Бөлім: «Тақпақтар»

Ойыншық еді лайық,Шығарды Омар быт-шытын.Осыған қатты мұңайып,Таянып отыр шықшытын.Қорлығың сенің өтті деп,Енді оны жақсы көрмейді-ау.Ойрандағаның..

Бір дүние қосылды —Шахматын берді атам.Жеңбесем де досымды,Шайқасқанды ұнатам.Бір ойындаОйланбайПешкі беріп, ат алдым.ЕсесінеСол бойдаҰқсап..

Айтқан тілді алмайтынКөршіміздің жиені.Әлі жеуге болмайтынЖұлатын көк шиені.Жұлып жүр деп жиенім,Көрші ойына алмады.Пісер кездеШиеніңБір түйірі..

Жалбыр-жалбыр жүні ұзынЖабағыдайЖөңкіген бұлт көк жүзінЖабады ұдай.Тұрамыз,Өтеді депНұр селдетіп.Қаламыз,Кетеді текҚұр желдетіп.Шөлдеткенде алтын..

– Тазалашы, мұз болғанЕсік алды тайғанақ!– Жата берсін, біз оғанТеуіп жүрміз сырғанақ! –Шыға беріп ЖалтаңбайҰшып түсті қалпақтай!

Нанымды көрсетіп,Үнімді өшірдім.Бірақ ит арс етіп,Зәремді ұшырды.Білмеймін, бұл сәттеБұрыс кім, дұрыс кім?Сасқаннан мен итке:– Итсің! –..

Ұстаз сөзін айтып жүрем ән қылып,Одан басқа жүрген кім бар жанды ұғып.Ұстаз деген – ұлылардың ұлысы,Қасиеті бас иерлік мәңгілік!

Ұстаз деген – жарық күні ғаламның,Ұстаз деген – анасы ол адамның.Бүкіл әлем мойындайды еңбегін,Сен де одан адам болып жаралдың.

Сенен бақыт тарайды
Баршамызға Ұлы Отан.
Сарқылмайтын қуатым,
Тірегімсің сен, Отан.
Мәңгі соғып тұратын
Жүрегімсің сен, Отан!

Бақытты боп жүргенім
Сенің арқаң, Ұлы Отан.
Елім менің –тірегім,
Құшағында гүл атам.
Шығысыңнан арайлы,
Күліп атқан құба таң.

Қанат қомдап таң атқанда шығыстанТорғайым бар қыраныңмен бір ұшқан.Жүрегім бар жүрегіңмен ұғысқан,Менің елім, менің елім — гүлстан!

Айтпағым бір ағыл-тегіл сыр еді —Шежіреңе ол өлең болып кіреді.Мендегі өнер сен деп өмір сүредіМенің елім, менің елім — жыр елі!

Көкірегімнің үміті мен тілегіКүй боп түлеп, күн боп шығып күледі.Күн астында көк төбелер түледі —Менің елім, менің елім — гүл елі

Отан!Отан!Бәрінен биік екен.Мен оны мәңгілікке сүйіп өтем.Отанды сүймеуің де күйік екен,Отанды сүйгенің де күйік екен...

Мен оның түнін сүйем, күнін сүйем,Ағынды өзен, асқар тау, гүлін сүйем,Мен оның қасиетті тілін сүйем,Мен оның құдіретті үнін сүйем.Бар жәндігін..

Есімде ұстаздың алғаш қарсы алғаны
Айқара есік ашып тастағаны.
Бір мереке, думан болып осы маңда,
Жетелеп бір сыныпқа ап барғаны,
Енді міне..

Әліппемен аштым өмір есігін,
Тербетемін білім бөбек бесігін.
Өмір деген өрлі өзенге шомылып,
Жаттап өстім ұстазымның есімін.

Тез үйрендік әділ мен адалдықты,
Жирендік, ажыраттық жамандықты.
Жалғастырар ақ жолын сенің салған,
Бар деп ұққын әрқашан балаң мықты.

Бізді үйреткен білімге жалықпастан,
Рақмет ұстазыма көзімді ашқан.
Біз – шәкірт, біз – Отанның болашағы,
Білімнің басқышына қадам басқан.

Білім алған өзіңнен,
Дәрігер, ұшқыш, бар ғалым.
Саған ыстық сезіммен,
Қарайды жұрт мұғалім.

Қоссаңдар бірді екіге үш болады,
Деуші едік біліммен күш толады.
Алғыр бол, әдепті бол, сабырлы бол,
Ақылмен іс істесең, оң болады.
Беруші ең..

Ұқсаттыңыз сіз бізді балаңызға,
Ұқсатып ек біз сізді анамызға.
Жақын тарттық, біртіндеп бауыр бастық,
Жүрегіңді ұнаттық арамызда.

Басса бұрыс, жол сілтеп, қате дейсің,
Әр балаға сен ана әкедейсің.
Болашақтың көктеген жас шыбығын,
Бағбанындай аялап, мәпелейсің.

Маған ұстаз үйретті,
Әліппесін өмірдің.
Жан жүйемді билетті,
Күйі шалқып көңілдің.
Қиялымды кездірді,
Таптым ойдың тұрағын,
Маған ұстаз..

Арманым боп аңсаған,
Мәңгілік қалдым мекендеп,
Өзіңе арнап ән айтам,
Ардақтап ұстаз өтем деп.