Мақтану туралы Өлеңдер ✍️

Мақтанға еріпТүймемдіАғытқан да кезім бар.Мадақтаудан кейде ендіЖалыққан да кезім бар.           Шығармай жыр төріне,Қамыққан да кезім бар.Талантымды..

 Айыптымын!Менменшілдік жүріпті жайып мұңын.Төмендігін білсем де, мен затымныңДедім ылғи биікке лайықтымын.Ханнан бұрын ханшайым болам..

Қалаға, кемеңгер жас – алпыстасың,Бұл шақта ақшам алыс, талтүс басым.Мол болсын ішкі тартыс шығармаңда,Өзіңмен өмірде ешкім тартыспасын.Мұзтаудай..

Сөйлемеймін суайттай мақтанып құр,Жыр толғасам сырымды ақтарып бір:Менің мына кеудемнен дауыл ұрып,Көкірегімде қып-қызыл от жанып тұр!Кәдімгі от!Бір..

Нөсерлетіп жауам деп мақтанбаймын.Тауда шөгіп бұлтым жоқ жатқан дайын.Күнім ашық, масайрап көрінсем деБұлағым көп жамырап аққан дəйім.Көкірегінен..

Мен қалай елімді айтып мақтанбайын,Қоңыраулап,Қоңыр үнді Мақпалдарым –«Жер – Аспанды» желпінтіп Қабылаштар,Қондырып «Қоңыр қазын» жатқанда айдын.Ел..

Сөзі ғибрат тараған хатта қалып, Асыл аз ба әспеттер жаттап алып?Ілиястай Сәкенді қатар жүріп, Шын сүйсініп, сыйлауға сәт табалық. Саф алтынды бос..

Керек пе, керек жерде мақтана алам,Ақын ғып, киелі ғып тапқан анам.Жалғандық мен бар жерде жалт бұрылып,Оңбайды аққа қара жаққан адам.Ақынның ел..

«Достарым көп, жауым аз!» – деп мақтанып,Отыр біреу жарылуға шақ қалып.Досым көп деп керегі не тоқталып,Жауым көп деп керегі не ақталып?!Жауларым..

Жаз ыстығы – маусым менен шілдеде Бөленгенде үлде менен бүлдеге, Ер-тұрманды атым тұрды кермеде, Қолда күшім, бойда қуат барында Тұнжырадым мен..

Ақ алтынға оранған ақ даланы,Араласам, Ел сырын ақтарады.Сырдың екі бетіне салған көпір,Есінде бар халықтың сақталады.Өзгеге байландырмай..

Жер қойнынан от алған,Тау қыртысын қопарған,Адамзаттың атағынАйға дейін апарғанОтанымның ұлымын!Сертіне жұртты сендірген,Тонналап бидай..

Кең байтақ Сарыарқаның даласында, Есілдің еміренген жағасында.Ертегі-аңыздарда айтылғандай,Ғажайып бір қала тұр нанасың ба?Қайырмасы:Ірге тасын өз..

Сен алданба, дұшпан өзін алдасын.Жоқты мақтап дұшпан тағар барға сын.Сақтану мен мақтанудың арасы,Өлім менен өмір сынды жап-жақын.Сақтан балам!..Сол..

Жалғанның бізде білдік ақ-қарасын.Білген соң көлеңкеңнен сақтанасың.Бесікке бес қонақтапДəурен сүрдікНесі бар мақтанатын, ақталатын.Біз кеше сəби..

Мақтанатын адам деп, атам деп бір,салған ізі десек те жатар көп күн,дала саған болады көңіл айтса,қазасы үшін кешегі Махамбеттің.Барлық жүйрік бір..

Осы біз шындықты айтсақ өлеміз бе?Орынсыз мақтанамыз келеміз де.Бір жерде бір сөзіміз өте қалса,Көзіміз шыға келер төбемізге.Еліріп ешбір жанға..

Жұмысшының қызымын депБастап едім сөзімді,Мырс етіп миығыңнанСығырайтып көзіңді,Қарап маған АлатауданШарпып өттің сезімді,Бата алмадың, ерініндеІркіп..

Нұр төгіп күн аспанда мақтанады,Жер - ана қазынасын ақтарады,Кеңесіп бірінші Май мейрамындаӘлемге еңбекші тап мақтанады.Шаруа, eгic еңбек біріге..

Мақтандым бүгін, мақтандымТөбем жетіп аспанға.Үміт сырын ақтардым,Қоймайын деп қашсаң да.Адам адам болғалы,Бұл қуаныш болған жоқ.Жер-дүние орнап..

Мен сені жүретінмін мақтан көріп,қызғыш боп, өсек айтқан жаттан қорып.Өзгеше жұрттан бөлек жан дейтінмін,жоқтай бір көлеңкесі таң кейпіңнің.Аңқау да..

Есбергенов мақтана келеді.Ішіндегі сырын ақтара келеді."Министрдің путевкасыменКелдім!" — деп сөзі бастала береді, —Жағрапияның барлық..

Жүрекке бүйрек бір күн мақтаныпты,Қалдырмай ойдағысын ақтарыпты:— Сен мені жүрсің, достым, жақсы ұғынбай,Көрдің бе жамылғым май, жастығым..

Ойы жүйрік, ісіне жоқ шамасы,Ол бір жүрген ойсыз адам баласыЖайнайды екен күшейтіп, қосып айтылғанСөзіне қарай көзінің ақ пен қарасыОл орынды мақтану..

Дәулетбақтан - Ноғайбай сен бір арсыз,Байсүгір - Қараталдан тұғыянсыз.Ыстанбек төремін деп мақтанбағын,Бұл арсыздың ішінде сен де барсың.Қаратал..