Қанипа жапанқызы туралы Өлеңдер ✍️

Мереке күн, маужырап тұр қалашық,Жұбай екеу жұптарымен жарасып,Кезекте тұр бекетінде көліктің,Алдыңғылар шығып жатты таласып.Күте тұру қажет болмай..

Тани білу өзіңді, жеңе білу батырлықТұрлауы жоқ бір мысық, ауға шықты асығып,Алды бірақ тышқанды ұстай алмай қашырып.Сөгіс айтты достары «неге ғана..

(Қазақстанға іссапармен барғанда)Көпір болып екі елдегі жанасым,Тілдестірді тау-өзенін, даласын.Армысыңдар ару қала, гүл қала,Алматылық ағайын-жұрт..

Бір қала жылу берген,Пар қазандай дәуіңді.Ошақ сайын от қалаудан,Құтқарды деп қауымды.МақтанамызСары қиды сахарада маздатқанКөк түтіні..

Өтпедіңіз кәріліктей бекеттен,Сізді тағдыр ерте өмірден әкеткен.Дегендейін «қызы бардың ізі бар»,Сізге деген қарызымды өтеп пе ем?Шақаң құрған..

Көктем-жазым, күзімнің кетті бәрі,Қарашаның ілініп шеткі қары.Балалығым, ауылым-сағынышым,Көктем күйін келеді шерткім әлі.Электірлі, этажды..

Білмейтін де мені оқып білетін де,Кездесерсің осы бір тіл өтінде.Айтарымды жүрсем де жеткізе алмай,Осы өлеңмен өмірім бір өтуде.Өрнектелген өмір бар..

Күрмеліп көңілімнің күйі көптен,Жыр сезім оятайын тиіп еппен.Бір қызын жұрт ұмытып кетті бәлкім,Қазақтың қара өлеңін сүйіп өткен.Барады тозғақ ғұмыр..

Мәңгілік шаттық несібе емес пендеге,Өмірдің ащы-тұщысын жүрміз теңдене.Жарқ етіп арман алауы бізді шырғалап,Жетуге асық боламыз ылғи көмбеге.Келе..