Монолог туралы Өлеңдер ✍️

Мүмкін бе қолдан мінез жасау бүгін,Апыр-ай, артта қалды-ау асау күнім.Жақтаймын жақсыларды, жатсынбаймын,Жақпаймын жамандарға –Осы-ау мінім? Бір..

1Тұла бойы сәт сайын мұздап-ысып,Өткен өмір… көзінен зулап, ұшып.Ақтеңізде…Лагерьде…Лазаретте…Ақын жатты ажалмен арпалысып.Көз алдына елестеп кең..

Өлеңімнен өміріме нәр алмай,Қойсам еді ақын болып жаралмай.Ұмытылдым, ұлы жерге қосылмай..Ұмытылып қалған жұмбақ аралдай...Әрбір нәрсе сақталсын өз..

I.Ата жылап,Күн кешкен бауыр күпті,Сол күндерді еске алу ауыр тіпті.Жылы хабар майданнан келер ме деп,Аяғынан тік тұрып ауыл күтті.Күндіз-түні бір..

Сау болсаң,әңгіме айтып шешілер ең,Жау болсаң,үйге ойран сап, есірер ең.Үйіме ішіп келіп, үнсіз кеттің,немене дәметесің осы менен?!Мас..

Əкел! Қара тұлпарымды мақпалдай!Жанарына шайтан отын жаққандай.Ұшқырлығы жеткізбейтін қиялдай,Өжеттігі –Оққа ұмтылған қас жаудай !Ұмыт болған...Салып..

Петерборды тұман басқан, танымайсыз еш затты,Адамдарды, күймелерді, күймедегі бекзатты.Нева алаңы тасқындаған цилиндрлер ағыны,Жортар ма еді кең..

Мұң ұрттадым тосытымды толтыра,(Қу көңілім құлазиды толқыған).Кездескенде аузыма сөз түспеді,Ғашықтықтың ғаламаты-ау, ол сірә?Сағымдайын көз жауымды..

Хиппиіміз—біздер!Қайыршы емеспіз!Байқағын:Өзіне—ақшан,Байлықтарына—байпағым!Кәрімнен меннен ұйықтай алмайды—(мықтылық):Полицайларың төбе шаштары тік..

Көңлі түссе құдай сүйген пенденің,Асқақ ойға бере алады ми көрік.Жаратқаным жалғыз билер жер-көгін,Маған бір сәт бергендей боп күйге еніп.Көкжал-ойым..

Жек көрем итті!Алысып жүрем,Шабысып жүрем!Қағынып...Сайын даланың тағысымын – мен,Не деген ғажап – тағылық!Шауып түсемін! Күш ағысымды сыйғыза алмай..

Өмірде өстіп жүремін бе мен, Тағдырдың тартып азабын? «Өзекті жанға – бір өлім!» – деген Өр едің неткен, қазағым!Күрес дейтұғын жүр күш қанымда..

(Монолог)Мəңгілікке өзіммен ала кеткен,Менің нəзікжанымдыкім түсінер?Мұқағали Мақатаев.Иттер-ау, иттер талады-ау,Жаныма батып барады-ау.Күні ертең..

Шошақайдың етегіндей тым қысқа,Аз-ақ екен көрер көзге жарығым.Күндіз көше жүріп едім, түн тыста,Қаңғыбастық ғұмыр берді Тәңірім.Жақсы жайда жата..

Жаман жердің бастырмаған шаң сызын,Ғайбат сөзден естіртпеген жалғыз үн.Түсірмеген күн көзінен басқаны,Ишан әкем қиды қалай жан қызын?Қызыл шарқат нұр..

Сенер болсаң құдіреттің күшіне,Құпия көп. Біз білмейтін түсіне?Тек үнемі сүрінгенде іздеймізКереметтің маңда екенін сезбейміз?Қорыққанда қайта –..

Білесің бе арбаның дөңгелегін? Дөңгелектей өмірде дөңгеледім. Қақсып барып шашылып қалғаннан да Қағылуды қазық боп жөн көремін.Туған жерге қазық боп..

Әні: Жалғас КеңесовтікіЖас жанымның жасытып жігерін сен,Ән айтпауды жалынып тіледің сен.Онсыз мендік тірліктің сәні бар ма?Ән өмірім, сен егер біле..

Алдымда айқын емес мұратым да, Мен қарсы тұра алам ба сұрапылға? Аяқты шалыс бассам шапалақтап, Бір адам бары жақсы-ау ұратын да.Кем емес қол-аяғым –..

Алпыс үш жыл тірлік құрдым, бел астым, Алпыс үш жыл арман қудым, адастым. Асқаннан соң пайғамбардың жасынан, Мәңгі-бақи мекен қылдым жер..

Жер құтты біздер жаралған, Тел өстім дала желімен. Аққуға қарап таранған Ән тердім Балқаш көлінен. Тайпала басып қаптаған Толқында күйшіл дарын бар...

Өкініш күй отырмын шерте бүгін,Қателікке соқтырып еркелігім.Кешір мені анашым,білместікпен,Ойнап жүріп от басты тентек ұлың.Тәңір мені әлі де талай..

Тақтым белге дəруіштік белбеуін,Бақытым да, бостандығым ол менің.Тақтым оны əділсіздік болған соңКөзімді ашқан күнен бастап көргенім.Шарладым да ел..

Мен саған күйеуге шыққанда Шабытым асқақтай ма деп едім,Керісінше, ақсаттың.Күңге айналып асқақ күн,Сезімімді жасқаттың.Ана және әйел деген қос..

Ұлы далам – Ұлы Анам!Еділ Баба, Тұмар Ана –Ата-баба мекені,Бақидамын, пәни депті тіршілікті,Пәниге не жетеді?Жаннат еді-ау Қаратау мен Алатаудың..