Құлпытас туралы Өлеңдер ✍️

Тұр зорайып құлпытас,Қабірдің де сырты тас.Мүрде үстін басып тұр –Құлпытаспен біртұтас. Неге бәрін тас қылған,Неге таспен бастырған?!Өлік –..

"О, адамдар. Мен отыздан аспаймын,Тәнім суып кеткен құлпытастаймын.Қайран өмір, сені көру бір арман,Қара жерді қалай сілкіп тастайын".

Өтпедіңіз кәріліктей бекеттен,Сізді тағдыр ерте өмірден әкеткен.Дегендейін «қызы бардың ізі бар»,Сізге деген қарызымды өтеп пе ем?Шақаң құрған..

(Әйгілі ақын Таңжарық Жолдыұлының 100 жылдық мерейтойына)Ғасырдың жыры жалғанып маған,Қарайды енді таңданып ғалам.Шыңырауға түскен, шыңға да..

Жастығыңдай жүретін басқа қойып, Бір құлпытас орнаттым тастан ойып.Жазылған сөз, жамылған бөзден басқа, Жарым, енді не керек басқа байлық.Жасайтұғын..

Бабасын жаман атқа қисынба əулет, Қойылад жер аты да қисынға кеп. Бір жер бар Жетіаралдың шығысында, Атаған халық оны жишюнбан деп. Бұл атты жерлік..

Сұр күздің күніСұрланып тұрды тұнжырап.Шешесі үйде,Әкесі сыртта тұр жылап...Шетінеп кеткен жеті айлық қыздыжерлеп кеп,Отырды бәріҮн-түнсіз өксіп..

Кеңсайда зират күмбезіменен көк тіреп,Көк тіреп тұрды Аллаһқа мадақ, көп тілек....Бейшара менің бейітімде тұрды бір жазу:“Белгісіз ақын өтті” –..

Кім мәңгілік,Шынында, кім өлмейді?Сені де өмір алысқа жібермейді.Жиған байлық, дүние қалар бәріТүгендеп бір кетсең де түгел мейлі.Бірің қусың,Бірің..

Уа, Әдилә!Мынау қалың қорымға,Бір басыма қос Ай қадап кіріп ем,Сірі деммен серт тайысқан күні мен.Алғашқысы — аруақтар, соңғысыЖасыл өңді ғасыл ғарақ..

Келемін жортып жаяулап,Көрдім тас жолдың шетінен.Тоқтала қалдым аялдап,Оқыдым жазу бетінен.Мұңдарын маған шаққандайӨртеніп іші жалындап,Көрінді келе..

Ей, адамзат!Күліп келіп, бұл өмірден күліп кет,Не себепті келгеніңді біліп кет.Әділдікке биік күмбез орнатып,Жауыздықты қанжарыңмен тіліп кет.

Қандай қиын ұл болмай оты молдау,Құл болып жазмышқа тiс батыра алмау.Кiмге керек жай кезде бiлгiшсiнiп,Едiреңдеу,Шолтаңдау,Одыраңдау.Қандай қиын..

Кімді аяйды есіргендер,Қызғаңдар?! -Қасиетті ұғымдарды сызғандар?Бәрін, бәрін,Барлығын да бұзадыБақилардың тыныштығын бұзғандар!Мұның өзі қиял ма..

"Досым Федор, Мына хат - соңғы хатым.Соңғы тыныс, Соңғы дем қалды жақын.Жайшылықта айырмас ақ, қараныСыпсың сөздер бір сәтке тоқталады.Тоз-тоз болған..