Рза қунақова туралы Өлеңдер ✍️

Самал кеште сайраңдап, жүрсем деймін мəңгілік,Тұрса деймін отау үй оркестрдей жаңғырып.Бұлбұлдайын бақшада отырсыншы достарым,Базар етіп үйімді..

Кейде көңілім дариядай толқып тасыған,Шынар болам тербелген шың басынан.Кіріп кетіп Күн-көңілге шөкім бұлт,Кездерім бар өздігінен жасыған.Түндер..

Ауылдағы əжелердің дарқандығын сұрама,Əр адамға сақтайды олар мүше-мүше сыбаға.Отыра қап айтып кетсе, жеті атаңды тізеді,Шеттерінен ағып тұрған..

Қараса біреу көз алмай,Өзіңді содан қызғанам.Тулайды сезім төзе алмай,Сөзіңді содан қызғанам.Ұқсаса саған бір кісі,Жүзіңді одан қызғанам.Айнымаса да..

Аралап астананың бақшасында,Талай сыр қалды-ау əрбір бақ қасында.Сенбі мен жексенбіде келетұғын,Күзетші махаббаттың қақпасына.Келгендей құрбысы мен..

Мен сеніАлтыннан да асыл көрем,Өзің беДеймін ғұмыр – ғасыр деген.Мен сеніЖұлдыздардан сəлем айтқанАқ нөсерден жаралған жасын дер ем.Мен сеніТаудағы..

Шіркін-ай, қызық қыз деген,Арманнан үміт үзбеген.Адамдар көп қой біз деген,Үміттің отын іздеген.Сонда да маңғаз жүретін,Наздана ғана..

Сен мені іздеЖол жүріп шаршағанда.Сен мені іздеҚара көзді аңсағандаМен сенің жырың болам.Сен мені іздеҚарсы алғанда көктемді.Сен мені..

«Келін» десе келінсің, қысылма сен,Ұяңдығың бірақ та жарасады.Қызыл шай мен төріңді ұсын да сен,Отыра бер, қонақ мəз тарасады.«Келін» десе келінсің..

Ақ сəуле болсам, гүлдерге нұрым түсетін,Ақ шарап болсам, қуанған адам ішетін.Ақ сұңқар болсам, биікке ғана ұшатын,Сағыныш болсам, ғашықтар аңсап..

Шың болсаң мұнарланған,Шынар едім төсіңдегі.Жетуге құмарланған,Мəртебемді өсір менің.Аялап ақ самалың,Шақырсын шабытымды.Таусылып басқа амалым,Сыр..

(Роза Бағлановаға)Бабамыз əн-күй десе ұйып қалған,Əуенді əн – əрқашанда сүйікті арман.Біз де əнге құдіреттей табынамыз,Дауысыңды естімесек..

Армысыңдар, ақ жеңгелер, ақ маңдай?Бармысыңдыр, əнші құрбы, ақ таңдай?Жүздеріңде, жеңгелер-ау, қоңыр тап,Кең даламныңқоңыр желі жатқандай.Армысыңдар..

Дақ түссе көңіліңе,Тұмандай тұнжыраймын.Бақ келсе өміріңе,Мың күліп, мың жылаймын.Қашанда ең сүйіктім – Сен үшін таласамын.Сен барда ең биікпін,Сен..

«Əкең болған қайсар» деп,Жолдастары мақтайды.«Шешең болған жайсаң» деп,Сырластары мақтайды.«Ағаң жомарт болған» деп,Жыр қылады құрбысы.Жақсы сөзін..

Ой теңізін сапырып, көз ілмеймін талай күн,Суреті жоқ əкемнің сағынғанда қарайтын.Жабығамын, жасимын ойға батып кейде осы,Неге, неге қалмаған əкемнің..

Көктемсің Қырымдағы,Неваның ақ таңысың.Сəуле – күн нұрындағы,Көкшенің бақтарысың.Сен батыр арманысың,Семсердей сертте сынған.Сұлудың жан-жарысың,Мерт..

Соғысты білемСолдаттың ағаш аяғынан,Соғысты көрдімЖауынгердің қайың таяғынан.Соғыс салған жара бар жүрегімдеЖазылмаған əлі де баяғыдан.Соғысты..

Көргенім жоқ соғысты от ойнаған,Көргенім жоқ солдатты атойлаған.Естігем жоқ дауысын зеңбіректің...Əңгімелеп берді тек атай маған.Білемін, ағам жүрді..

Бір тамшы жас – жалғыз жүрек жалыны,Бір тамшы жас – кеткен кектің қарымы.Бір тамшы жас – жанарыңнан жалт еткен,Көңіл толы қуаныштың жарығы.Тамшы..

Демеңдерші: «еркем неге кешікті?» –Əндете бер ашып қойып есікті.Қыз сырына тек барлаушы жеңге екен,Бұл тентегің сыртта жүріп кеш ұқты.Ашылмаған..

Күн нұрының ыстығы ма, жүзің сенің қара ғой,Ал шашыңның қаралығын салыстырам көмірмен.Менің-дағы қаралығым саған түрлі салады ой,Жаралғанда мен..

ІТаныс маған жасымнанСуреті ағаның.Өткізген оның басынанЖайларын еске аламын.Əкеймен бірге қой бағып,Байларға жалшы болыпты.Тағдырына ол налып,Аязда..

Сен сияқты бөпешіңКүле алмайды.Сен сияқты томпаңдапЖүре алмайды.Сен сияқты «мама» депАйта алмайды. Сен сияқты сөзге сөзҚайтармайды.Сен сияқты..

Ішінде ойнап жүрген көп баланың,Жылағанын «Нұрлан ба?» – деп қаламын.Қөңілім дамыл таппай, далаға ауып,Аулаға əлсін-əлсін көз саламын.Бір сəтке олсыз..