Жарылқасын аманұлы туралы Өлеңдер ✍️

Есіл-дертім өзіңе құлауменен,Бір сен деген бағымды сынауменен.Сезім деген шырмалып бұғауменен,Қырық тесік көңілімді құрауменен.Абайсызда тұншығып..

Айтатын саған, арманым менің көп еді,Тағдыр-ай, тағдыр, тілімді кесті, бөгеді.Сарғайып барам, көңілім жасыл көк еді,Көктемім болсаң, нөсерің қашан..

Мені сендей ешбір жан ұға алмайды,Көңілімнен ұқса да шыға алмайды.Бірін-бірі қаяусыз сүйген жандар,Бірін-бірі көре алмай тұра алмайды.Жаным сүйген..

Қиын болды-ау, бұл маған қиын болды-ау,Қиылғаным – бір ала құйын болды-ау.Жалын жұтып өзіңе жазған жырдың,Қара бақыр құны да тиын болды-ау,Бұл..

Өтіпті-ау, жеңгей, дәуренің,Арман ғой енді бәрі де.Көзіңнен ұшқан сәуленің,Нұрлысы-ай, шіркін, әлі де.Сүзіліп сырттай сұқтанып,Қараймыз құлын..

Көз алдымнан дидарын кетер емес,Бір өзіңе ешбір жан жетер емес.Тұсау жіптей десе де ғұмыр қысқа,Сенсіз бірақ күндерім өтер емес.Айдай болған айналдым..

Сен сүйгенді мен сүйсем айып па екен?!Айтқан серттен қалайша тайып кетем.Аягөзде туылып Баян сұлу,Туар жері Жібектің – Жайық па екен?!Әр жердің бар..

Жанарым-ай, бәріне кінәлісің,Қимастықтан тұр енді жылап ішім.Мен кінәлі емеспін, мен кінәлі,Мына еліктің күнәсіз лағы үшін.Бөленді ол бөлекше..

Саған қолым жетпейтіні белгілі,Маған сенің елтпейтінің белгілі.Сен Ләйлі боп тусаң дағы мен үшін,Мен Мәжнүн боп кетпейтінім белгілі.Сұлуларға жаны..

Гүл екенсің, аңқытқан гүл иісін,Кеудем толы әлі де тұр иісің.Жанап өтті жанымнанЖүрегімеИісіңнен дірілдеп жыр ұйысын.Жанарыңнан төгілген сәулелі..

Талқан етіп тағдырдың қыл шылбырын,Туды десем сенем бе сыршыл күнім.Сапырылған санамда шайқатылып,Сағыныш боп әлі де тұрсың, гүлім.Тілеуші едім..

Жайылып жастық болып көрінгенге,Жалғасып жең ұшынан бөлінгенге.Жасаған жақсылықтың қайтпай бірі,Ұялдым өзге түгіл өзімнен де.Қу кетті өз ұпайын..

Қайда жүрсем шықпай қойдың есімнен,Мен де сенің кетірдім-ау мазаңды.Үмітсіз көпҮміттенер жесірден,Бірі десең, берсін Тәңір жазамды!Жан екенсің..

Сенесің бе, сен бұған сенесің бе?Осылай да түсіме енесің бе?Әлем – теңіз, біз егіз, бір ғажайып,Құдіреттің келеміз кемесінде.Сосын саған жыр оқып..

Суық жел инедей боп шаншылып тұр,Бұзылып күннің түрі қарсы ұрып тұр.Ебелек, қаңбақ түгіл, алты қанатАқ үй де солқ-солқ етіп алқынып тұр.Теңіздей..

Қарашы мына күннің түнерісін,Кетпек пе тып-типыл ғып гүл өрісің!Жарықтық, жадырағын, ертең мейрам,Халықтың қара құрым тілегі үшін,Жаратқан, халқынды..

Бөліссек те теңдіктің правосын,Әдебінен ата-ана мұра қалсын.Мұра қалсын, ұрпаққа ұнағасын,Ері алдында әйелі иба сақтап,Сынықтықпен сыйласын қыз..

Аулақ жүр менен, аулақ жүр, арамза болсаң аразбын,Сусыным қанған сырына сырғыған сендей сабаздың.Жылуын тосқан жатқа да жазықсыз..

Жанып тұрған жалыннан жаралыппын,Даналықтан жаныма нәр алыппын.Батырлықтың бойымда белгісі бар,Белгісі бар тағы да балалықтың.Өшіп барып өртене..

Керек пе, керек жерде мақтана алам,Ақын ғып, киелі ғып тапқан анам.Жалғандық мен бар жерде жалт бұрылып,Оңбайды аққа қара жаққан адам.Ақынның ел..

Күйінемін мен кейде, күйінемін,Келтіре алмай тірліктің иін, ебін.Шеше алмай қойдым-ау шідерімді,Шешілмейтін не деген түйін еді?Жадау күндер жаздырмай..

Біреулер міндет артса асын беріп,Біреулер жүр менен өзін басым көріп.Бармағы балдылар да наз айтады,Жазғын деп мақтау өлең қасыма еріп.Болады..

Қанатың тала көрмесін,Маңдайың мейлі терлесін.Жігерлі менің жерлесім,Жалынды менің жерлесім.Жүлделі болдың жасыннан,Жүлдесіз болу ерге сын.Қалқан боп..

Жандарыңды жайсаңдар бір жаздырып,Бар-жоғыммен кетейін риза қылып.Мені өмір басында жаратыпты,Жоқтан бар қып, жомарт қып, мырза қылып.Бары-жоғы..

Тыншымады көңілім тыншымады,Тыншымастан қай жаққа құлшынады?Бірде күндей жап-жарық, бірде түндей,Жанып-өшіп жанымның мың шырағы.Жанып-өшіп жанымның..