Өлеңдер ✍️

Бәрі алда деп жүруші ем үміт артып,
Ақбоз көңіл кейде ұшып, кейде қалқып,
Абайлатпай келді де аяр тағдыр,
Жата тұр деп бұйырды төсек тартып.
Денем жатыр, жаныма маза қайда,
Жазғыра ма-ау, аяй ма, жазалай ма.
Тыным алып көрмеген кекіректе
Тиым сала алмадым азалы ойға.
Шекем қысып, шарадай басым ісіп,
Тамырда өзен тасиды қаным ысып.
Айықпайтын ойыммен арпалысып,
Айтысам да жатамын аунап түсіп.
Қайран...
Қайран, сонау бір өткен
балауса кезің!
Құлпырып, бойында қан ойнап,
Билеген бір тылсым сезім
Толқыны тербеп,
Сабыр мен төзім
Тұлпардай тыпыршып,
Баса алмай өзін
Алаулап, Түк көрмей кезің
Тұмандап, Манаурап,
Масаурап өзің
Жүрегің билеген,
Тағатың күйреген кезің.
Қайран...
Қайран, толысқан сол бір бақытты кезім,
Аз ғана сәтке,
Аз ғана сәтке оралса,
Сонау бір қалған аяулы сезім,
Тарс та тұрс ашу шақырып,
Жер қылып бетін қайтарып,
Көргісіз етіп кетуші ем
Іздеймін бүгін...
Іздеймін сол бір
Құрбының қиылып айтқан
Мұң, назын, сөзін
Біліппін қайдан
Жоқты шам қылып,
Оны таң қылып,
Жауып жүргенімді
Қысқа өмірдегі ең қымбат
Бақыттың көзін.
Ұяда көргеніңнен озбай
Сен екеш сен де
Топ жинап, түйіліп келдің.
Бұл неге төрге шықты деп күйініп келдің
Булығып, теріңе сыймай,
Жүзіңнен көк дауыл үйіріп келдің.
Алды-артқа қарамай,
Көк қарға болып,
Күмбезге қонып,
Шолақ мұрныңды шүртите
Аспанға шүйіріп келдің.
Пәледен машайық қашады...
Төрі де, мөрі де
Сенікі бола-ақ қойсыншы
Әйтпесе, байғұс,
Мыйыңа қаның құйылып өлдің...
Тек деп жүрмесінші жұрт
Қалайша таласасың?..
Мынау ойың, бойыңмен
Қай төрге жарасасың?