүр жарадысөзімнен жаңаша Үміт…Кездесуденкөңілім қалтырамас,Қоштасудыңжанымды жарасы үгіп…Секемшілдеу болса..

Біз жақта Күз...Үнсіздік әуені − өктем,Кеңістіктебилеп жүр әуелеп дем...Сен Көктем боп келер деп сеніп едім,Қане, Көктем?!Біз жақта Күз...Аспан –..

Мына Әлем бақытты ғоймен барда,Сен барыңда әрине......Жырым қалартарам-тарам жолдарда,Ертеңгі күн оқылатын әр үйде.Ертеңгі күнәр үйден ол..

Неге мұңды бұл мамыр,неге өкпелі,Сыздатты макөңілін жел өкпегі?!...Бәлкім,бізге өкпелеп тұрған шығар,Бәлкім,бізге кездеспеу керек пе еді?!Кесірі..

Қимай жүрмінәлі сол көктемені,Қимастай ғыпсол көктем кеткен еді...«Екі жүрек,бір арман...» деуші еді жұртБола алмадық ерке қыз,сөкпе мені.Өзендей..

Тағы да кеудемдібұл керіп күдік,Тағы да өзің жаққажелікті үміт.Далада жел билейдімың бұралып,Санада жын билейдіеліктіріп.Ес өлі. Жаным ояу.Тәнім..

Басқаша бүгінкөктемнің лебі,Сезімдейсерттен айныған,Бақтардан аңқыпөткеннің демі –...Бәріненкөзді тайдырам....Сен жоқсың онда себебі,Күнім,Тек..

...Үнімді естігіңкелмеді,Оқығың келмедіхатымды...Бәрінің себебісол ме еді –«Елемеу Ойыны»ақынды?!Бүгін Сен басқасың,мен-дағы,Сол «басқа»өзгертті..

Секунд. Минут.Сағат тілі...дірілі.Түн. Қоңыр Жел...Қоңыр Желдің күбірі......Уақыт. Қоғам.Қала. Өмір Ертеңі,Елес.Тағдыр.Сағыныштың Бүгіні....Желісінен..

Жанарыммен астасқандатұнық түн,Түнге сіңіпөзімді-өзім ұмыттым...Қоштасар сәт...Жылады алғаш жүрегің,...Мен өтірік күліппін.Көмейімнендүр еткенде есіл..

Көмейінен төгіліпқұба белдің,Кісінейді кеудемдеқұлагер-мұң.Бозаң дала бозғылтымкүй шертеді,Азаттықтың әуенін –сынағы елдің.Гүлдер шырқап,тіреген..

Қобызын күңірентіпшал Уақыт,Толғайды «өлмес»күйін аңыратып...Мезгілсіз мезетте аға,келіп тұрмын,Мезгілдің жанымаауыр табы батып.Тыншымас тоқсан..

Армысың,Тәуелсіз Ғасырым,Армысың,Тәуелсіз Уақыт!..Қош келдің,Еркіндік , асылым,Қош келдің,мұңымды уатып!..Бабамның тілегіСен едің –Киесі..

Қобыздай күңіренгенқоңыр Далам,Сор болып көрінеді-ауБағың маған...Жалған сірә,Пенденің түсі шығар –Бұ дүниеде әлі ешбір жорылмаған.Өмір, Өмір...Ол..