Ағыс туралы  ✍️

Өзеннің ағысындай өмір ағыс,Адамның шолатындай көңілі алыс.Ұяты, көз жанары сөнбесе егер,Билейді ар-ожданмен, тегі намыс.Ағыспен бірге ағады..

Арманмен аралаймын, ел кеземін,Ел деймін, Елім деймін, Елде өзегім.Өмірден талай тарлан дүлдүл өткен,Дүние, Өлең-жырдыңн бер кезегін!Өмірден өтіп..

Дарияның қарсы жүзер ағысына, Білмесең мінезімді, тағы сына. Еркіңде – басқа секір, төбеме шық, Алайда шақпақ жақпа намысыма!Сонан соң тақпа титтей..

Өмірдің төтеп сан ағысына,Күндерім өтті шерге тең.Бейнеңді байлап қалам ұшына,Жаныңды үнсіз тербетем.Бір кезде әппақ үміт болғансың,Пәк болып түсіп..

Ағыспен қатты ақпап ең,Қалыппен ізет сақтап ең,Есігің жабық мен келсемКімге сен, қалқам, жақпап ең?Кітаптың бағын баптап ең,Сенімді сенген ақтап..

Жылдам ағыс көрсең—қуаныш.

Тулаған толқын ағыс тума мұнда,Жүзесің желқайықпен жыр ағынға.Сүгір мен Бүркітбайдан тәлім алған,Рейім сазы қалды құлағымда.Күмбірлеп кеудең толар..

Өз желкенін Жердің тынысына тура келтіріп кергендер алысқа айдап, ашық теңізге алып шығар ағысқа ілігеді.

Ағыспен ғана жүретін, өзін ешқашан да тұйыққа тіремейтін, өзін-өзі ешқашан қабырғаға керіп қойып, алқымнан алмайтын адам болу – түкке тұрмайтын іс.

Ағысымен ағып келед сең денем,Ойламаймын не болар деп ертеңім.Сіздің жақта бақыт бар деп сенген ем,Жеңіліспен аяқталды ертегім.Сіз..

Көңiлде – дүлей бұлқыныс,көк айдын асау, қос жаға;мөңкидi өзен жұлқып iш,жеткенше тұйық тоспаға.Үрейге жанды көмедiдүлейдiң асау ағысы;арнасы неткен..

Өмірімнің өзені жайлап ағып,Тоқтайтынын кім білген қайда барып.Жылап аққан жылғаға құймаса екен,Азуымды жүргенде Айға жанып.Қылмыс жайлап, өршіген..

Бұл жырларымды белгілі татар жазушысыҒариф Ғұбайға арнаймын.Көп көреген түсімдеҚазан –данқы биік бұл.Қазан қала ішінде:Жылы желдер есіп тұр,Нұрлы..

Терең өзен шымырлап қана ағады. 

Өзеннiң арғы бетiнен тура осы тұсқа өтуiң керек болса, жоғарырақ ал. Сонда ғана ағыспен керектi тұсыңа барасың.