Қарағанды туралы Өлеңдер ✍️

Қарағанды. Вокзал алды абат гүл,Азан-қазан бай мен кедей, жалақ құл.Қаныш көкем қара жұрттан қара үзіп Күншығысқа қарап тұр.Бабам бейне оянғандай түс..

Томсарып жатса да үнсіз дала мына,Сыр шертеді көз салсаң,Алабына!Қазақтың –Қазыналы құт мекені,Ақынның шабыт берген қаламына.Жұмысшы –Тұңғыш қазақ..

Жеті ұру Құдайберді баласына,Кіші іні, жасы үлкен ағасына.Аттарыңды атауға тарлық орын,Бәріңіз менен сәлем аласың да.Тілектес аға менен..

Аптап ыстық.Қаны кепкен бұтаның.Қара нөсер тамбай – миы жұқарып.Қара көмір қызыл шоқтай жатып ап,Қарағанды кетер ме екен тұтанып?Қарағанды – қара..

Мәрмәр – Пушкин! Мен саған жат емеспін. Қаршадайдан өлеңмен қатар өстім. Қателессем, өмірді сенше сүйіп, Сенше күйіп жүргенде қателестім. Мәрмәр –..

Арқаның жасыл көгін астарлаған,Сүп-сүйір қара шыңдар аспандаған.Өлкесі батыр шахтер бауырлардың,Өшпейтін əсер еткен жастан маған.Қашанда қасиетті..

Сарыарқаның астанасы атанған,Бұқар жырау, Тәттімбеттен бата алған, Қаз дауысты Қазыбектің елісің, Қара шаңырақ озып шыққан қатардан...

Баяғыда Сәтбаев дараланды,Одақтағы ең үлкен бағаны алды.Кенді қайдан іздеудің көзін ашса,Пайдаң тиді, ардақты Қарағанды.Бақыт қонды зор білім, бай..

Жырсыз өтпес көрген қазақ ақыны, Тамаша екен Қарағанды жаңа театры. Сәкен аға атындағы құтты төр, Өзіне ұқсас сымбатты екен заты ірі. Қуанышпен ән..

Алқынып, алты ай бойы аласұрып,Буады бура боран баласынып.Көшеге желең шыққан қыздардайынҚайыңды қалшылдатқан қара суық.Қара жел қалың қарды..

Қарағанды, таусылмас көмір кені,Жазылмаған жыр едің көңілдегі.Қазынаңа қиырдан бүлкілдеді,Талай-талай тажалдың кеңірдегі.Үстіңде бай, лықсыған астың..

Мекені қара алтынның Қарағанды,Арнаймыз саған жырды саған əнді.Өмірге, көңілге де жылу берген,Қарыздар бір өзіңе халық мəңгі.Байлығын ұрпақтарға..

Туған жерге талантыңды қишы бар,Өлең арна,Ән асқақтат,Күй шығар.Қарағанды – Қазыбектің шапаны –Шалғайында Сарыарқаның исі бар.Күдірейсе шахталардың..

Шаңырақ тіктің, мың жаса, Басталды жарқын жол басы!Өзіңсің елге нұр шашар, Білімнің алтын ордасы.Келбетің қандай еңселі, Қаланған аппақ..

 Кесегі емес көшедегі көп тастың,Көзі едім бір Көкшедегі көк тастың:Көксеп келген көкірегімді өзіңе, –Көрігіңмен шыңдап бердің..

(Толғау)Құландар жортқан құба жон едің кешегі,Маңдайының соры бес елі.Сүйікті ұлдарың сен дескен,Сүйекке түскен таңба деп,Сүйем жеріңді сұрқия жауға..

Қарағанды–ата -қоныс, мекенім,Әлемгеәйгі кен ордасы екенің,Елдігіңе, ерлігіңе жұрт риза,Қайдажүрсем, саған тағзым етемін.Сарқылмайтын қазынасы..

1. КОСМОНАВТЖалбыраған бұлт жалы —Ерттеулі бейне аспан ат.Жұлдызды сүзіп шыққалыЖүйткиді мініп космонавт.Тартады алыс жол күнгеЖылдамдықпен..

Қарсақпай, Қарағанды, Риддерім,Қайнаған кенге шөгіп ойы-қырың.Алыста Ембі-нефті аққан мұнай,Қоңырат, Нілдіменен бір көрнегім.Санасам толып жатыр..

Қайнаған қалың байлық Қарағанды,Маңына жайып отыр миллион жандыБайқасаң Қара алтынды кенін көріп,Маңызы табысының өте мәнді.Күн сайын мың сан тонна..

Қарағанды - үшінші алып көмірліГүлдендіріп нұрға малып өмірді,Тілегі бір, жүрегі бір миллион күш,Кен шығарып, жем шығарып - ұлы іске..

Бір жер бар Қазақстан даласында,Құрбыжан, апарайын, барасың ба?Арқаға Алатаудан ақиықтайБір ұшсам, болат топшым, таласың ба!Ол жердің тоңы алтын..

Атыңмен арбаушы едің бар адамды,Қадірлі, қасиетті Қарағанды,Мен ыстық құшағыңа кеттім сүңгіп,Өзің де ана екенсің балажанды!Жап-жарық, жалпақ отың..

Деген сөз Қазақстан әр қазақтыМақтантар елдігімен туды уақыты.Бұл сөзді ар, намыстай ардақтайдыБар жайлау, бар завод пен барлық шахты.Неміс те..

 
Қара өлеңнің қағбасы – Қарағанды,
Баурап алар өзіне қарағанды.
Отырардай бұл дағы алып шахар,
Ақындары сүйетін..