Кінә туралы Өлеңдер ✍️

Кінәлі кім, қоғамым ба, өзім бе?! Өкініштен өрт тұтайды көзімде. Алғыс айту керек аңқау Арманға, Алтын алқа тағу керек Төзімге!Кінәлі кім,Сен бе,Ол..

Қалқам, сені кінәлайын неге мен?!Баяғыдай көңіл болсын деген ем......Бірақ енді соның бәрі арман ғой,Ортасынан қақ бөлінді керегем.Ызғар шашып ұя..

Шағала құстай, теңізді аңсап, шарқ ұрам.Сағыныш емес,Жанымды өрті шарпыған.Өкініш емес, өрт болып бойда өрілген,Өлеңді сүйген жүректе жатыр бар..

Мынау ғалам арылсын деп күнəдан,Аспанға ұқсап,Ағыл-тегіл жылаған.Арашалап алғаусыздау үмітін,Қара жерге қыламық боп құлаған,Қар секілді бола алсақ..

Тапсырды да ТөкенгеОсы биыл көктемдеСабақтан Əлім кешікті.«Ауру» – деді Төкен де...Біраз минут өткендеҚақты біреу есікті.«Да!» – деп қалды..

О, құдретті Аллаһ, кінəлама ешкімді,Онсыздағы күнəсіздер аз бүгін.Пенде шіркін қателігін кеш білді,Көкжиекке қонақтады жазғы күн.Ақылдылар кемшілігін..

Көкке қарап талпия ма мұрындар,Оған мейлің шырылдама, шырылда, Көздің жайын түсінбейді жылаулы, Ауыз қалар аңқиюмен сұраулы. Момын құлақ кімге барып..

Кінə қойма мыңмен жалғыз алысқан,Құдіретті үн, естіледі алыстан.Сол құдірет –Адамзаттың Абайы,Кемеңгер де данышпан!Кінə қойма мыңмен жалғыз..

Бір құдірет жаратқан соң пендесін,(пендесіне берілген ғой ол кісі).Жалғыз ғана жақсылықтан өзгесін,Келмеген-ау өз көзімен көргісі.Ауылдан біз(ол да..

Әдірә қап мәні жөн-жосықтың да, Күмп құладым бейуақ оқыс мұңға.Көтерем деп жүргенде не бір сынды, Мұндай сұмдық боларын тосыппын ба?!Тағдыр сенің..

Жанарым-ай, бәріне кінәлісің,Қимастықтан тұр енді жылап ішім.Мен кінәлі емеспін, мен кінәлі,Мына еліктің күнәсіз лағы үшін.Бөленді ол бөлекше..

Көгіс-сұрқай аяқтары тырбиыпӨліп жатты тротуарда балапан:атқан секілді еді жаңа ғана таң,Әлдекімге өлетін де уақыт болып қалған ба? –Жаным жидіп..

Актіге жазылған Факті Өзін былайша мақтайды:– Осы жұрт менсізЖанын қалай сақтайды?Қойды қойшы жесе де,Зоотехник Тойшы жесе де,«Арам қатырам».Сөйтіп..

Істері кейбір қыздардың.Жүрегімді қозғады.Баяғыдай ізет қып,Бірінен-бірі озбады.Не деп бүны түсінем:Адамның әлде азғаны,Заманның әлде..

Жарықты жаным сүйді, кінәсі жоқ.Бара ма жер өртеніп, ұласып от.Бүрленген тіл үйіріп бүлдіргенсізТап болдым далаға ащы жуасы көп.Шыққан соң қайда..

Кінəсінан кім қалай ақталады,Тараз алда айырар ақ, қараны.Билік, байлық, батырлық пəнидегі,Бақиға тек шыбын жан аттанады.Пенде ғұмыр ғашық боп жас..

Отырғам жоқ кінәні әсте артқалы,көктемге де,жазға да мен, далам-ау.Шаш ағарып,жасым егде тартқалы,күзді де осы жақсы көріп барам-ау.Жүрегімде әлсіз..

Жаным, сені ойлап жүрмін бұл расы,Сенбей тұрсаң жүрегімнен сұрашы.Алшақ тағдыр арасында адастық,Сірә, мұнда ешкімнің жоқ кінәсы.Кінәсы жоқ менің..

Бұл өмірде не қылық жоқ, не кінә,Пысық болсаң, кінәлі тұрып, көпке ұна.Қылмысыңның шығып жатып сирағыСу жұқтырмай билік ал да, топ құра.Қарама артқа..

Дедім бе ұнамайсың,Неліктен кінәлайсың?Өкпе-назыңа жауапІсіңнен сұрағайсың.Мен үшін шынар едің.Тақ қайын – сыңар едім.Өкпе-назыңа жауапӨзіңнен сұрар..

Жанарым ба кінәлі жаудыраған,Әлде неге назарың ауды маған?Әлде мынау еңсем бе сыр білдірген,Иығым ба тәрізді тау құлаған?Әлде абайсыз жүзіңе қарадым..

Талақ қылдым, несiне жасырайын,Боқтап берген құрысын насыбайың.Кiсiлiктiң жағдайын ойлағандаҚалай ғана желкенi қасымайын?!Көрдiк талай сараңды..

Екі азамат ұстассаЖасы үлкені кінәлі.Арқалайды соңындаЖасы кіші күнәні.Екі құрдас ұрыссаАқылдысы кінәлі.Би алдында қаладыАңқауы боп күнәлі.Құрдас..

— Қалай болып кеткен?— деп,Сын қоясыз қазір сіз.Жас ем онда көкпеңбек,Сақал-мұртсыз, әжімсіз.Сол бір балғын жүзімде,Қалған саған ұнамай.Отыз асқан..

Ғашық болған жоқ шығармын,кешір мені, қылықтым,солқылдаған көк шынардыңсаясында тынықтым.Өмірдегі ұлы кінәм,осы десем —оңбаспын,тас бұлақтың..