Ербол бейілхан туралы Өлеңдер ✍️

Желтоқсан. Желді көрік - қыстың басы,Жез қырау кеше сары – Мыстың басы.Жұп боп келіп, топ болып көкті тілген,Қарашада қап қойды құстың жасы.Желтоқсан..

Түйеқоңыз. Түйеқұс. Түйе жантақ.Үш мағына, үш ұғым жүйеге алшақ.Ақыл тістен нұр емес, жын аңқиды,Ойсыз баспен ақсиып күле қалсақ.Түйеқоңыз мекені қи..

Ахметжан ҚайбарұлынаШаруам түгіл, шатағым жоқ тексізде,Енжар өлең арнамаппын ессізге!Аулаңызда қос мәжнүн тал бой түзеп,Мәжнүн – Жүрек гүлденіпті тек..

Германия – Франция арасын,Бөлесіңде Рейне өзен ағасын.Немістер мен француздың қабағын,Сыр білдірмей бағасың.Көрдім міне, француздың қаласын,Жалт-жұлт..

Тау ұлымын, етін жеген ұлардың,Жапырағы көгеріпті шынардың.Белін буып белден асты сыңар күн,Өлді бір күн, өкініштен жылармын.Қоңыр кеште, түнге..

Төбесінде хан сарайы күңгейдің,Ортасында парон жүзген Рейннің.Ит тұмсығы кірмес орман тау қаптап,Өмір сырғып бара жатыр тайғақтап.Тау етегі толған..

Кельн кеші, салқын тартты қоңыржай,Бетховеннің сазды әуені қоңырлай.Көктем айы, белгісі жоқ сәуірдің,Шілде айындай иісін-ай, жауынның.«Лорелай қыз»..

Бонның түні, неткен тыныш мүлгіген,Ай аспанда тербетеді қаланы.Рейне ағар арнасымен кілгіген,Гейне жатыр жырға бөлеп даланы.Жамылып ап, түнгі қала..

Жалғызсың ба!?Менде ойда жалқымын.Мұңым да көп, сырым бөлек жартымын.Жалғыз-жалғыз келіп едік жалғанға,Жалғыз-жалғыз аттармыз арманда,Жалғызсырап..

Сарғайған жапырақ сағынышымды,Сары күз, неге ұзарттың.Жүрегім құстай алып ұшулы,Тағы да неге, құмарттың!?Мазасыз мына, күз көңілдегі,Ойлардың бұлты..

Ақ қанат арманға мініп,Айқайлап айға тіл қаттым.Өлеңді өмірдей сүйіп,Күлімкөз жұлдызға тыңдаттым.Ақ мамық бұлтқа жастанып,Ақ торғын сезімдер..

Боз торғай шырылынан,Боз дала оянады.Жер беті ұлы думан,Бастайды баяғы әнді.Құмырсқа шығып үйден,Құм тірлік басталады.Тағы сол күнде күйбең,Жанардан..

Қарашадан қар жауып тұр паң күліп,Бал аша алман, даусым бітіп қарлығып,Өткен ай, жыл бәрі-дағы өкініш,Келер күннің барлығының алды үміт.Қарашадан жел..

Мен туған тауды көрсең-ау, шіркін,құз еді!Бесбоғданың етегі-басы мұз еді.Тоғыз көлдің қаздары қайтқан қаңқылдап,Біз кеткенде күз еді...Ортасай..

Жардың шетін құлатады су іліп,Көл бетінде қаршыға ойнар қу іліп.Қазанатты табалайды есектер,Анда-санда шалыс басса сүрініп.Шөлге жаумай бара жатыр..

Қашаған сөзді арқандап,Күмістен жүген кигіздім.Қамаулы ойды талқандап,Дүлдүл көңілге мінгіздім.Найзағай сөзді ойнатып,Суретін салдым қыр гүлдің.Ал..

Не деген керемет күн, қар жауып тұр,Ақ мамық шұғылаға айналып қыр.Баяғы балалықты еске алып,Кел, қалқам, қар атысып ойналық бір.Мойныңа ақ сезімдей..

Не деген керемет күн, қар жауып тұр,Ақ мамық шұғылаға айналып қыр.Баяғы балалықты еске алып,Кел, қалқам, қар атысып ойналық бір.Мойныңа ақ сезімдей..

Бәрі де алдамшы, мына күз, мына бақ,Жанды да алады, Жаратқан сынап ап.Жалғанда жандының өмірі өлшеулі,Уақыт қадасын қағады сыналап.Пенде де дәрмен..

Көне соқпақты, көне етігіммен жаяулап,Жылдар – кісінеп, күндер құлдырап,Ай аунап.Өмір – өзеннен несібе балық аңдимын,Қармақты салып, отырам жардаОй..

Ермен аңқып, іргесінен хош кірген,Жотасы жон, асқар тауы көк тілген.Шаңырақтан жұлдыздармен сырласып,Ай жастанып, киіз үйде өстім Мен.Мамық бұлттан..

Төбемнен қоймады Ай сырғанауын,Бірде мен, ернін сүйдім туған айдың...Сезімді ақша бұлтқа қонақтатып,Дауысынан хат оқимын тырналардың.Көгімнен..

Жабағы өмір, арқан түсіп күзелді,Ақ жусанға қырау қонып, сыз өрді.Жыл ұлдары бақталасып қалды да,Қайтқан құстың қанатында күз өлді.Күзді көміп... жыл..

Азаяды-ау, жас ұлғайып, мәз күнім,Бір иығын күзге аударды жаз бүгін.Тамыршыдай, таразы уақыт өлшеді,Адамдар көп, адал достың аздығын.Аспан мынау шәйі..

Тамыз тозып, естіледі күз үні,Жоннан үрікті, жаз жайлаудың қызығы.Тозған сайын әжем жамап қоятын,Көңілде бір киіз үйдің үзігі.Пұшпақ киіп, үкі тақтым..