Сия туралы  ✍️

Қара сия—атақ-данқ пен үлкен мәртебені білдіреді.

Тағдыры жатса да егіз азаппенен,Қашан да қайсар халық,Қазақ деген!Белгісі қайсарлықтыңМықтылықта,Тамыры мықтылықтың ғажап терең!Ғасырлар, Атамзаман..

Сиям менің кейде қара, кейде қызыл, кейде көк,Сол сияны күтіп жатқан қағазым да үйде көп.Ойлар-ойлар түйдек-түйдек келіп қалса кимелеп,Қара сия..

Сия – көктің нұры маТұратын жауып көктен,Əлде бұлттың сүті меТүсірген сауып көктем.Əлде құдық суы маТүйеден ауып кеткен?!Сия – ғарыш тасы ма,Түсті ме..

– Мына сия көк пе?– Көк.– Мына қарындаш көк пе?– Көк.– Аспан көк пе?– Көк.– Шөп көк пе?– Көк.– Жоқ!– Неге онда «көк» дейдi,Көк жапырақ..

Сия-сауыт запыранға толып тұр. О, Тəңірім, зарықтырма, зорықтыр! Алдыменен, сен тыңдайтын күнəні, Жазайын ба, жазбайын ба, соны ұқтыр.Заманыңның..

 Қара сия осы үйдің кітап шкафында қашанда ешкім қол жетпейтін, бөлек орында тұрады. Аса құндылығы асқаннан емес. Бұл құрғыр, байқамай аңдаусызда..

Тіл – бұлбұл, көңіл – бақша, ой – тас қорған,Жігітке қиын екен ғашық болған-ай.Ой, ақ сия-ай,Ақ сұңқар,Екі-ай бала-ай.Сыртыңнан дидарыңа болдым..

(Ә. Тәжібаевтың 50 жасқа толғанмерекесінде оқылған өлең)Шыңдарын аялаған аспан сүйіп,Оралдың таулары бар асқан биік.Жасаған шебер қолдар сол..

Мінсе берік, шапса жүйрік қазан атым,Құлақ сал «Телқоңырға» жамағатым.Баласы Қожағұлдың Біржан салға,Жіберген хат пен қалам, аманатым.Мінуші ем..

КІРІСПЕҰлы адам! Енді қалам, сыяменен,Қуат ап құдіретіңнен құям өлең.Кеудемнен көтерілді дауылды күшӨзің боп ойы биік, қыялы өрен.Қорқыттың әм..

Сөзіне (жүзіне) ақ қағаздың тартып қалам,Сөйлеген хихаясын барша ғалам.Болса да аспан - қағаз, дария - сия,Болмайды сөз аяғы түгел тамам!Көшпелі..

Қолыма қағаз, сия, қалам алдым,Алданып сұм жалғанға жолдан қалдым.Қосылған көптің басы жер болған соң,Жәрмеңке-Баянаула - соған бардым.Саудам жоқ..

Ақ қағаз, қалам, сия келді бізге,Жабырқап жабы малдай жүрген кезде.Қолына қалам, қағаз алғаннан соң,Толғанып кірді Мәшһүр сөйлер сөзге.Жөнелді..

I
— Не деп жазайын? - деді де Егор қаламын сияға малды.
Василиса қызын көрмегеніне төрт жыл болған. Ефимья дейтін қызы ерте тұрмыс құрған соң..

Сөзінде тұрмады деп өкпелей көрмеңіз, түгел жазып беруге уақыт болмағандығын жазылған қағаз, қалам, қара сия формасынан да аңғарарсыз. Және оразадағы..

Құдығымды қапқа салып,
Бірге өзіммен жүрем алып.
Сәйгүлігім әлсін-әлсін
Су ішеді аузын малып.

Жауабы: Сиясауыт

Бар ойынды жиямын,
Ақ қағазға құямын.

Жауабы: Сия

Кiшкене құдықтан,
Найза ұшты шыбығым,
Су iшiп құныққан.

Жауабы: Сиясауыт

Басқа жазушылар сиямен жазса, біз қанымызбен жазамыз.

Бар ойыңды жиямын,
Ақ қағазға құямын.

Бір кісі он әскермен жүреді ылғи,
Әскері мұздан бөрік киеді ылғи.
Кісі отырып, әскері қызмет қып,
Еңбегі иесіне тиеді ылғи.

жауабы - Он саусақ..

Он қойым өміріме болады азық,
Инемен суарамын құдық қазып,
Жатсам да, тұрсам-дағы өз қасымда,
Өзімнен көрген емес кейін қалып.

жауабы - Он..

Зерек бала қолданса,
Көңлі тояр.
Жалқау бала қолданса,
Қол-аяғын бояр.

Ағартуға жоқ,
Қарайтуға әйдік-ақ.