Өмір туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Басқа: 1
Мақал-мәтелдер: 245
Жұмбақтар: 2
Тақпақтар: 15
Өлеңдер: 1679
Нақыл сөздер: 508
Құттықтау, тілектер: 1
Туындылар: 7
Әңгімелер: 71
Ертегілер: 5
Поэмалар: 4
Шығармалар: 11
Анекдот, әзілдер: 5
Аңыздар: 2
Эсселер: 12

Бәрімізде бұл өмірдің қонағымыз
Жан емеспін өмірде талғамы көп, Бұл сөзімнің арасында жалғаны жоқ. Бөлінгенді ортасынан бөрі жеген, Дараланып жүлдені ешкім алғаны жоқ. Бастау алған..
©  Асқарбек Бектемісов
Көкірегі күйлі өмір, шерлі өмір...
Көкірегі күйлі өмір, шерлі өмір,Сенде өсіп солып жатыр сенде гүл.Соның бәрін енді-енді түсіндім,Ақымақпын, ақымақпын мен де бір.Ойлаппын ба жанған..
©  Жарылқасын Аманұлы
Өзгеріп жатқан өмір-ай...
Өзгеріп жатқан өмір-ай,Көнерген қайран көңіл-ай.Бесіктей еді білегім,Түкті еді қайтпас жүрегім.Кемпірім, қайран кемпірім,Шиедей еді..
©  Жарылқасын Аманұлы
Адам боп келдім өмірге...
Адам боп келдім өмірге,Адам ғып өткіз, Тәңірім.Болады екі ғаламда,Өзіңнің еткен әмірің.Көрсете көрме біреудің,Қорлығы менен зәбірін.Тілегім, Тәңір..
©  Жарылқасын Аманұлы
Өнеге өмірім де, өлеңім де...
Өнеге өмірім де, өлеңім де,Бақыттың бұдан артық керегі не?Күй шертіп, әнімді айтып отырамын,Шым батып ойдың кейде тереңіне.
©  Жарылқасын Аманұлы
Кімге жақсы бұл өмір, кімге жаман...
Кімге жақсы бұл өмір, кімге жаман,Кімге жарық бұл өмір, кімге қараң.Тұңғиыққа батырып, тұншықтырып,Бір қиындық кездесер күнде маған.Бір қиындық..
©  Жарылқасын Аманұлы
ӨМІР
Тәуекел атты тарланның,Тұяғын тұқыл тағалап.Таптырмас тарпаң арманның,Қап тауын жүрмін аралап.Қыранның үсіп қанаты,Ұша алмас шыңды шарладым.Өзі жоқ..
©  Жарылқасын Аманұлы
БӘРІ ДЕ ӨМІРІМНІҢ – ӨЛЕҢІМДЕ
Бәрі де өмірімнің – өлеңімде,Өрім де өрмелеген, төменім де.Тұнығым, тұңғиығым, тереңім де,Ту тігіп, дабыл қаққан белеңім деБәрі де өлеңімде..
©  Жарылқасын Аманұлы
АДАМ ҚОНАҚ ӨМІРГЕ
Адам қонақ, – деп айтады, – өмірге,Өмір, онда қуаныш бер көңілге.Қоштасуға асықпағын ертерек,Ол қоштасу біздер үшін жеңіл ме?Туған жердің тауы, тасы..
©  Жарылқасын Аманұлы
Өмір кезек
Апам ҚаймаққаКөз ілмей шығам бұл күнде,Ауылға қашан келесің.Қиын боп оқу, жүрсің бе?Түсіме жиі енесің.Әкең де үнсіз қарайды,Сен келер жаққа,Жолға..
©  Ислам Қосжан
Өмір – өлең
Жатарда,Үш қайырған келемеден,Туса ғой дәл осындай кемел өлең.Кәдімгі жапырағы,Сабағы бар,Дәптерге көшет қылып өлең егем.Сапарда,Үш қайырып..
©  Ислам Қосжан
Тұсауымды кесіңдер өмір, менің
О, Дүние,Сұрағым бар, сұрар менің,(Түбі біреу сырымды ұғар менің).Метеориттей аспаннан тасталған боп,Өмір сүрсем...Қайтадан басталған боп,Сонда маған..
©  Ислам Қосжан
БҰЛ ӨМІР НЕТКЕН ЫСТЫҚ, КЕРМЕГІ БАЛ
Бұл өмір неткен ыстық, кермегі бал,Әр жанның өз қуаныш, ермегі бар.Қолында біреулердің билік, жарлық,Қолыңда біреулердің шөлмегі бар.Жасырып жүрегіне..
©  Жарылқасын Аманұлы
ӨЛЕҢДЕРІМ, ӨМІРЛІК ЖАН АСЫЛЫМ
Өлеңдерім, өмірлік жан асылым,Табар бір күн өмірден жарасымын.Әрбір сөзі – дүрсілі жүрегімнің,Әрбір сөзі – жанарым-қарашығым,Жан асылым өлеңім –..
©  Жарылқасын Аманұлы
БАЛ ӨМІР
Бал өмір, балбырайын саяңда елтіп,Бақыт бер, абырой бер баянды етіп.Күліп кеп күңірене шығатұғын,Дос берме, туыс берме аярлы етіп.Жақын боп..
©  Жарылқасын Аманұлы
ӨМІР
Тәуекел атты тарланның,Тұяғын тұқыл тағалап.Таптырмас тарпаң арманның,Қап тауын жүрмін аралап.Қыранның үсіп қанаты,Ұша алмас шынды шарладым.Өзі жоқ..
©  Жарылқасын Аманұлы
Бұл өмірдің болғанымен жолы ұзын...
Бұл өмірдің болғанымен жолы ұзын, «Жол мұраты – жету» – нағыз парызым. Көріп келем тарпаңы мен құланын, Көріп келем доңызы мен қоңызын.Арым таза..
©  Ақылбек Шаяхмет
Өмір мен көрген...
(бес буынды жыр)Миым биікте, Аузым төменде, Көзге күйік пе, Дертті жөн емдеу.Қайттік енді біз,Жөтел – тамақта, Кірпік – сүңгі мұз, Қырау –..
©  Ақылбек Шаяхмет
Не жоғалттым бұл өмірде?
Не жоғалттым бұл өмірде? Көп нəрсені жоғалттым! Білместіктен ата-анамды қызарттым... Бірақ, мені əлсіз жанға санама, Перзентімін тартып туған далаға..
©  Ақылбек Шаяхмет
Бұл өмірдің тартқан талай азабын...
Бұл өмірдің тартқан талай азабын,Көшпенді боп күзден қысқа, жаздан күзге жол шеккен,Қой аузынан шөп алмайтын қойдан жуас қазағым,Күндер болса төзе..
©  Ақылбек Шаяхмет
Ашпайсың маған кейде, өмір, есік...
Ашпайсың маған кейде, өмір, есік,Сүйсем де мен өзіңді өліп-өшіп.Біреуге барам сосын ісім түсіп,Жүремін біреулермен керілдесіп.Жүрсем де тіршілікте..
©  Ақылбек Шаяхмет
Аз емес өмірдің қызығы...
Аз емес өмірдің қызығы,Қайғы да тұрады тізіліп.Кей-кейде көңілің бұзылып,Көзден жас түседі үзіліп.Көкейді толтырып тілегің,Əлдеңе қалайды..
©  Ақылбек Шаяхмет
Телегей өмір тасқынын
Телегей өмір тасқынынБөгей де алмас еш қамал.Өтіп те кетті жас күнім,Жақсылық көп пе еске алар?!Сапарға шықсам жел күні,Қалмады менде басқа..
©  Ақылбек Шаяхмет
БАРАДЫ ӨМІР ӨТІП...
Тұра алмай көңіл бекіп,Барады өмір өтіп,Қарттардың көбі шала,Жастардың көбі «жетік».Үстіңе киген тондыКеткендей біреу сөтіп,Тозатын мезгіл болдыКисең..
©  Ақылбек Шаяхмет
СҮЙЕМІН СЕНІ, ӨМІР, МЕН!
Еске алып өткен күнімді,Отырмын ойды түлетіп.«Іңгəдан» бастап жырымды,Өмірге келдім шыр етіп.Нұрланған көктем таңында,Жатқанда байтақ жер..
©  Ақылбек Шаяхмет