Айып туралы Өлеңдер ✍️

 Қарғам менің...Қиылған қарлығашым...Жатырсың ау...Гүлдеріңмен жайқалдың,Қу заманның қыңырыда сыйдырмай,Алып кетті-ау келмесіне сапардың.Тұрушедің..

Жанарымның жарқылына жиып мұң,Мені қандай құдіретіңмен ұйыттың.«Кете бер» деп танытсам да өрлікті,Ұмыта алмай жүрмін əлі, сүйіктім!Кімсің..

 Айыптымын!Менменшілдік жүріпті жайып мұңын.Төмендігін білсем де, мен затымныңДедім ылғи биікке лайықтымын.Ханнан бұрын ханшайым болам..

Айыптама аяулым-ау,Тiрлiгiмдi баяу мынау.Қолдаушым да, қорлаушым да,Төңiректеп таяу жүр-ау...Таяу жүр-ау иықтасып,Ұпайларын сұрыптасып.Бiрi сүйсе..

Жаныма көргеннен бе жақын бəрін,Оқимын əр заманның ақындарын.Кеудеме ұялатып ақылдарын,Жырларын, өсиеттерін, нақылдарын...Ортақ мұң, ортақ қайғы..

Жүруді тар соқпақпен үйреніп мен,Аңқау ем, аңғарымпаз күйге еніппін.Қорғайтын тағылардан шоқпарымдыТастамай лақтырып, сүйреп өттім.Алланың құлымын..

Адасқанда айып жоқ, Үйірін тапса қайтадан. Кеткен жаман ғайып боп, Қырсыққа бастап әр қадам.

Бұлт айыпты ағаң аттан түспесе,Су көбейсе ылди-төмен жол шегер.Тауда әйелдер қанша тамақ істесе,Ауа райы көрсетеді сонша өнер.Міне, тағы ақ бұршағы..

Айыбым болса, кеше жүр,Асқақтау жердің маралы.Жырладым сені неше жыл,Жындантып неше қаланы.Траптан түссең алға аттап,Тәкаппар, асқақ түрменен.Қалың..

Сен сүйгенді мен сүйсем айып па екен?!Айтқан серттен қалайша тайып кетем.Аягөзде туылып Баян сұлу,Туар жері Жібектің – Жайық па екен?!Әр жердің бар..

– Ой, есалаң!Күйеуіңнен неге бездің,Жаман жігіт емес еді,О не сездің?!– Істі құдай ұрған күні,Институттан қуған күніРесторанда танысқан.«Қарындас»..

Есіркесін, теріс десін мені кім,Бір шумаққа он кінәрат телідім.Өлеңімді бөлшектеймін осылай,Бөлшектенбес үшін кейдесенімім....Көп былықтың – болғаны..

Сұм жаласын жабам десе адамға,Бұйым боп па қорқау қасқыр заманға.Асқаровты сенсің деп те күйдірдіӨрім жасты бастап шыққан алаңға.Көкірегің – жарық..

Айыбым болса кеше жүрАсқақтау жердің маралы.Жырладым сені неше жылЖындантып неше қаланы?Траптан түссең алға аттап,Такаппар, асқақ түрменен,Қалың ел..

Аға дедім, алдыңнанӨтуді кесіп лайықКөрмедім де, жол бермедімСол үшін тактың ірі айып.Ұлтымды бастың бетіме,Жалғадың да «шылықты».Сол сәтте сізден..

Айып па екен жалынбай,Жағаласып бас қорғау,Ез қылықпен есергеЕсе беріп, бос сорлау?Бақырайтып көзіңдіЖала жапса күйелеп,Оған қалай төзесіңҚалғандай..

Алдыңа келсе айыптың,Кешілмес күнә жоғы рас.Бірақ та еткен оралып,Жоғалған көңіл табылмас.

Пәк адамға ғайыптан,(Дәлелім мол сүйенер).Тағылады айыптар,Жағылады күйелер.Ел мықтысын «жазалау» –«Зікіршілер жиыны».Ол күйені тазалау,Қиындардың..